Μια επικίνδυνη κυβέρνηση που επενδύει στον διχασμό

• 
  Συντάκτης :Κώστας Κεφαλογιάννης

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ένα πράγμα κάνει καλά: Επενδύει στο μίσος και στον διχασμό και εισπράττει εκλογικές νίκες. Αλλά πλέον τα πράγματα έχουν φτάσει σε οριακό σημείο. Γράφει ο Κώστας Κεφαλογιάννης.

Η δήλωση της Όλγας Γεροβασίλη το βράδυ της Τετάρτης 26 Οκτωβρίου, μετά την απόφαση του ΣτΕ να βγάλει αντισυνταγματικό τον νόμο Παππά, υπήρξε απολύτως ενδεικτική όσων είναι και όσων δεν είναι η σημερινή κυβέρνηση.

Μαξίμου για Μητσοτάκη: «Ας μην πανηγυρίζει τόσο γιατί εκτίθεται»

Η σημερινή είναι μια κυβέρνηση που ανέβηκε στην εξουσία ποντάροντας στα ψέματα, τον λαϊκισμό και τον ακραία διχαστικό λόγο. Είναι μια κυβέρνηση κολλημένη σε ιδεολογήματα που αμφισβητούν την αστική, φιλελεύθερη δημοκρατία και τους θεσμούς της, στο πλαίσιο των οποίων ασφυκτιά και το δείχνει. Δεν είναι μια κυβέρνηση ψύχραιμη. Δεν είναι μια κυβέρνηση που μετράει τα λόγια της. Δεν είμαι μια κυβέρνηση που συλλογίζεται τις συνέπειες των πράξεων της.

Δες εδώ την βαθμολογία της ομάδας σου!
Είναι μια κυβέρνηση επικίνδυνη!

Με την ίδια ευκολία που ο Αλέξης Τσίπρας και η παρέα του στοχοποιούσαν προεκλογικά τους αντιπάλους τους ως μνημονιακούς, γερμανοτσολιάδες, προσκυνημένους (συνεχίζοντας και εντέλει τερματίζοντας το αφήγημα του Αντώνη Σαμαρά, για να μην ξεχνιόμαστε), με την ίδια επιπολαιότητα που έσυραν τη χώρα σε ένα γελοίο δημοψήφισμα εντείνοντας τον κοινωνικό διχασμό, με την ίδια μανία που όταν η περιβόητη διαπραγμάτευση οδήγησε σε νέο μνημόνιο εκείνοι άρχισαν να κράζουν τα βοθροκάναλα της διαπλοκής προκειμένου να κρατήσουν συσπειρωμένους τους απογοητευμένους ψηφοφόρους τους, με την ίδια εγκληματική αναλγησία βγήκε και η κυρία Γεροβασίλη να αμφισβητήσει ευθέως τις προθέσεις της δικαιοσύνης! Της δικαιοσύνης που το κόμμα της προσπάθησε να χειραγωγήσει με διάφορους τρόπους, από αυξήσεις μέχρι χυδαία πρωτοσέλιδα και επειδή δεν τα κατάφερε, η κυρία Όλγα έσπευσε να την βαφτίσει - εμμέσως πλην σαφώς -  υπηρέτρια των μνημονίων και των κεφαλαίων.

Η κυβέρνηση πήγε να παίξει μπάλα σε ένα πεδίο απολύτως προνομιακό για εκείνη, με την κοινωνία στο πλευρό της, και έβαλε κολοσσιαίο αυτογκόλ, τυφλωμένη από το φανατισμό και το πείσμα. 

Η δήλωση Γεροβασίλη, μνημείο λαϊκισμού, καιροσκοπισμού και – όχι και τόσο καλά -  συγκεκαλυμένου ολοκληρωτισμού  (η οποία ειρήσθω εν παρόδω έπαιξε τρεις φορές μέσα σε ένα δεκάλεπτο στην νέα, δημοκρατική ΕΡΤ) περιείχε τόσες ανακρίβειες μέσα σε ελάχιστες φράσεις που μπορεί να συνιστά κάποιου είδους ρεκόρ, ακόμα και για τον ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά δεν ήταν αυτό το χειρότερο. Το χειρότερο ήταν ότι η κυβερνητική εκπρόσωπος και άρα η κυβέρνηση έμοιαζαν να μην έχουν καμία συναίσθηση των κινδύνων που δημιουργεί η γραμμή: «Η δικαιοσύνη είναι ελεγχόμενη από τους εχθρούς του λαού».

Κανείς μας δεν έχει τυφλή εμπιστοσύνη στην ελληνική δικαιοσύνη ασφαλώς. Σε μια περίοδο όπου όλα καταρρέουν όμως, όποιος υποσκάπτει για μικροπολιτικούς σκοπούς το κύρος που της έχει απομείνει (της δικαιοσύνης), κάνει πολύ μεγάλο κακό στον τόπο.  Ο ΣΥΡΙΖΑ προφανώς δεν ενδιαφέρεται για τέτοιες λεπτομέρειες. Δεν αντιλαμβάνεται πόσο απαραίτητη είναι για την εύρυθμη λειτουργία του κράτους η , ελάχιστη έστω,  εμπιστοσύνη των πολιτών στην αμεροληψία των δικαστών. Δεν καταλαβαίνει ότι αν την «κάψει» κι αυτή, βάζοντας ακόμη ένα εχθρό στο κάδρο απέναντι του (μετά το σύστημα γενικώς και αορίστως, τα παλιά κόμματα, τους κακούς ευρωπαίους, το μεγάλο κεφάλαιο και τα βοθροκάναλα της διαπλοκής), δεν θα κερδίσει ψήφους, ούτε θα σώσει την αξιοπιστία του, Απλώς θα προκαλέσει ακόμη περισσότερο μίσος και οργή σε μια χώρα που έχει απόλυτη ανάγκη να ανακτήσει την ψυχραιμία της.

Για να τελειώνουμε με τις ανοησίες: Ουδείς θέλει να συνεχιστεί η ασυδοσία στο τηλεοπτικό τοπίο. Όλοι ή τουλάχιστον οι περισσότεροι θέλουμε να πληρώσουν οι καναλάρχες και να ρυθμιστεί η κατάσταση με τις άδειες. Αλλά να γίνει σωστά! Όχι καθεστωτικά, όχι με το «έτσι θέλω» και όχι κλείνοντας κανάλια δίχως κανέναν προφανή λόγο.

Η κυβέρνηση πήγε να παίξει μπάλα σε ένα πεδίο απολύτως προνομιακό για εκείνη, με την κοινωνία στο πλευρό της, και έβαλε κολοσσιαίο αυτογκόλ, τυφλωμένη από τον φανατισμό και το πείσμα. Και αντί να  ρίξει τα μούτρα και να δει πώς θα συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα, κάνει το μοναδικό πράγμα που ξέρει καλά: Επενδύει στον διχασμό!

Μια επένδυση που της έχει αποδώσει αρκετές εκλογικές νίκες ήδη. Αλλά πλέον δεν πείθει. Όσοι θέλουν να αγοράσουν μίσος κινούνται δυστυχώς προς πιο ακραίες επιλογές. Οι υπόλοιποι παρακολουθούν παγωμένοι την Γεροβασίλη σε λούπα να βγάζει αφρούς.  Αν υπάρχει πάτος, κάπου εδώ πρέπει να τον βρήκαμε. Αν όχι, για πρώτη φορά φοβάμαι τόσο πολύ τη συνέχεια…

 

sdna,gr