Σχόλιο αναγνώστη : Ο πολιτικός απατεώνας ο ψευτοαριστερός,... ακροδεξιός στην πραγματικότητα, πήγε σε μια παράσταση για να την καπηλευτεί και να εξαπατήσει και πάλι τους παρευρισκόμενους
Σχόλιο αναγνώστη: Εχασες την ευκαιρία να γίνεις αγαπημένος ηγέτης των Ελλήνων προτίμησες να μείνεις ένα τσογκλάνι ! χειρότερος απο τους προκατόχους σου, δεν άφησες τίποτα όρθιο.Που "μαύρη νάναι η ώρα σου, "πολιτικά ανώμαλε παιδονόμε χαφιέ υπηρεσίας της πατρίδος.
Έντονες αποδοκιμασίες και... γιουχαΐσματα δέχτηκε ο Αλέξης Τσίπρας όταν εμφανίστηκε στην παράσταση «Ομπίντα», της οποίας αντικείμενο είναι η ζωή του ιστορικού ηγέτη του ΚΚΕ, Νίκου Ζαχαριάδη.
Μόλις έγινε αντιληπτή η παρουσία του Πρωθυπουργού στην παράσταση ακούστηκαν έντονες αποδοκιμασίες και γιουχαΐσματα, ενώ από το κοινό ακούστηκε η φράση «όξω ρε»!
Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, ορισμένοι επιχείρησαν να κινηθούν προς το μέρος του Αλέξη Τσίπρα, με τους άνδρες της προσωπικής του φρουράς να προστατεύουν τον πρωθυπουργό.
Πυροσβεστικό ρόλο ανέλαβε ο συγγραφέας και παρουσιαστής του έργου, Γιώργος Κοτανίδης, ο οποίος ζήτησε να ηρεμήσουν τα πνεύματα, λέγοντας πως «το θέατρο μας ενώνει».
Αφού τα πνεύματα ηρέμησαν η παράσταση ξεκίνησε και ολοκληρώθηκε χωρίς άλλα παρατράγουδα.
Στο έργο «Ομπίντα» (Ομπίντα στα ρωσικά σημαίνει πίκρα, κακοκάρδισμα), ο Γιώργος Κοτανίδης αναπλάθει τις τελευταίες ώρες του Νίκου Ζαχαριάδη όταν, από τη Σιβηρία και μπροστά στην επικείμενη αυτοκτονία του, στέλνει στους συντρόφους του «Μήνυμα από την άλλη μεριά».
Αναπολώντας τις σημαντικές στιγμές της πολυτάραχης ζωής του, προσπαθεί να εξηγήσει τη δεκαεφτάχρονη εξορία του στη Σιβηρία από τη σοβιετική ηγεσία αλλά και το ίδιο του το κόμμα, να δει τα λάθη του και τα αδιέξοδα που τον οδηγούν στην αυτοκτονία.
Στιγμές της σύγχρονης ιστορίας "περνούν" στο έργο μέσα από τις αφηγήσεις του Νίκου Ζαχαριάδη, που υποδύεται ο ίδιος ο Γιώργος Κοτανίδης. Από την απομόνωση του Μεταξά, το περίφημο γράμμα του 1940 με το οποίο καλεί το λαό να πολεμήσει ενωμένος τους Ιταλούς φασίστες, τον πόλεμο, την κράτησή του στο Νταχάου, ως τον εμφύλιο, την ήττα και την υποχώρηση. Αλλά και ανθρώπινες στιγμές του, όταν αναπολεί τη μάνα και τα παιδιά του, την είδηση της αποκήρυξής του από την ίδια του τη γυναίκα, τις ατέλειωτες ημέρες στο Σουργκούτ της Σιβηρίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου