Σελίδες

Σελίδες

Σελίδες

05 Απριλίου 2017

«Η Ε.Ε. εφάρμοσε το βασανιστήριο του πνιγμού στην Ελλάδα»



Συγκλονιστικό άρθρο των New York Times για το «τρομακτικό ανθρώπινο κόστος από τα μνημόνια»

 

Το παράδειγμα της παρέμβασης των θεσμών στην Ελλάδα και η εντύπωση που έχει προκαλέσει στους λαούς της Ευρώπης, είναι δυνατόν να εντοπισθεί και στα βαθύτερα αίτια τέτοιων σοβαρών εξελίξεων όπως το Brexit, ή η άνοδος της ακροδεξιάς: 


αυτό αφήνει να εννοηθεί με την εκτενή αναφορά και επιχειρηματολογία του ο γνωστός αναλυτής Άλαν Τζόνσον, σε άρθρο -παρέμβαση στους Τάιμς της Νέας Υόρκης σχετικά με το Brexit (Why Brexit Is Best for Britain–Γιατί το Μπρέξιτ είναι το καλύτερο για την Βρετανία). 

Γράφει επίσης ότι η βούληση για έξοδο από τους κόλπους της ΕΕ οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην απογοήτευση των λαών για το πώς μετά την κρίση η Ένωση βαθμηδόν έχει απομακρυνθεί από την κοινωνική διάσταση μίας κεϋνσιανής προσέγγισης στις καταστατικές αρχές της. Κατά τον ίδιον, το παράδειγμα της αντιμετώπισης της κρίσης στην Ελλάδα, μόνο στις αρνητικές συνέπειες της εφαρμογής των νεοφιλελεύθερων οικονομικών πολιτικών, μπορεί να εγγραφεί.

Στο άρθρο ο Τζόνσον αναφέρεται στη στροφή που έχει σημειωθεί βαθμηδόν στη λειτουργία και στους απώτερους πολιτικούς στόχους των θεσμών που υποτίθεται ότι εξυπηρετούν την οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική ενσωμάτωση και ένωση στο εσωτερικό της ΕΕ. Κατ’ αυτόν οι «αυταρχικές» υπερεθνικές εξουσίες της ΕΕ σε συνδυασμό με την αχαλίνωτη πρόταξη του συμφέροντος της αγοράς έναντι της πραγματικής ευημερίας των λαών, όπως συνέβη και στην περίπτωση της Ελλάδας, συντελούν στην αύξηση φυγόκεντρων φαινομένων, αλλά και νοσηρών αντιλήψεων για το μέλλον της ηπείρου, που νομοτελειακά οδηγούν και στην αύξηση της Ακροδεξιάς και των διασπαστικών τάσεων.

Ορίζοντας τις πραγματικές καταβολές της στροφής ετούτης, ο Τζόνσον εξηγεί πως «ήταν ο υπέρμαχος της ελεύθερης αγοράς Φρίντριχ Χάγεκ, ο διανοούμενος αρχιτέκτονας του νεοφιλελευθερισμού, ο οποίος διακήρυξε από το 1939 τον «διακρατικό φεντεραλισμό» στην Ευρώπη με στόχο να αποτρέψει τους ψηφοφόρους να χρησιμοποιήσουν το όπλο της δημοκρατίας για να επηρεάσουν τις διαδικασίες της ελεύθερης αγοράς. Με άλλα λόγια, όπως είχε τονίσει ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής «δεν μπορούν να υπάρξει καμμία δημοκρατική απόφαση που να σταθεί απέναντι στις Ευρωπαϊκές συνθήκες».

«Οι δομές κι οι συνθήκες της Ένωσης έχουν σχεδιασθεί κατά τρόπον ανάλογο», αποφαίνεται ο Τζονσον και προσθέτει το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν εκλέγεται από κανέναν, διορίζεται και με υπερηφάνεια τα μέλη τους διατρανώνουν πως είναι απαλλαγμένα από οιαδήποτε υποχρέωση λογοδοσίας απέναντι στο οποιοδήποτε κράτος, ή άλλο θεσμό. Και για του λόγου το αληθές προσθέτει και τη δήλωση του τότε αντιπρόεδρου της Κομισιόν Γίρκι Κατάινεν απέναντι στην είδηση της νίκης του ΣΥΡΙΖΑ στις ελληνικές εκλογές: «Δεν αλλάζουμε την θέση μας με βάση τις εκλογές».

Εν συνεχεία, ο αρθρογράφος αναφέρεται εκτενώς στον αντιδημοκρατικό και αυθαίρετο θεσμικά τρόπο στελέχωσης και λειτουργίας θεσμών όπως η Κεντρική Τράπεζα, ή την συμβολική και καθόλου λειτουργική θέση του Ευρωκοινοβουλίου στη λήψη κρίσιμων αποφάσεων, που στο κάτω κάτω αφορούν την τύχη των λαών της Ευρώπης. Και όχι μόνον, αν κάποιος αναλογισθεί πως, όπως συμβαίνει και με τις εμπορικές διατλαντικές συμφωνίες με τις ΗΠΑ, τον Καναδά κι άλλες χώρες, δίνεται η δυνατότητα σε εταιρείες «να μηνύουν εκλεγμένες κυβερνήσεις, που τολμούν να υπακούσουν σ’ αυτό που θέλουν οι ψηφοφόροι τους».

«Το ανθρώπινο κόστος υπήρξε τρομακτικό», επισημαίνει ο Άλαν Τζόνσον, επικαλούμενος το παράδειγμα της Ελλάδος. «Το βασανιστήριο του πνιγμού (waterboarding) που εφάρμοσε η ΕΕ στην Ελλάδα κατέληξε στην περικοπή των προϋπολογισμών των νοσοκομείων κατά το ένα τέταρτο και κατά το ήμισυ του προϋπολογισμού για τα φάρμακα, την ώρα που τα κρούσματα HIV αυξάνονται, όπως κι οι πάσχοντες από κατάθλιψη, έχουν εκτοξευθεί οι αριθμοί των αυτοκτονιών, ενώ οι περιπτώσεις θνησιγενών τοκετών έχει αυξηθεί κατά 21%.

 Τέσσερα στα δέκα παιδιά στην Ελλάδα έχουν σπρωχθεί σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας και έρευνες έχουν δείξει πως το 54% των Ελλήνων σήμερα βιώνουν μία κατάσταση υποσιτισμού»

Ο ίδιος επισημαίνει επίσης πως «στην ακραία περίπτωση (αυταρχισμού της Ευρώπης) νομίμως εκλεγμένες εθνικές κυβερνήσεις αποκαθηλώνονται έμπρακτα κι αντικαθίστανται με διαλεχτούς τεχνοκράτες των Βρυξελλών, όπως συνέβη με την κυβέρνηση Παπανδρέου στην Ελλάδα και του Σίλβιο Μπερλουσκόνι στην Ιταλία. 

Το αποκορύφωμα είναι πως το Ανώτατο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο νομοθέτησε κανονισμούς που επιτάσσουν ότι το δικαίωμα των εργαζομένων σε απεργία θα πρέπει να υποταχθεί στο δικαίωμα των εργοδοτών τους να επιχειρούν ελεύθερα». 


Ο Χάγιεκ θα πρέπει να χαμογελά ευτυχισμένος με όλα αυτά, σχολιάζει ο Τζόνσον.

Αναφερόμενος εν κατακλείδι στο ελληνικό παράδειγμα, ο δεινός αναλυτής υπενθυμίζει ως απόδειξη για τις απόψεις του—που εν μέρει αντανακλούν και την ανησυχία του για την παρελκόμενη κι αυξητική αρνητικότητα των Ευρωπαίων πολιτών απέναντι στο ‘ξεθωριασμένο’ όραμα της ενιαίας και κοινωνικής Ευρώπης—κι άλλες δηλώσεις ευρωπαίων αξιωματούχων για τις αρνητικές εξελίξεις που είχε παρέμβαση των θεσμών στην Ελλάδα.

«Ο Φιλίπ Λεγκράν, πρώην σύμβουλος του παλαιότερου προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, είχε παρατηρήσει: καθώς ο ‘κύριος πιστωτής της Ευρώπης’ η Γερμανία, ‘έχει ποδοπατήσει αξίες όπως δημοκρατία και εθνική κυριαρχία, δημιουργώντας ένα κράτος –υποτελή».


Με βάση το αλγεινό παράδειγμα της Ελλάδας, υπονοεί ο αρθρογράφος, όλοι εκείνοι που ψήφισαν υπέρ του Brexit και όσοι ακόμη θα ονειρεύονταν μία δική τους εθνική έξοδο «οι αποτυχημένοι, οι αποκλεισμένοι και καταφρονεμένοι» (όπως τους χαρακτηρίζει) αποφάσισαν, «μέσα στην απελπισία τους , να αποτολμήσουν μία κυρίαρχη χειρονομία: να αλλάξουν τους κανόνες επιστρέφοντας στις πολιτικές του έθνους-κράτους, σε μία προσπάθεια να ισοφαρίσουν τα πράγματα. 

