του Γιάννη Ελαφρού
Ο πλούτος τους, η φτώχεια μας. Οι επενδύσεις τους, η λεηλασία των ζωών μας. Οι ελπίδες μας, οι εφιάλτες τους. Κι αντίστροφα. Δύο όψεις έχει η ζωή, δύο όχθες η ταξική πάλη, δύο οπτικές τα οικονομικά στοιχεία. Με τον πιο έντονο τρόπο αναδείχθηκε η πραγματική αυτή …πραγματικότητα, βλέποντας τον Α. Τσίπρα να επιδίδεται σε έναν καταιγισμό «θετικών» ειδήσεων, όπως στη συνέντευξη Τύπου μετά τη σύνοδο της ΕΕ στις Βρυξέλες. «Η Ελλάδα επανακάμπτει στις αγορές, σε επίπεδα αντίστοιχα προ της κρίσης και είναι σταθερή η προοπτική οριστικής εξόδου από τα μνημόνια», είπε ο πρωθυπουργός, προβάλλοντας ιδιαίτερα την πτώση των αποδόσεων των δεκαετών ομολόγων του ελληνικού δημοσίου στο 4%, περίπου όσο και το 2006 (με πολύ μεγαλύτερο επιτόκιο όμως απ’ όσο δανείζεται η Ελλάδα τώρα). Ταυτόχρονα, προέβαλε τη διανομή του κοινωνικού μερίσματος «περίπου στο 30% του πληθυσμού». Λίγο νωρίτερα, βέβαια, ο Ντράγκι είχε χαλάσει την κυβερνητική προπαγάνδα αναφέροντας την καταραμένη φράση, «4ο μνημόνιο», λέγοντας πως «είναι επιλογή της ελληνικής κυβέρνησης εάν θα πάρει νέο πρόγραμμα ή όχι». «Να μας λείπει το βύσσινο», είπε ο Α. Τσίπρας στη συνέντευξη, αρνούμενος νέο μνημόνιο.
Στην πραγματικότητα, βέβαια, η μνημονιακή βυσσινάδα θα κρατήσει χρόνια, εκτός και εάν ο λαός διαολοστείλει το κεφάλαιο, την ΕΕ και τα κόμματα-υποτακτικούς τους. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει υπογράψει ουσιαστικά 4ο μνημόνιο (και η ΝΔ έχει δεσμευτεί πως θα εφαρμόσει, με …αναδιαπραγμάτευση πλευρών), με αιματηρά πλεονάσματα 3,5% μέχρι το 2023 και αυξημένα πλεονάσματα με αυστηρότατες αντεργατικές και αντιλαϊκές τομές μέχρι το …2060! Κομμένο λοιπόν και το βύσσινο και η πλάκα.
Σαφέστατος ήταν, εξάλλου, ο εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στους θεσμούς Ντέκλαν Κοστέλο, από το βήμα του ετήσιου συνεδρίου Invest in Greece τη Δευτέρα. Η τροχιά του προγράμματος είναι καλή, είπε, δεν φαίνεται πιθανό ένα νέο πρόγραμμα, αλλά αυτό θα εξαρτηθεί από την πορεία των μεταρρυθμίσεων και των επενδύσεων. «Η βιώσιμη οικονομική ανάκαμψη προϋποθέτει τη διατήρηση της εφαρμογής των δομικών μεταρρυθμίσεων για πολλά ακόμα χρόνια», τόνισε χαρακτηριστικά.
Την ίδια ώρα, σύμφωνα με έρευνα της Γιούροστατ, το 2016 ένας στους τρεις Έλληνες (32%), δεν είχε τη δυνατότητα να καλύψει όλες τις στοιχειώδεις κοινωνικές ανάγκες και τα έκτακτα προβλήματα, ειδικά εάν έπεφταν μαζεμένα τον μήνα. Μεταξύ αυτών, να έχουν ένα γεύμα με κρέας, κοτόπουλο, ψάρι ή λαχανικά κάθε δεύτερη μέρα, να έχουν θέρμανση στο σπίτι, να πληρώνουν τους λογαριασμούς τους, να βγαίνουν μια φορά το μήνα και να αντικαθιστούν φθαρμένα ρούχα, παπούτσια ή έπιπλα. Σύμφωνα με την ίδια έρευνα, σε επίπεδο ΕΕ, αντίστοιχη υλική και κοινωνική στέρηση αντιμετωπίζει το 16% του πληθυσμού. Άρα στην Ελλάδα έχουμε διπλάσια επίπεδα φτώχειας. Μόνο η Ρουμανία (50%) και η Βουλγαρία (48%) είναι χειρότερα από την Ελλάδα!
Αυτή είναι η πραγματική εικόνα των μισθών των 400 ευρώ, της απληρωσιάς και των απολύσεων όπως στο Μάρκετ Ιν, των τεράστιων χρεών με αποτέλεσμα 1.000 ριφιφί-κατασχέσεις της εφορίας από λογαριασμούς κάθε μέρα, των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας από funds-γύπες, που βλέπουν την Ελλάδα ως «γη της ευκαιρίας», όπως είπε ξεδιάντροπα ο Α. Τσίπρας στο βιντεοσκοπημένο μήνυμά του στο συνέδριο Invest in Greece στη Νέα Υόρκη.
