Φιντέλ Κάστρο: Ο πατέρας της κουβανικής επανάστασης Φιντέλ Κάστρο πέθανε σε ηλικία 90 ετών, όπως ανακοίνωσε πριν από λίγο ο πρόεδρος της Κούβας και αδελφός του Ραούλ Κάστρο, ο οποίος τον διαδέχθηκε στην εξουσία το 2006.
«Ο κομαντάντε της κουβανικής επανάστασης απεβίωσε στις 22:29 (χθες) το βράδυ», είπε ο Ραούλ Κάστρο σε διάγγελμά του το οποίο μετέδωσε απευθείας η δημόσια τηλεόραση της Κούβας.
Η σορός του ηγέτη της κουβανικής επανάστασης Φιδέλ Κάστρο, που πέθανε το βράδυ της Παρασκευής (τοπική ώρα) στην Αβάνα σε ηλικία 90 ετών, «θα αποτεφρωθεί» το Σάββατο, δήλωσε ο πρόεδρος της Κούβας Ραούλ Κάστρο.
Η Κούβα αποχαιρετά τον ηγέτη της δείτε εδώ LIVE εικόνα
«Σύμφωνα με την επιθυμία που είχε εκφράσει ο σύντροφος Φιντέλ, η σορός του θα αποτεφρωθεί τις πρώτες ώρες» του Σαββάτου, ανακοίνωσε ο κουβανός πρόεδρος από την τηλεόραση.
«Οι λεπτομέρειες της επικήδειας τελετής θα ανακοινωθούν» αργότερα, πρόσθεσε σε αυτό το σύντομο διάγγελμα που καταλήγει με ένα βροντερό: "Hasta la victoria siempre!" («Μέχρι τη νίκη») τη γνωστή φράση-ορόσημο του κομαντάντε.
Δείτε το βίντεο από την ανακοίνωση του θανάτου του από τον αδερφό του
Οι κουβανικές Aρχές κήρυξαν σήμερα εθνικό πένθος εννέα ημερών λίγες ώρες μετά τον θάνατο του ηγέτη της κουβανικής επανάστασης σε ηλικία 90 ετών.
Το συμβούλιο του Κράτους κήρυξε σε λακωνικό ανακοινωθέν που εξέδωσε «εθνικό πένθος εννέα ημερών» από το Σάββατο (σήμερα) έως την Κυριακή 4 Δεκεμβρίου. Στη διάρκειά του θα διακοπούν «όλες οι δραστηριότητες και τα δημόσια θεάματα» διευκρινίζει το ανώτατο όργανο της κουβανικής κυβέρνησης.
Η κηδεία του Φιντέλ Κάστρο, θα πραγματοποιηθεί στις 4 Δεκεμβρίου στο Σαντιάγο ντε Κούβα όπως ανακοίνωσαν οι Αρχές.
Στη διάρκεια της ερχόμενης εβδομάδας, όπου θα γίνονται διάφορες εκδηλώσεις στην Κούβα προς τιμήν του αποθανόντος ηγέτη, μια πομπή με τις στάχτες του Κάστρο θα διασχίσει τη χώρα για τέσσερις ημέρες.
Τα σχόλια του ξένου Τύπου
Ο Φιντέλ Κάστρο παρέμεινε στην εξουσία περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον ηγέτη, με εξαίρεση τη βασίλισσα Ελίζαμπεθ τη Β,' σχολιάζει στο ειδικό αφιέρωμά της, η εφημερίδα "The New York Times" που τονίζει ότι ο Κάστρο ήταν μία από τις διεθνείς προσωπικότητες, που σημάδεψαν τη διαδρομή των γεγονότων, στον 20ο αιώνα.
Η ίδια εφημερίδα, παρατηρεί ότι η πολιτική του ακτινοβολία ξεπέρασε τα όρια του ηγέτη, ενός νησιού της Καραϊβικής Θάλασσας, με έντεκα εκατομμύρια κατοίκους.