Αναζητούν καταφύγιο (…) σε μία δημοκρατική προστασία, στον νόμο του λαού, στην τοπική αυτονομία, στα κοινά αγαθά και στις παραδόσεις περί ισότητας».

 
 
Μέσω :ΑΤΤΙΚΑ ΝΕΑ
http://www.newsbeast.gr/financial/arthro


Πηγή

Γ. Κασιμάτης: Σε συνθήκες υποδούλωσης δεν γίνεται αναθεώρηση Συντάγματος


Συνέντευξη στην Ειρήνη Βοσκάκη


Έχοντας μελετήσει συστηματικά τις συμβάσεις δανεισμού της Ελλάδας και έχοντας εκδώσει βιβλία, στα οποία αναδεικνύεται πόσο παράνομα είναι τα Μνημόνια τα οποία, όπως χαρακτηριστικά επισημαίνει σε κάθε ευκαιρία, έχουν οδηγήσει στην υποδούλωση της χώρας, ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου Γιώργος Κασιμάτης μίλησε στον Δρόμο για την πρόταση της επιτροπής Κατρούγκαλου για την αναθεώρηση του Συντάγματος που δόθηκε πριν λίγες ημέρες στη δημοσιότητα.

Για τον κ. Κασιμάτη τα πράγματα είναι ξεκάθαρα: «Όσες φορές επιχειρήθηκε αναθεώρηση ή συντακτική εθνοσυνέλευση ή δημοψήφισμα υπό καθεστώς βίας, όπως επί χούντας ή κατοχής, ποτέ το Σύνταγμα δεν έμεινε έγκυρο», υπογραμμίζει και επισημαίνει ότι «είναι διαδικασία ύποπτη, άκρως επικίνδυνη και θα βάλει σε περιπέτειες τον ελληνικό λαό».

Πρόσφατα δόθηκε στη δημοσιότητα η πρόταση της επιτροπής Κατρούγκαλου για τη συνταγματική αναθεώρηση. Η χρονική στιγμή είναι τυχαία ή υπάρχουν σκοπιμότητες ώστε ένα τόσο σοβαρό θέμα να αθροίζεται στα επικοινωνιακά τεχνάσματα για να φεύγουν από το προσκήνιο οι κρίσιμες και τραγικές μαζί αποφάσεις που βουλιάζουν τη χώρα και την κοινωνία;

Αρχικά, η πρόταση της επιτροπής Κατρούγκαλου είναι επίσημη πρόταση της κυβέρνησης; Ανεξάρτητα όμως από αυτό, το ζήτημα της αναθεώρησης δεν πρέπει να τεθεί με αυτή τη Βουλή και με αυτή τη διακυβέρνηση της χώρας, με όποιο κόμμα κι αν βρίσκεται στην εξουσία από το 2010 έως σήμερα. Κι αυτό, επειδή η κρίση είναι πολύ βαθειά και η Ελλάδα είναι υποδουλωμένη στους δανειστές. Δεν υπάρχει καμία απολύτως ελευθερία. Δεν υπάρχει ούτε εθνική κυριαρχία, ούτε κυριαρχία του κράτους, ούτε λαϊκή κυριαρχία. Η Βουλή και η κυβέρνηση παραβιάζουν καθημερινά, με εντολές των δανειστών, τη δημοκρατική αρχή και τις αρχές νομιμότητας και κυρίως το Σύνταγμα. Σε μια εποχή που παραβιάζεται καθημερινά το Σύνταγμα, που δεν υπάρχει ελευθερία επιλογών στη διακυβέρνηση της χώρας, δεν μπορεί να γίνει αναθεώρηση. Η αναθεώρηση είναι μια ύψιστη έκφραση ελεύθερης λαϊκής κυριαρχίας, η οποία προϋποθέτει πάντα την πλήρη ανεξαρτησία. Όσες φορές επιχειρήθηκε αναθεώρηση ή συντακτική εθνοσυνέλευση ή δημοψήφισμα υπό καθεστώς βίας, όπως επί χούντας ή κατοχής, ποτέ το Σύνταγμα δεν έμεινε έγκυρο. Καταλύθηκε μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας. Επομένως, πώς είναι δυνατόν σήμερα, με όλα τα δεσμά που έχει η Ελλάδα, να γίνει αναθεώρηση. Για μένα το θέμα είναι ύποπτο. Δεν προωθείται μόνο για να αποπροσανατολιστεί ο κόσμος. Επιθυμούν να περάσουν μειώσεις εγγυήσεων και της αστικής και αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας και των εξουσιών του Κοινοβουλίου, όπως επίσης και μειώσεις εγγυήσεων των δικαιωμάτων και κυρίως δραστικές μειώσεις των κοινωνικών δικαιωμάτων. Αυτά θέλουν, γιατί αυτά είναι στο στόχαστρο του χρηματοπιστωτικού συστήματος το οποίο κυβερνά σήμερα με το καθεστώς δανεισμού που έχουμε και τις γεωπολιτικές βλέψεις της Γερμανίας.

Είναι ύποπτο, δηλαδή, οι επιστήμονες να καταθέτουν, υπό αυτές τις συνθήκες, συγκεκριμένες προτάσεις;

Ό,τι και να φτιάχνουν επιτροπές και επιστήμονες, δεν είναι τίποτα άλλο από μία φενάκη, την οποία δεν θα λάβουν υπ’ όψιν τους. Γι’ αυτό δεν θέλησα να συμμετάσχω σε καμία τέτοια επιτροπή. Είναι θλιβερό το γεγονός ότι πολλοί επιστήμονες και διανοούμενοι συμμετέχουν σε μια τέτοια διαδικασία. Είναι διαδικασία ύποπτη, άκρως επικίνδυνη και θα βάλει σε περιπέτειες τον ελληνικό λαό. Αντί η κυβέρνηση να προσπαθήσει πρώτα να απελευθερώσει την Ελλάδα, να απαλλάξει τον ελληνικό λαό από τα δεσμά δουλείας που του έχουν επιβάλει, προχωρά σε αναθεώρηση του Συντάγματος. Ποιου Συντάγματος; Ενός Συντάγματος που δεν φταίει σε τίποτα για το καθεστώς που έχουμε μπει. Αν η κυβέρνηση ήθελε να είναι ειλικρινής στο θέμα της αναθεώρησης, θα έπρεπε να δεσμευτεί ότι θα κάνει μόνο μία τροποποίηση που χρειάζεται να γίνει άμεσα: Να διευρύνει την ευθύνη των υπουργών, του πρωθυπουργού και όλων των πολιτικών οργάνων για τις αποφάσεις που λαμβάνουν, να διευρύνει την ποινική ευθύνη και να καταργήσει το διαβόητο νόμο περί ευθύνης υπουργών. Επίσης, να ορίσει νέες εγγυήσεις για να ασκούν τα δικαστήρια σωστά τα δικαιώματά τους. Αυτά θα έπρεπε να γίνουν, αλλά χωρίς να δεχτεί καμία παρέμβαση. Η παρέμβαση όμως θα υπάρξει, άρα θα προτιμούσα να μη γίνει ούτε αυτό προκειμένου να προχωρήσει ο αγώνας για την απελευθέρωση του λαού.

Η πρόταση της επιτροπής Κατρούγκαλου παρουσιάζεται σαν ενισχυτική της δημοκρατίας. Εμφανίζεται ως μια ριζοσπαστική πρόταση που εξισορροπεί καλύτερα τις διάφορες εξουσίες, η οποία δίνει, μάλιστα, και δυνατότητα πρωτοβουλιών στον λαό…

Οποιαδήποτε πρόταση γίνεται τώρα είναι στον αέρα. Αυτό γίνεται πρώτον γιατί από την κυβέρνηση δεν αναλαμβάνεται η ευθύνη ότι αυτό θα προτείνει, σε αυτό θα επιμείνει μέχρι τέλους, αλλιώς θα παραιτηθεί. Δεύτερον, γιατί όλη αυτή η προσπάθεια αποδυνάμωσης της κοινοβουλευτικής κυβέρνησης και μετάθεσης εξουσίας σε ένα πρόσωπο (τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας), προοιωνίζεται την κατάλυση της εξουσίας του Κοινοβουλίου και του αντιπροσωπευτικού σώματος. Πίσω από αυτό κρύβονται άλλα. Κρύβεται, όπως θα δείτε, ότι οι ουσιαστικές αποφάσεις για τη διακυβέρνηση της χώρας δεν θα παίρνονται στη Βουλή, ούτε θα μπαίνουν στη Βουλή. Το ίδιο συμβαίνει σήμερα με τα μνημόνια, τα οποία ούτε τα κρίνει, ούτε τα συζητάει η Βουλή. Αυτό θέλουν να το θεσμοποιήσουν, γιατί ο σκοπός των δυνάμεων που κατευθύνουν το σύστημα, που πειραματικά επέβαλλαν στην Ελλάδα, είναι να μετασχηματίσουν ένα πείραμα και να αλλάξουν τις αρχές νομιμότητας. που εγγυάται ο ΟΗΕ, αλλά και τα δικαιώματα των ανθρώπων και τα συντάγματα των δημοκρατικών χωρών. Θέλουν, δηλαδή, να καταλύσουν τα κοινωνικά δικαιώματα, τις πολιτικές ελευθερίες, τη δημοκρατία και κυρίως την εθνική κυριαρχία, από την οποία μας επέβαλλαν να παραιτηθούμε ως πρώτο όρο του δανείου. Επομένως, όλες αυτές οι προτάσεις είναι για να αποπροσανατολιστεί ο λαός, ενώ στην πραγματικότητα στις διατάξεις θα ανοίξουν «παράθυρα» με στόχο να νομιμοποιηθούν οι παραβιάσεις του Συντάγματος.

