ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ
Οι
πληροφορίες που περιέχονται έχουν καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα και δεν
μπορούν να αντικαταστήσουν την γνωμάτευση του ιατρού σας ή την επίσκεψη
σε άλλον ειδικό της υγείας. Αν αποφασίσετε να ακολουθήσετε κάποια
διατροφή ρωτήστε τον προσωπικό ιατρό σας. Επίσης το site λειτουργεί με
εθελοντές και ανεβάζουμε άρθρα που βρίσκουμε ενδιαφέρον από άλλες
ιστοσελίδες (γι'αυτό υπάρχει και η πήγη στο τέλος του άρθρου). Δεν
είμαστε δημοσιογράφοι ή γιατροί ώστε να κάνουμε πιστοποίηση της
ορθότητας του άρθου, γι'αυτό εάν έχετε κάποια γνώση επιπλέον πάνω στο
συγκεκριμένο άρθρο, τα σχόλια σας είναι πάντα καλοδεχούμενα. Και εμείς
μαθαίνουμε όπως και εσείς.
Ο Ιπποκράτης έδωσε το φάρμακο για τον καρκίνο πρίν πολλά χρόνια…
Και θα υιοθετήσουμε την τακτική του πανεπιστήμονα Ιπποκράτη ο οποίος μας
έλεγε ότι είμαστε ότι τρώμε….. Τι συμβαίνει όμως και υπάρχει στις
ημέρες μας αυτή η έξαρση του Καρκίνου;
Ας γνωρίσουμε την Ιπποκράτειο αντικαρκινική άμυνα η οποία στηρίζεται
στην ισορροπία των 4 βασικών γεύσεων. Το αμυγδαλέλαιο λαμβάνεται από
τους καρπούς του αμύγδαλου. Πλούσιο σε βιταμίνες Α, Ε, Β1, Β2, Β6, Β17
και ιχνοστοιχεία. Η βιταμίνη Β17 δεν είναι βιταμίνη. Είναι η παλιά
ονομασία της αμυγδαλίνης.
Η αμυγδαλίνη είναι το πικρό συστατικό των αμυγδάλων και μια πιθανή
τοξίνη αφού μπορεί να απελευθερώσει κυανίδη στον οργανισμό. Η αμυγδαλίνη
θεωρείται ότι έχει αντικαρκινικές ιδιότητες, αλλά αυτό δεν έχει
αποδειχθεί επιστημονικά.
Έχει υποστηριχθεί, ότι με τον αποκλεισμό των πικρών ουσιών – μόνο
ηδονή και ευχαρίστηση στο λάρυγγά μας είναι το σύνθημά μας – αποκλείσαμε
μια από τις 4 βασικές γεύσεις: αλμυρό, ξινό, πικρό, γλυκό. Πολλοί έχουν
απορρίψει και το ξινό και έχουν επιλέξει το αλμυρό και το γλυκό. Έτσι
έχει χαθεί η ισορροπία.Ο Ιπποκράτης τόνιζε την ισορροπία, επηρεασμένος
από τον πατέρα της ελληνικής ιατρικής τον γιατρό Αλκμαίωνα.
Αυτός θεωρείται η κορυφή της ελληνικής ιατρικής γιατί πρώτος αυτός
ασχολήθηκε με την ανατομία και φυσιολογία και διατύπωσε ως εξής τις
αντιλήψεις του για την υγεία και την αρρώστια, που υιοθέτησε και ο
Ιπποκράτης:
«Εκείνο που διατηρεί την υγεία είναι ισομερής κατανομή και ακριβής
μείξη μέσα στο σώμα των δυνάμεων (= ισονομία) του ξηρού, του υγρού, του
κρύου, του γλυκού, του πικρού, του ξινού και του αλμυρού.
Την Αρρώστια την προκαλεί η επικράτηση του ενός (=μοναρχία). Η
θεραπεία επιτυγχάνεται με την αποκατάσταση της διαταραχθείσας
ισορροπίας, με τη μέθοδο της αντίθετης από την πλεονάζουσα δύναμη».
Οι αντιλήψεις αυτές τις βρίσκουμε ακέραιες στον Ιπποκράτη. Η ακριβής
μείξη, η ισονομία, η συμμετρία, η αρμονία, βρίσκονται στη βάση των
δογμάτων των Πυθαγορείων και του Ιπποκράτη.
Γράφει χαρακτηριστικά ο Ιπποκράτης:
«Μέσα στον άνθρωπο υπάρχει και το πικρό και το αλμυρό, το γλυκό, το
ξινό, το στυφό και το άνοστο και… τα συστατικά αυτά όταν αναμειγνύονται
και ενώνονται μεταξύ τους, ούτε φαίνονται ούτε βλάπτουν τον άνθρωπο.
Όταν όμως κάποιο απ΄ όλα διαχωριστεί και μείνει μόνο του τότε φαίνεται
να προκαλεί βλάβη.»
Αν τρώμε πολλά γλυκά και υδρογονάνθρακες και έχει γίνει το σώμα μας
σοκολάτα και ζαχαροπλαστείο, έχει επέλθει ανισορροπία. Η επικράτηση των
γλυκών σε βάρος του πικρού θα το πληρώσουμε και μάλιστα ακριβά. Οι όγκοι
είναι γεμάτοι από ζάχαρη.
Αυτό απέδειξε ο Warburg. Το 2001 ένα ιατρικό συνέδριο στην Καρλσρούη
της Γερμανίας, επιβεβαίωσε την παροιμία: «ότι είναι πικρό στο στόμα,
είναι καλό στο στομάχι». Τονίστηκε ότι οι πικρές ουσίες, συμβάλλουν
αποφασιστικά στη συνολική διαδικασία της πέψης.
Οι κινήσεις του στομάχου και του εντέρου εντείνονται και επιταχύνεται
η προώθηση της τροφής. Διεγείρουν την έκκριση χολής και παγκρέατος,
βελτιώνουν την πέψη των λευκωμάτων, πρωτεϊνών και λιπών.
Μειώνεται η αίσθηση του φουσκώματος και εμποδίζονται οι διαδικασίες
ζύμωσης και σήψης που συντελούνται στο έντερο. Μέσω της βελτίωσης
απορρόφησης της βιταμίνης Β12, οι πικρές ουσίες υποστηρίζουν την
παραγωγή αίματος, προάγουν την απορρόφηση των λιποδιαλυτών στοιχείων,
όπως και του σιδήρου. Οι πικρές ουσίες υποστηρίζουν και τη δημιουργία
βάσεων (αλκαλικό υψηλό ΡΗ) στον οργανισμό. Και δρουν μ΄αυτό τον τρόπο
ενάντια στην υπεροξείδωση του αίματος.
Κανόνας 1ος: Σε περίπτωση συστηματικής λήψης των πικρών ουσιών,
1) δυναμώνει το συκώτι.
Το συκώτι θέλει πικρά για να λειτουργήσει. Η χολή που παράγεται στο
συκώτι είναι πικρή. Πως λοιπόν θα έχουμε παραγωγή πρώτης ποιότητας
χολής, να διαλύει τα λίπη, αν δεν τρώμε πικρά; Τροφοδοτώντας με ζάχαρη
το συκώτι δεν παράγουμε πικρή χολή.
2) Βελτιώνεται ο μεταβολισμός και με τον τρόπο αυτό μειώνεται και η
χοληστερίνη. Με τα πικρά μειώνονται και οι τιμές του σακχάρου. Ο καθένας
το καταλαβαίνει. Το σάκχαρο προέρχεται από την κατάχρηση υδατανθράκων,
όχι από την κατάχρηση πικρών ουσιών και η θεραπεία γίνεται με τα
αντίθετα, έλεγε ο Ιπποκράτης.
Πικρές ουσίες, όπως η Clucosonalat Sinigrin, είναι αντικαρκινικές. Πως δρουν οι πικρές ουσίες;
Η περίπτωση του βερίκοκου.
Το κέντρο για τον καρκίνο είναι το συκώτι. Το συκώτι είναι για τον
καρκίνο, ότι η καρδιά για το κυκλοφορικό. Το συκώτι είναι το κέντρο.
Δυνατό συκώτι διώχνει τον καρκίνο.
Ζαχαροποιημένο και σοκολατοποιημένο συκώτι ίσον καρκίνος. Η άμυνα και ο
τερματοφύλακας του οργανισμού εναντίον του καρκίνου βρίσκονται στο
συκώτι και το συκώτι θέλει πικρά για να λειτουργήσει σωστά, να
αποθηκεύσει τις βιταμίνες. Γιατί δεν παρουσιάζεται καρκίνος στο λεπτό
έντερο;
Ρωτήστε κάποιο γιατρό. Πολλοί δεν γνωρίζουν. Άλλοι απαντούν το ΡΗ, η
μεγάλη ποσότητα γ – σφαιρίνης (επηρεάζεται από το σελήνιο), ή λόγω της
ταχείας διέλευσης… Η απάντηση βρίσκεται στο γεγονός, ότι – σύμφωνα με τη
φυσιολογία- στο λεπτό έντερο χύνονται οι εκκρίσεις της χολής και του
παγκρέατος που κάνουν αλκαλικό το ΡΗ του λεπτού εντέρου.
Τα παγκρεατικά ένζυμα (θρυψίνη, χυμοθρυψίνη) και η χολή, είναι
βασικής σημασίας για το περίεργο γεγονός, ότι στο λεπτό έντερο δεν
εμφανίζεται σχεδόν ποτέ καρκίνος. Ο συνδυασμός και των δύο.
Γιατί και στο πάγκρεας και στο χοληδόχο πόρο εμφανίζεται καρκίνος;
Να θέσω διαφορετικά το ερώτημα. Αν είναι το ΡΗ ή η γ-σφαιρίνη η αιτία
που το καρκίνου του λεπτού εντέρου είναι πρακτικά 0, γιατί δεν αυξάνουμε
τις γ – σφαιρίνες ή δεν διορθώνουμε το ΡΗ του οργανισμού σε αλκαλικό;
Ας θυμηθούμε τον Otto Warburg:
1) μεγάλη κατανάλωση γλυκόζης (γαλακτικό οξύ), 2) έλλειψη
οξυγόνου, 3) χαμηλό (όξινο) ΡΗ. Η τριάδα των χαρακτηριστικών των
καρκινικών κυττάρων.
Πράγματι στο λεπτό έντερο υπάρχει αλκαλικό ΡΗ. Τα ένζυμα είναι πολύ
ευαίσθητα. Η θερμοκρασία τα καταστρέφει εντελώς. Για να έχουμε λοιπόν
πολλά ένζυμα, πρέπει να καταναλώνουμε ωμές τροφές. Έτσι θα ανεβάζουμε το
επίπεδο των πεπτικών ενζύμων του εντέρου και θα έχουμε περισσότερα
παγκρεατικά ένζυμα.
Κανόνας 2ος: Τουλάχιστον το 50% των τροφών ενός καρκινοπαθή πρέπει να είναι ωμές, για άριστη λειτουργία των παγκρεατικών ενζύμων.
Πώς το κουκούτσι του βερίκοκου σκοτώνει τα καρκινικά κύτταρα;
Η Β17 που περιέχεται στο κουκούτσι του βερίκοκου, στα πικραμύγδαλα
και τα αμύγδαλα, αποτελείται από δύο σάκχαρα (γλυκόζη) ένα βενζελδαύδη
και ένα κυάνιο συνδεδεμένα μεταξύ τους. Όπως ο καθένας γνωρίζει, το
κυάνιο είναι υψηλά τοξικό και σε μεγάλες ποσότητες θανατηφόρο.
Όμως σ΄αυτή τη φυσική του μορφή είναι χημικά αδρανές. Υπάρχει μία
ουσία, που μπορεί να ξεκλειδώσει το μόριο της βιταμίνης Β17 και να
απελευθερώσει το κυάνιο του βερίκοκου. Η ουσία αυτή είναι το ένζυμο beta
glucosidase (βήτα γλυκοσιδάση), που το καλούμε, το ένζυμο που
ξεκλειδώνει.
Όταν η βιταμίνη Β17, έρχεται σε επαφή μ΄ αυτό το ένζυμο, όχι μόνο
απελευθερώνεται το κυάνιο, αλλά και η βενζελδαϊδη, η οποία είναι πολύ
τοξική από μόνη της. Αυτές οι δύο ουσίες μαζί έχουν δηλητηριώδη ισχύ 100
φορές περισσότερο απ΄όσο κάθε μια χωριστά. Αυτό καλείται συνεργιστικό
αποτέλεσμα.
Ευτυχώς, το ένζυμο αυτό δεν βρίσκεται οπουδήποτε στον οργανισμό μας
σε επικίνδυνο βαθμό, εκτός από τα καρκινικά κύτταρα. Κάποτε δε 100 φορές
περισσότερο απ΄ότι στα περιβάλλοντα υγιή κύτταρα. Αποτέλεσμα: Το
δηλητήριο που απελευθερώνεται από το κουκούτσι του βερίκοκου και του
αμύγδαλου στοχεύει στα καρκινικά κύτταρα και μόνο και τα σκοτώνει.
Υπάρχει επίσης ένα άλλο ένζυμο, που καλείται ροδανάση.
Το ονομάζουνε προστατευτικό ένζυμο, για την ικανότητά του να
προστατεύει και να ουδετεροποιεί το κυάνιο μετατρέποντάς το σε
υποπροϊόντα ωφέλιμα για την υγεία. Αυτό το ένζυμο απαντάται σε μεγάλες
ποσότητες σε κάθε σημείο του οργανισμού μας, εκτός από τα καρκινικά
κύτταρα,τα οποία δεν προστατεύονται.:
Με λίγα λόγια η ροδανάση προστατεύει τους ιστούς από το κυάνιο ενώ
δεν υπάρχει στα καρκινικά κύτταρα. Β γλυκοσιδάση απελευθερώνει το κυάνιο
που σκοτώνει τον καρκίνο. Βρίσκεται στα καρκινικά κύτταρα, δεν
βρίσκεται στα υγιή. Προσοχή εδώ. Ένα παράδειγμα από την ιστορία.
RASPUTIN
Οι επιστήμονες γνωρίζουν πως το αντίδοτο στη δηλητηρίαση από κυάνιο,
είναι η ζάχαρη. Αναφέρεται στην ιστορική απόπειρα δολοφονίας με
κυανιούχο κάλιο κατά του Ρασπούτιν, μισητό πρόσωπο στην προεπαναστατική
Ρωσία.
Μολονότι ο Ρασπούτιν δηλητηριάστηκε με κυάνιο, δεν έπαθε
τίποτα, διότι το κυανιούχο κάλιο είχε τοποθετηθεί μέσα σε γλυκά και σε
κρασί. Αν και η δόση ήταν μεγάλη παρουσίασε ελάχιστα συμπτώματα
δευτερεύοντα της δηλητηρίασης, όπως λόξυγκα, σιελόρροια κ.λ.π. Η ζάχαρη είχε εξουδετερώσει τη δράση του πολύ δραστικού δηλητηρίου. Τη λεπτομέρεια αυτή δεν τη γνώριζαν οι επίδοξοι δολοφόνοι.
Ας φανταστούμε λοιπόν σήμερα έναν καρκινοπαθή που έχει καταναλώσει
μεγάλες ποσότητες γλυκών, αναψυκτικών, ποτών, πατάτας, ή που η διατροφή
του περιλαμβάνει κυρίως υδατάνθρακες, αν είναι δυνατόν να πάθει κάτι με
λίγα κουκούτσια από βερίκοκα, όπως τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ είπαν,
ακολουθώντας τα κελεύσματα των κυρίων τους στου Μεμόριαλ.
Όπως δεν έπαθαν οι Χούντζας, όπως λέει η παράδοσή μας με το μυλωνά,
όπως επιστημονικά το ανέλυσε ο Krebs με τη ροδανάση και τη Β
γλυκοσιδάση, τα κουκούτσια από βερίκοκα είναι απολύτως ασφαλή.
Αρχίζουμε σε περιπτώσεις διαγνωσμένου καρκίνου με 5 την ημέρα, την
πρώτη βδομάδα., με 10 τη δεύτερη και χωρίς περιορισμό στη συνέχεια. Η
όρεξη, η πέψη, ο μεταβολισμός, θα βελτιωθούν.
Τα βερίκοκα είναι φρούτα εποχής και τα προμηθευόσαστε από το μανάβη
της γειτονιάς. Από αυτό το αντικαρκινικό φάρμακο όχι μόνο δεν κερδίζουν
οι φαρμακευτικές εταιρίες, αντίθετα ζημιώνουν.
Κανόνας 3ος: Τα καρκινικά κύτταρα έχουν όξινο (χαμηλό ΡΗ).
Το ΡΗ το ισορροπεί το ασβέστιο η βιταμίνη D, το μαγνήσιο, το κάλιο,
το βόριο. Το λεμόνι, βοηθά στην απορρόφηση του ασβεστίου. Καταναλώνετε
πολύ λεμόνι κάθε μέρα, όπως συστήνει η αντικαρκινική δίαιτα Μοερμαν στην
Ολλανδία. Τρώτε χέλια (τεράστια πηγή βιταμίνης Δ 5000 ΙΘ (μονάδες) στα
100 γραμ. .
Φρούτα, ειδικά σταφύλι (τεράστια πηγή καλίου). Λαχανικά (μπρόκολο,
λάχανο, μωβ – άσπρο)καρότα, λαχανίδες (τεράστια πηγή αφομοιώσιμου
ασβεστίου), βλήτα (επίσης τεράστια πηγή ασβεστίου, βορίου), μαϊντανό
(ειδικά για καρκίνο του πνεύμονα, ρόκα (ειδικά για καρκίνο των νεφρών),
ραδίκια (με το ζουμί τους).
Κανόνας 3ος: Η υποξία (χαμηλό οξυγόνο), είναι χαρακτηριστικό της καρκινογένεσης.
H χλωροφύλλη δίνει το οξυγόνο στα φυτά. Σύμφωνα με το μεγάλο γιατρό
Max Gerson (7) που θεράπευσε τον νομπελίστα Αλμπερτ Σβάϊτσερ και
αποδεδειγμένα 50 καρκινοπαθείς σύμφωνα με τις ακτινογραφίες τους πριν
και μετά τη θεραπεία.
Οι πράσινοι χυμοί, τουλάχιστον 5 την ημέρα, δίνουν το απαιτούμενο οξυγόνο και υγεία στα κύτταρα.
Έχουμε έτσι απόπτωση (θάνατο, κυτταρική αυτοκτονία) των καρκινικών
κυττάρων. Οι χυμοί της τσουκνίδας, φύλλων ελιάς,σέλινου, μαϊντανού και
καρότου παίζουν σημαντικό ρόλο.
Ο Gerson μάλιστα, χρησιμοποιούσε ειδικό, αποχυμωτή, για τη διατήρηση
όλων των θρεπτικών συστατικών. Όταν παρουσίασε τις ανίατες περιπτώσεις
στο Κογκρέσο με όλα τα αποδεικτικά στοιχεία που τις συνόδευαν
(εξετάσεις, ακτινογραφίες κ.λ.π.). Αντί να τον συγχαρούν, άρχισε ένα
ανελέητο κυνηγητό εναντίον του.
Έτσι δρουν οι φαρμακευτικές εταιρίες. Καταδιώκουν την αλήθεια. Τα
ίδια έγιναν και στη Γαλλία με τον Μπελανσονί, γιατρό του προέδρου
Μιτεράν κ.λ.π.
Κανόνας 4ος: Τρώτε άφθονο σκόρδο και κρεμμύδι μέχρι «σκασμού».
Πηγή: BIOATHENS.COM