Ο Κάστρο κυριάρχησε στη χώρα του, με δύναμη και συμβολισμό από την ημέρα που εισήλθε στην Αβάνα, στις 8 Ιανουαρίου του 1959, εκφωνώντας τον πρώτο λόγο του, μπροστά σε δεκάδες χιλιάδες υποστηρικτές του, στο διοικητήριο του Μπατίστα. Ο λόγος αυτός, εκφωνήθηκε με πάθος και είχε διάρκεια μέχρι την αυγή. Τελικά, λευκά περιστέρια απελευθερώθηκαν στον ουρανό της κουβανικής πρωτεύουσας, σηματοδοτώντας την ειρήνη, στην έναρξη μιας νέας περιόδου.
Όταν ένα από τα περιστέρια κάθισε στον ώμο του Κάστρο, το πλήθος φώναζε: Φιντέλ! Φιντέλ! Ήταν ένα σημάδι ελπίδας γι αυτούς που ήταν εκεί, αλλά και για όσους παρακολουθούσαν από την τηλεόραση, ότι ο γενειοφόρος, αντάρτης ηγέτης τους, ήταν προορισμένος να γίνει ο σωτήρας τους.
Ο ίδιος, πίστευε για τον εαυτό του, ότι «θα ήταν ο Μεσσίας της πατρίδας του», σύμφωνα με την εφημερίδα.
Ο Φιντέλ Κάστρο, έζησε για να δει τον αδελφό του και πρόεδρο της Κούβας, Ραούλ Κάστρο, να διαπραγματεύεται με τον απερχόμενο πρόεδρο των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα ένα πιθανό «άνοιγμα» των σχέσεων της Κούβας με τις ΗΠΑ, το Δεκέμβριο του 2014, σημειώνει σε δημοσίευμά της, η βρετανική εφημερίδα "The Guardian". Ήταν ο μήνας, στη διάρκεια του οποίου ανακοινώθηκε ότι Ουάσιγκτον και Αβάνα θα προχωρήσουν σε κινήσεις προκειμένου ν' αποκατασταθούν οι διμερείς τους σχέσεις, για πρώτη φορά, από το 1961.
Με την παραμονή του στην προεδρία της Κούβας, για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο από την άσκηση της προεδρίας των ΗΠΑ, από εννέα Αμερικανούς προέδρους, ο Κάστρο σχολίασε θετικά, αλλά με επιφυλάξεις την ιστορική συμφωνία, με τον παραδοσιακό εχθρό του, σε επιστολή του, που δημοσιοποιήθηκε, μετά από τη σιωπή του Κάστρο για διάστημα ενός μηνός.
Ο «πάγος”» στις διμερείς σχέσεις των ΗΠΑ με την Κούβα, φάνηκε να λιώνει με την επίσκεψη που πραγματοποίησε ο Ομπάμα τον περασμένο Μάρτιο. Ο ίδιος δε συνάντησε τον απερχόμενο πρόεδρο των ΗΠΑ, ενώ μερικές ημέρες αργότερα έγραψε μία καυστική στήλη, καυτηριάζοντας τις «μελιστάλαχτες φράσεις”» του Ομπάμα, ενώ υπενθύμιζε στους πολίτες της Κούβας, τις αμερικανικές προσπάθειες για την πτώση και την αποδυνάμωση της κομμουνιστικής κυβέρνησης, σχολιάζει η βρετανική εφημερίδα.
«Πάγωσε» η Αβάνα
Το νέο του θανάτου του διαδόθηκε τη νύχτα στους αραιούς από κόσμο δρόμους της Αβάνας, με πολλούς κατοίκους να δηλώνουν συντετριμμένοι από τον θάνατο του «κομαντάντε».
«Ήταν για εμάς έκπληξη, ελπίζαμε πραγματικά ότι θα ζούσε λίγο παραπάνω. Φαινόταν σε φόρμα στις τελευταίες εμφανίσεις του», δήλωσε ο Μισέλ Γκονσάλες, ένας 30χρονος πωλητής πούρων.
«Αυτό το νέο μας πληγώνει, όπως χιλιάδες Κουβανοί είμαι συντετριμμένος, θλιμμένος, είναι τόσο ξαφνικό!» είπε ο μπάρμαν Μιγκέλ Γκονσάλες, 24 ετών, στο Βεδάδο, μια συνοικία κοντά στο κέντρο.
«Ξέραμε ότι αυτό μπορεί να συνέβαινε, αλλά δεν είμαστε στην πραγματικότητα προετοιμασμένοι. Θα παραμείνει για πάντα ο ιστορικός ηγέτης αυτής της επανάστασης», είπε από την πλευρά της η Γαϊμάρα Γκόμες, μια 27χρονη υπάλληλος ξενοδοχείου στο κέντρο της πόλης.
Ο «Λίδερ Μάξιμο», που κυβέρνησε τη χώρα του με σιδηρά πυγμή από την επανάσταση του 1959 και είχε αψηφήσει την αμερικανική υπερδύναμη για περισσότερο από μισό αιώνα, παραχώρησε την εξουσία στον αδελφό του Ραούλ από το 2006 έπειτα από εντερική αιμορραγία.
Το 2011 εγκατάλειψε και τις τελευταίες επίσημες αρμοδιότητές του, παραχωρώντας το αξίωμα του πρώτου γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος Κούβας (PCC) στον Ραούλ, ο οποίος ήταν δεύτερος στην ιεραρχία του κόμματος από την ίδρυσή του το 1965.
Ο τέως πρόεδρος της Κούβας είχε εξαφανιστεί εντελώς από τις κουβανικές τηλεοράσεις μεταξύ Φεβρουαρίου 2014 και Απριλίου 2015, κάτι που είχε τροφοδοτήσει πολλές φήμες για την κατάσταση της υγείας του.
Όμως εδώ και ενάμισι χρόνο, αν και οι μετακινήσεις του παρέμεναν περιορισμένες, είχε ξαναρχίσει να δημοσιεύει τις «σκέψεις» του και είχε ξαναρχίσει να δέχεται στην κατοικία του προσωπικότητες και ηγέτες από το εξωτερικό.
Ο θάνατός του, δύο χρόνια μετά την ιστορική ανακοίνωση της προσέγγισης ανάμεσα στην Κούβα και στις Ηνωμένες Πολιτείες, έρχεται να κλείσει οριστικά τη σελίδα του Ψυχρού Πολέμου που οδήγησε τον κόσμο στο χείλος της πυρηνικής σύγκρουσης στη διάρκεια της κρίσης των πυραύλων τον Οκτώβριο του 1962.
Οι αντιδράσεις των ξένων ηγετών στο άκουσμα του θανάτου του
Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν απέτισε φόρο τιμής στον Κάστρο, χαρακτηρίζοντάς τον κουβανό «ηγέτη-σύμβολο μιας εποχής», ανέφερε σε ανακοίνωσή του το Κρεμλίνο.
«Αυτός ο διακεκριμένος πολιτικός άνδρας θεωρείται δικαίως σύμβολο μιας εποχής της σύγχρονης παγκόσμιας Ιστορίας», δήλωσε ο Πούτιν σε μήνυμά του προς τον κουβανό πρόεδρο Ραούλ Κάστρο, προσθέτοντας πως ο Φιντέλ Κάστρο ήταν ένας «ειλικρινής και πιστός φίλος» της Ρωσίας.
Ο Φιντέλ Κάστρο «ενσάρκωσε την κουβανική επανάσταση, στις ελπίδες και τις διαψεύσεις της», εκτίμησε σήμερα ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ, μερικές ώρες μετά την ανακοίνωση του θανάτου του κουβανού ηγέτη.
Ο πρόεδρος του Μεξικού, Ενρίκε Πένια Νιέτο, χαρακτήρισε τον Φιδέλ Κάστρο ως «ένα μεγάλο φίλο του Μεξικού» ενώ ο πρόεδρος του Ισημερινού, Σαλβαδόρ Σάντσες Σερέν, τον χαρακτήρισε ως έναν «αιώνιο σύντροφο», μεταδίδει το BBC
Ο πρόεδρος της Βενεζουέλας, Νικολάς Μαδούρο, τόνισε ότι: «Οι επαναστάτες του κόσμου, πρέπει ν' ακολουθήσουν την κληρονομιά του».
Ο πρώην Σοβιετικός ηγέτης, Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, δήλωσε: «Ο Φιντέλ ύψωσε το ανάστημά του κι ενδυνάμωσε τη χώρα του, στη διάρκεια του πιο σκληρού αμερικανικού αποκλεισμού κι ενώ ασκούνταν κολοσσιαίες πιέσεις, πάνω του», σύμφωνα με το BBC.