Οπότε, λέτε ότι υπό αυτές τις συνθήκες δεν μπορεί να γίνει κανένας σχετικός διάλογος…

Διάλογος δεν μπορεί να γίνει υπό συνθήκες υποδούλωσης του ελληνικού λαού. Ο διάλογος στον οποίο αναφέρονται είναι ψευδεπίγραφος, διότι οι απόψεις που μπορεί να ακουστούν σε καθεστώς μηδενικής εγγύησης δημοκρατίας και δικαιωμάτων δεν έχουν κανένα νόημα.

INFO

Ενδιαφέρουσα ήταν η συζήτηση για την αναθεώρηση του Συντάγματος που φιλοξένησε η εκπομπή «ΕΡΤ Focus», στις 27/3, με τον Πάνο Χαρίτο και με προσκεκλημένους στο στούντιο, τους ομότιμους καθηγητές Συνταγματικού Δικαίου της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ Γεώργιο Κασιμάτη και Ανδρέα Δημητρόπουλο, την αναπληρώτρια καθηγήτρια Συνταγματικού Δικαίου του ΑΠΘ και πρόεδρο του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης Ιφιγένεια Καμτσίδου, τον αναπληρωτή καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ Γιώργο Γεραπετρίτη και τον διδάκτορα Συνταγματικού Δικαίου και σύμβουλο ΑΣΕΠ Απόστολο Παπατόλια.

Την εκπομπή μπορείτε να τη δείτε εδώ

Πηγή: e-dromos.gr

Χάος στο ευρωκοινοβούλιο: Ο Φάρατζ χαρακτήρισε την Ευρώπη «μαφία και γκάνγκστερς» [βίντεο]


Δημοσίευση: 5 Απριλίου 2017, 5:37 μμ
Το ευρωκοινοβούλιο συζητούσε την Τετάρτη, 5 Απριλίου, για τις «κόκκινες» γραμμές που θα επικρατήσουν στην διαπραγμάτευση για το Brexit.
Η συζήτησε κατέληξε σε χάος στο ημικύκλιο όταν ο πρώην ηγέτης του ακραίου κόμματος UKIP της Βρετανίας, και αρχιτέκτονας του Brexit, Νάιτζελ Φάρατζ, χαρακτήρισε την ευρωπαϊκή ένωση «μαφία» και «γκάνγκστερς», ενώ φορούσε κάλτσες στα χρώματα της βρετανικής σημαίας.
«Είναι απαράδεκτο» παρενέβη ο νέος πρόεδρος του ευρωκοινοβουλίου Αντόνιο Ταγιάνι.
«Αυτό που θέλω να πω είναι “Θεέ μου σε ευχαριστώ, φεύγουμε». Συμπεριφέρεστε σαν την Μαφία, πιστεύετε ότι είμαστε όμηροι. Δεν είμαστε, είμαστε ελεύθεροι να φύγουμε…», είπε χαρακτηριστικά ο Φάρατζ.
«Αγαπητέ Φάρατζ, σας εγγυώμαι ότι μπορείτε να πείτε ό,τι θέλετε, αλλά όταν μιλάμε για την Μαφία και λέτε ότι ένα κοινοβούλιο συμπεριφέρεται σαν την Μαφία κι αυτό με αφορά, αυτό είναι απαράδεκτο», δήλωσε ο Ταγιάνι.
«Οκ, εντάξει. Καταλαβαίνω, καταλαβαίνω κύριε πρόεδρε. Καταλαβαίνω τις εθνικές ευαισθησίες. Θα χρησιμοποιήσω λοιπόν τον όρο γκάνγκστερς, για να πω ότι έτσι μας συμπεριφέρεστε. Μας απευθύνατε ένα αίτημα για λύτρα», πρόσθεσε ο Φάρατζ.