Το μόνο σίγουρο από τις εξελίξεις είναι πως το ευρωπαϊκό και αμερικανικό κεφάλαιο στηρίζουν την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για να ολοκληρώσει τη βρόμικη δουλειά και θα συμβάλλουν στη δημιουργία μιας εικόνας σταθεροποίησης και βελτίωσης των οικονομικών. Είναι αναγκαίο και για τα δικά τους συμφέροντα, το δικό τους «success story», ειδικά σε μια περίοδο που η παγκόσμια χρηματοπιστωτική φούσκα έχει μεγαλώσει τρομακτικά επικίνδυνα. Εξάλλου τι παράπονο να έχουν από την κυβέρνηση Τσίπρα; Ο Πρεμ Γουάτσα, επικεφαλής του καναδικού ομίλου Fairfax και μεγαλομέτοχος της Eurobank, είπε στο Bloomberg πως η Ελλάδα κινείται στη σωστή κατεύθυνση: «ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Οικονομικών έκαναν όλα όσα είχαν ζητήσει οι πιστωτές»! Τόσο απλά.
Η κυβερνητική προπαγάνδα επιτυχίας θα συγκρούεται καθημερινά με την οικονομική φρίκη που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι φτωχοί, οι νέοι. Δώδεκα μήνες, 365 μέρες το χρόνο, κάθε μέρα και γι’ αυτό κανένα ετήσιο μέρισμα πτωχοκομείου δεν μπορεί να την αντιμετωπίσει.
Όμως, η ανατροπή της κυβερνητικής πολιτικής και της ίδιας της κυβέρνησης και του αστικού μνημονιακού μπλοκ απαιτεί, όπως έδειξε και η –μαχητική στις περιφρουρήσεις αλλά περιορισμένης δυναμικής– απεργία της Πέμπτης, συστηματική παρέμβαση της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς και του ταξικού εργατικού κινήματος για την αποκάλυψη της κυβερνητικής προπαγάνδας, την ανάπτυξη των διεκδικήσεων και των αγώνων γι’ αυτές, τη συνάρθρωσή τους σε ένα πρόγραμμα πάλης για τα εργατικά λαϊκά δικαιώματα και ελευθερίες και για την ανατροπή της επιδρομής κεφαλαίου, ΕΕ, κυβέρνησης.
Ο πλούτος τους, η φτώχεια μας. Οι επενδύσεις τους, η λεηλασία των ζωών μας. Οι ελπίδες μας, οι εφιάλτες τους. Κι αντίστροφα. Δύο όψεις έχει η ζωή, δύο όχθες η ταξική πάλη, δύο οπτικές τα οικονομικά στοιχεία. Με τον πιο έντονο τρόπο αναδείχθηκε η πραγματική αυτή …πραγματικότητα, βλέποντας τον Α. Τσίπρα να επιδίδεται σε έναν καταιγισμό «θετικών» ειδήσεων, όπως στη συνέντευξη Τύπου μετά τη σύνοδο της ΕΕ στις Βρυξέλες. «Η Ελλάδα επανακάμπτει στις αγορές, σε επίπεδα αντίστοιχα προ της κρίσης και είναι σταθερή η προοπτική οριστικής εξόδου από τα μνημόνια», είπε ο πρωθυπουργός, προβάλλοντας ιδιαίτερα την πτώση των αποδόσεων των δεκαετών ομολόγων του ελληνικού δημοσίου στο 4%, περίπου όσο και το 2006 (με πολύ μεγαλύτερο επιτόκιο όμως απ’ όσο δανείζεται η Ελλάδα τώρα). Ταυτόχρονα, προέβαλε τη διανομή του κοινωνικού μερίσματος «περίπου στο 30% του πληθυσμού». Λίγο νωρίτερα, βέβαια, ο Ντράγκι είχε χαλάσει την κυβερνητική προπαγάνδα αναφέροντας την καταραμένη φράση, «4ο μνημόνιο», λέγοντας πως «είναι επιλογή της ελληνικής κυβέρνησης εάν θα πάρει νέο πρόγραμμα ή όχι». «Να μας λείπει το βύσσινο», είπε ο Α. Τσίπρας στη συνέντευξη, αρνούμενος νέο μνημόνιο.
Στην πραγματικότητα, βέβαια, η μνημονιακή βυσσινάδα θα κρατήσει χρόνια, εκτός και εάν ο λαός διαολοστείλει το κεφάλαιο, την ΕΕ και τα κόμματα-υποτακτικούς τους. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει υπογράψει ουσιαστικά 4ο μνημόνιο (και η ΝΔ έχει δεσμευτεί πως θα εφαρμόσει, με …αναδιαπραγμάτευση πλευρών), με αιματηρά πλεονάσματα 3,5% μέχρι το 2023 και αυξημένα πλεονάσματα με αυστηρότατες αντεργατικές και αντιλαϊκές τομές μέχρι το …2060! Κομμένο λοιπόν και το βύσσινο και η πλάκα.
Σαφέστατος ήταν, εξάλλου, ο εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στους θεσμούς Ντέκλαν Κοστέλο, από το βήμα του ετήσιου συνεδρίου Invest in Greece τη Δευτέρα. Η τροχιά του προγράμματος είναι καλή, είπε, δεν φαίνεται πιθανό ένα νέο πρόγραμμα, αλλά αυτό θα εξαρτηθεί από την πορεία των μεταρρυθμίσεων και των επενδύσεων. «Η βιώσιμη οικονομική ανάκαμψη προϋποθέτει τη διατήρηση της εφαρμογής των δομικών μεταρρυθμίσεων για πολλά ακόμα χρόνια», τόνισε χαρακτηριστικά.
Την ίδια ώρα, σύμφωνα με έρευνα της Γιούροστατ, το 2016 ένας στους τρεις Έλληνες (32%), δεν είχε τη δυνατότητα να καλύψει όλες τις στοιχειώδεις κοινωνικές ανάγκες και τα έκτακτα προβλήματα, ειδικά εάν έπεφταν μαζεμένα τον μήνα. Μεταξύ αυτών, να έχουν ένα γεύμα με κρέας, κοτόπουλο, ψάρι ή λαχανικά κάθε δεύτερη μέρα, να έχουν θέρμανση στο σπίτι, να πληρώνουν τους λογαριασμούς τους, να βγαίνουν μια φορά το μήνα και να αντικαθιστούν φθαρμένα ρούχα, παπούτσια ή έπιπλα. Σύμφωνα με την ίδια έρευνα, σε επίπεδο ΕΕ, αντίστοιχη υλική και κοινωνική στέρηση αντιμετωπίζει το 16% του πληθυσμού. Άρα στην Ελλάδα έχουμε διπλάσια επίπεδα φτώχειας. Μόνο η Ρουμανία (50%) και η Βουλγαρία (48%) είναι χειρότερα από την Ελλάδα!
Αυτή είναι η πραγματική εικόνα των μισθών των 400 ευρώ, της απληρωσιάς και των απολύσεων όπως στο Μάρκετ Ιν, των τεράστιων χρεών με αποτέλεσμα 1.000 ριφιφί-κατασχέσεις της εφορίας από λογαριασμούς κάθε μέρα, των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας από funds-γύπες, που βλέπουν την Ελλάδα ως «γη της ευκαιρίας», όπως είπε ξεδιάντροπα ο Α. Τσίπρας στο βιντεοσκοπημένο μήνυμά του στο συνέδριο Invest in Greece στη Νέα Υόρκη.
Το μόνο σίγουρο από τις εξελίξεις είναι πως το ευρωπαϊκό και αμερικανικό κεφάλαιο στηρίζουν την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για να ολοκληρώσει τη βρόμικη δουλειά και θα συμβάλλουν στη δημιουργία μιας εικόνας σταθεροποίησης και βελτίωσης των οικονομικών. Είναι αναγκαίο και για τα δικά τους συμφέροντα, το δικό τους «success story», ειδικά σε μια περίοδο που η παγκόσμια χρηματοπιστωτική φούσκα έχει μεγαλώσει τρομακτικά επικίνδυνα. Εξάλλου τι παράπονο να έχουν από την κυβέρνηση Τσίπρα; Ο Πρεμ Γουάτσα, επικεφαλής του καναδικού ομίλου Fairfax και μεγαλομέτοχος της Eurobank, είπε στο Bloomberg πως η Ελλάδα κινείται στη σωστή κατεύθυνση: «ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Οικονομικών έκαναν όλα όσα είχαν ζητήσει οι πιστωτές»! Τόσο απλά.
Η κυβερνητική προπαγάνδα επιτυχίας θα συγκρούεται καθημερινά με την οικονομική φρίκη που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι φτωχοί, οι νέοι. Δώδεκα μήνες, 365 μέρες το χρόνο, κάθε μέρα και γι’ αυτό κανένα ετήσιο μέρισμα πτωχοκομείου δεν μπορεί να την αντιμετωπίσει.
Όμως, η ανατροπή της κυβερνητικής πολιτικής και της ίδιας της κυβέρνησης και του αστικού μνημονιακού μπλοκ απαιτεί, όπως έδειξε και η –μαχητική στις περιφρουρήσεις αλλά περιορισμένης δυναμικής– απεργία της Πέμπτης, συστηματική παρέμβαση της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς και του ταξικού εργατικού κινήματος για την αποκάλυψη της κυβερνητικής προπαγάνδας, την ανάπτυξη των διεκδικήσεων και των αγώνων γι’ αυτές, τη συνάρθρωσή τους σε ένα πρόγραμμα πάλης για τα εργατικά λαϊκά δικαιώματα και ελευθερίες και για την ανατροπή της επιδρομής κεφαλαίου, ΕΕ, κυβέρνησης.