Φιντέλ Καστρο «κομαντάντε»
Σημαντικοί σταθμοί στη ζωή του
Δικηγορεί στην Αβάνα και από το 1953 εντάσσεται στο ενεργό αντιστασιακό κίνημα εναντίον του καθεστώτος Μπατίστα.
1953: Επίθεση εναντίον στρατώνων στο Σαντιάγκο της Κούβας. Συλλαμβάνεται και
φυλακίζεται με ποινή 15ετούς κάθειρξης.
1956: Αμνηστεύεται και πηγαίνει στο Μεξικό όπου οργανώνει ένοπλο αγώνα. Τον
Δεκέμβριο του 1956, επιστρέφει στην Κούβα με μικρή στρατιωτική δύναμη.
1956-59: Ένοπλος αγώνας εναντίον του Μπατίστα έως ότου ανατρέπεται και φεύγει.
1959-76: Πρωθυπουργός.
1963-1965: Πρώτος Γραμματέας του "Partido Unido De La Revolucion
Socialista" (Ενωμένο Κόμμα της Σοσιαλιστικής Επανάστασης).
Από το 1965: Γραμμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος.
Από το 1976: Μέλος του ΠΓ του Κομμουνιστικού Κόμματος.
Από το 1976: Αρχηγός κράτους και Πρόεδρος του Συμβουλίου του Κράτους.
Από το 1976: Πρόεδρος του Συμβουλίου Υπουργών.
15/10/1991: Επανεκλέγεται Γενικός Γραμματέας του ΚΚΚ, κατά τη διάρκεια των
εργασιών του 4ου Συνεδρίου του Κόμματος.
Από το 1992: Επικεφαλής του Εθνικού Συμβουλίου Άμυνας.
24/2/1993: Εκλέγεται βουλευτής στις πρώτες άμεσες μονοκομματικές εκλογές στη χώρα, στις οποίες ο αριθμός των υποψηφίων βουλευτών αντιστοιχεί ακριβώς σε αυτόν των κοινοβουλευτικών εδρών.
25/2/1998: Επανεκλέγεται από τη Βουλή αρχηγός του κράτους για πέντε χρόνια.
6/1/1999: Γάλλος δικηγόρος, που εκπροσωπεί δύο καταδικασθέντες στην Κούβα διανοούμενους και την κόρη ενός εκτελεσθέντος συνταγματάρχη, καταθέτει τρεις μηνύσεις εναντίον του, δύο για «εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας» και μία για «ανάμιξη σε διεθνές λαθρεμπόριο ναρκωτικών».
17/11/2000: Δηλώνει ότι οργανώσεις αντικαθεστωτικών έχουν ετοιμάσει σχέδιο δολοφονίας του κατά τη διάρκεια της ιβηρο-αμερικανικής διάσκεψης κορυφής στον Παναμά. Την επομένη, οι αρχές του Παναμά ανακοινώνουν τη σύλληψη τεσσάρων ατόμων ανάμεσα στους οποίους και ο Κουβανός εξόριστος, Λουίς Ποσάδα Καρίλες,τον οποίο είχε κατονομάσει ως εγκέφαλο της συνωμοσίας ο Κάστρο. Στις 30/11 η Κούβα ζητεί επισήμως την έκδοση των τεσσάρων υπόπτων.
27/8/2004: Η Κούβα διακόπτει επ΄αόριστον τις διπλωματικές της σχέσεις με τον Παναμά μετά την αμνηστία που έδωσε η απερχόμενη πρόεδρος Μισκόσο σε τέσσερις Κουβανούς που κατηγορούνται για συνωμοσία με σκοπό τη δολοφονία του.
31/7/2006: Μεταβιβάζει προσωρινά την εξουσία στον αδελφό του, υπουργό Άμυνας, Ραούλ, έπειτα από εγχείρηση στο έντερο.
19/2/2008: Ανακοινώνει επίσημα την αποχώρησή του από την προεδρία της Κούβας. Στις 24/2, ο αδελφός του Ραούλ Κάστρο εκλέγεται από το κοινοβουλίο νέος πρόεδρος της χώρας.
25/11/2016: Πεθαίνει.
Δικηγορεί στην Αβάνα και από το 1953 εντάσσεται στο ενεργό αντιστασιακό κίνημα εναντίον του καθεστώτος Μπατίστα.
1953: Επίθεση εναντίον στρατώνων στο Σαντιάγκο της Κούβας. Συλλαμβάνεται και
φυλακίζεται με ποινή 15ετούς κάθειρξης.
1956: Αμνηστεύεται και πηγαίνει στο Μεξικό όπου οργανώνει ένοπλο αγώνα. Τον
Δεκέμβριο του 1956, επιστρέφει στην Κούβα με μικρή στρατιωτική δύναμη.
1956-59: Ένοπλος αγώνας εναντίον του Μπατίστα έως ότου ανατρέπεται και φεύγει.
1959-76: Πρωθυπουργός.
1963-1965: Πρώτος Γραμματέας του "Partido Unido De La Revolucion
Socialista" (Ενωμένο Κόμμα της Σοσιαλιστικής Επανάστασης).
Από το 1965: Γραμμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος.
Από το 1976: Μέλος του ΠΓ του Κομμουνιστικού Κόμματος.
Από το 1976: Αρχηγός κράτους και Πρόεδρος του Συμβουλίου του Κράτους.
Από το 1976: Πρόεδρος του Συμβουλίου Υπουργών.
15/10/1991: Επανεκλέγεται Γενικός Γραμματέας του ΚΚΚ, κατά τη διάρκεια των
εργασιών του 4ου Συνεδρίου του Κόμματος.
Από το 1992: Επικεφαλής του Εθνικού Συμβουλίου Άμυνας.
24/2/1993: Εκλέγεται βουλευτής στις πρώτες άμεσες μονοκομματικές εκλογές στη χώρα, στις οποίες ο αριθμός των υποψηφίων βουλευτών αντιστοιχεί ακριβώς σε αυτόν των κοινοβουλευτικών εδρών.
25/2/1998: Επανεκλέγεται από τη Βουλή αρχηγός του κράτους για πέντε χρόνια.
6/1/1999: Γάλλος δικηγόρος, που εκπροσωπεί δύο καταδικασθέντες στην Κούβα διανοούμενους και την κόρη ενός εκτελεσθέντος συνταγματάρχη, καταθέτει τρεις μηνύσεις εναντίον του, δύο για «εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας» και μία για «ανάμιξη σε διεθνές λαθρεμπόριο ναρκωτικών».
17/11/2000: Δηλώνει ότι οργανώσεις αντικαθεστωτικών έχουν ετοιμάσει σχέδιο δολοφονίας του κατά τη διάρκεια της ιβηρο-αμερικανικής διάσκεψης κορυφής στον Παναμά. Την επομένη, οι αρχές του Παναμά ανακοινώνουν τη σύλληψη τεσσάρων ατόμων ανάμεσα στους οποίους και ο Κουβανός εξόριστος, Λουίς Ποσάδα Καρίλες,τον οποίο είχε κατονομάσει ως εγκέφαλο της συνωμοσίας ο Κάστρο. Στις 30/11 η Κούβα ζητεί επισήμως την έκδοση των τεσσάρων υπόπτων.
27/8/2004: Η Κούβα διακόπτει επ΄αόριστον τις διπλωματικές της σχέσεις με τον Παναμά μετά την αμνηστία που έδωσε η απερχόμενη πρόεδρος Μισκόσο σε τέσσερις Κουβανούς που κατηγορούνται για συνωμοσία με σκοπό τη δολοφονία του.
31/7/2006: Μεταβιβάζει προσωρινά την εξουσία στον αδελφό του, υπουργό Άμυνας, Ραούλ, έπειτα από εγχείρηση στο έντερο.
19/2/2008: Ανακοινώνει επίσημα την αποχώρησή του από την προεδρία της Κούβας. Στις 24/2, ο αδελφός του Ραούλ Κάστρο εκλέγεται από το κοινοβουλίο νέος πρόεδρος της χώρας.
25/11/2016: Πεθαίνει.
.
Read more: http://www.newsbomb.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου