O ΤΟΥΡΚΟΣ ΗΓΕΤΗΣ ΕΚΑΝΕ ΤΗΝ ΔΥΣΗ ΝΑ ΑΡΧΙΣΕΙ (ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ) ΝΑ ΑΝΗΣΥΧΕΙ
του Θεόφραστου Ανδρεόπουλου
To τουρκικό δημοψήφισμα έλαβε τέλος με τον Ρ.Τ.Ερντογάν να το κερδίζει οριακά ακριβώς όπως εδώ και εβδομάδες (στο pronews.gr είχανε αναφέρει -ενημερώσει) ότι αυτό έδειχναν οι τάσεις του εκλογικού σώματος και το ερώτημα είναι το εξής:
Πρόκειται περί νίκης ή ήττας του Ρ.Τ.Ερντογάν; Τα πράγματα είναι απλά: Οριακά ή όχι είναι νίκη του Ρ.Τ.Ερντογάν αφού νομικά και καθαρά διαθέτει πλέον την εξουσιοδότηση για να πραγματοποιήσει τις συνταγματικές αλλαγές που θα του προσδώσουν την απόλυτη εξουσία στην τουρκική πολιτική σκηνή.
Έχασε τα παράλια σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο και μέρος τους στον Εύξεινο Πόντο δηλαδή τις περιοχές που ιδεολογικά πλειοψηφούν οι έχοντες κοσμική αντίληψη των πραγμάτων και κέρδισε ολόκληρη την τουρκική ενδοχώρα αυτούς που εγκρίνουν την ισλαμική προσέγγιση της Τουρκίας υπό τις οδηγίες ενός πανίσχυρου Χαλίφη-Προέδρου.
Τον αρνήθηκαν επίσης ολοκληρωτικά και οι Κούρδοι. Και λοιπόν; Ήταν αναμενόμενο. Έχοντας φυλακίσει σχεδόν όλα τα πολιτικά στελέχη του φιλοκουρδικού κόμματος του HDP και έχοντας ισοπεδώσει μέσα σε περίπου 20 μήνες όλες τις κουρδόφωνες πόλεις της ΝΑ Τουρκίας περίμενε κανείς κάτι άλλο;
Οι καταγγελίες για νοθεία και αυτές αναμενόμενες ήταν. Έγιναν από τους κεμαλιστές που συνειδητοποιούν ότι οριστικά μπαίνουν στο περιθώριο της τουρκικής πολιτικής ιστορίας οι οποίοι με την σειρά τους υποστηρίζονται από τον ξένο παράγοντα. Είτε έγινε νοθεία είτε όχι την ίδια ακριβώς καταγγελία θα είχαν κάνει. Εάν όμως είχαν κερδίσει το δημοψήφισμα τότε θα το αποδέχονταν το αποτέλεσμα με χαρά.
Ο Ρ.Τ Ερντογάν κέρδισε και κάτι άλλο: Ουσιαστικά «απορρόφησε», «κατάπιε» το ΜΗΡ του οποίου τους ψηφοφόρους προσδοκά να τους εντάξει στο ΑΚΡ. Οι ψηφορόροι θεωρούνται ακραίοι εθνικιστές και απέχουν πολύ ιδεολογικά από τους κεμαλιστές εθνικιστές.
Κάτι που εδώ στην Ελλάδα λίγοι καταλαβαίνουν καθώς λίγα γνωρίζουμε για τις τουρκικούς παροξυσμούς είναι ότι κεμαλιστές και ισλαμιστές-νεοθωμανοί έχουν διαφορετική αφετηρία ως προς το τι θεωρούν «Τουρκία»
Ο Κεμάλ είχε φτιάξει ένα ιστορικό «παραμύθι» περί αυτοχθονίας των Τούρκων από... πάντα στην Μικρά Ασία και μάλιστα ότι είναι απόγονοι των Χετταίων και ότι εμείς οι Έλληνες προερχόμαστε από τους Τούρκους και ότι όλοι οι μεγάλοι πολιτισμοί είναι αποτέλεσμα του μεγάλου... τουρκικού αρχαίου πολιτισμού (έλεος).
Αντίθετα οι ισλαμιστές θεωροούν ως βάση των Τούρκων το μεγάλο «Τουράν» (όχι αυτό του Ρόμπερτ Ε. Χάουαρντ στον Κόναν τον Βάρβαρο) το οποίο είναι μια αχανής περιοχή που αρχίζει από την δυτική Μογγολία και διατρέχει τα σημερινά Τουρκμενιστάν, Ουζμπεκιστάν, Τατζικιστάν, Κιργιστάν και Καζακστάν για να καταλήξει στις παρυφές της Μικράς Ασίας.
Δυό διαφορετικές κοσμοθεάσεις λοιπόν και εν τέλει δύο διαφορετικά «λίκνα» των Τούρκων
Άλλωστε αυτό σημαίνει το να είναι υπερπρόεδρος όλης της Τουρκίας. Όλοι και όλα θα ενωθούν υπό το πρόσωπό του.
Έχασε όλα τα μεγάλα αστικά κέντρα και λοιπόν; Κέρδισε όλη την ύπαιθρο εκεί δηλαδή που οι Τουρκάλες γεννάνε πολλά παιδιά και δεν σκέφτονται σαν τις «απελευθερωμένες» εξευρωπαϊσμένες γυναίκες των παραλίων, της Κωνσταντινούπολης και της Σμύρνης.
Οι Δυτικοί σε κάθε εκλογική αναμέτρηση στην Τουρκία αρέσκονται να βλέπουν «ήττες» του συστήματος Ερντογάν, αυτό όμως κυριαρχεί επί 15 συναπτά έτη και το χθεσινό αποτέλεσμα δεν προμηνύει καμία αλλαγή και από την στιγμή που πλέον έχει θέσει τις τουρκικές ΕΔ υπό τον έλεγχό του το... έργο έχει τελειώσει.
Τι σημαίνει η νίκη Ερντογάν για την Ελλάδα: Ίσως πολλά θετικά πράγματα
Εάν επικρατούσε το κεμαλικό καθεστώς είναι ιστορικά δεδομένο ότι θα ξεκίναγε από την επομένη ο «χαριεντισμός» με την Δύση και η εκ νέου αδιαφορία ως προς την Ελλάδα.
08:50
17/04/2017
Translate this page: 
του Θεόφραστου Ανδρεόπουλου
To τουρκικό δημοψήφισμα έλαβε τέλος με τον Ρ.Τ.Ερντογάν να το κερδίζει οριακά ακριβώς όπως εδώ και εβδομάδες (στο pronews.gr είχανε αναφέρει -ενημερώσει) ότι αυτό έδειχναν οι τάσεις του εκλογικού σώματος και το ερώτημα είναι το εξής:
Πρόκειται περί νίκης ή ήττας του Ρ.Τ.Ερντογάν; Τα πράγματα είναι απλά: Οριακά ή όχι είναι νίκη του Ρ.Τ.Ερντογάν αφού νομικά και καθαρά διαθέτει πλέον την εξουσιοδότηση για να πραγματοποιήσει τις συνταγματικές αλλαγές που θα του προσδώσουν την απόλυτη εξουσία στην τουρκική πολιτική σκηνή.
Έχασε τα παράλια σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο και μέρος τους στον Εύξεινο Πόντο δηλαδή τις περιοχές που ιδεολογικά πλειοψηφούν οι έχοντες κοσμική αντίληψη των πραγμάτων και κέρδισε ολόκληρη την τουρκική ενδοχώρα αυτούς που εγκρίνουν την ισλαμική προσέγγιση της Τουρκίας υπό τις οδηγίες ενός πανίσχυρου Χαλίφη-Προέδρου.
Πλέον τίποτα δεν τον εμποδίζει να γίνει Χαλίφης.
Τον αρνήθηκαν επίσης ολοκληρωτικά και οι Κούρδοι. Και λοιπόν; Ήταν αναμενόμενο. Έχοντας φυλακίσει σχεδόν όλα τα πολιτικά στελέχη του φιλοκουρδικού κόμματος του HDP και έχοντας ισοπεδώσει μέσα σε περίπου 20 μήνες όλες τις κουρδόφωνες πόλεις της ΝΑ Τουρκίας περίμενε κανείς κάτι άλλο;
Και ο ίδιος το ήξερε.
Οι καταγγελίες για νοθεία και αυτές αναμενόμενες ήταν. Έγιναν από τους κεμαλιστές που συνειδητοποιούν ότι οριστικά μπαίνουν στο περιθώριο της τουρκικής πολιτικής ιστορίας οι οποίοι με την σειρά τους υποστηρίζονται από τον ξένο παράγοντα. Είτε έγινε νοθεία είτε όχι την ίδια ακριβώς καταγγελία θα είχαν κάνει. Εάν όμως είχαν κερδίσει το δημοψήφισμα τότε θα το αποδέχονταν το αποτέλεσμα με χαρά.
Ο Ρ.Τ Ερντογάν κέρδισε και κάτι άλλο: Ουσιαστικά «απορρόφησε», «κατάπιε» το ΜΗΡ του οποίου τους ψηφοφόρους προσδοκά να τους εντάξει στο ΑΚΡ. Οι ψηφορόροι θεωρούνται ακραίοι εθνικιστές και απέχουν πολύ ιδεολογικά από τους κεμαλιστές εθνικιστές.
Κάτι που εδώ στην Ελλάδα λίγοι καταλαβαίνουν καθώς λίγα γνωρίζουμε για τις τουρκικούς παροξυσμούς είναι ότι κεμαλιστές και ισλαμιστές-νεοθωμανοί έχουν διαφορετική αφετηρία ως προς το τι θεωρούν «Τουρκία»
Ο Κεμάλ είχε φτιάξει ένα ιστορικό «παραμύθι» περί αυτοχθονίας των Τούρκων από... πάντα στην Μικρά Ασία και μάλιστα ότι είναι απόγονοι των Χετταίων και ότι εμείς οι Έλληνες προερχόμαστε από τους Τούρκους και ότι όλοι οι μεγάλοι πολιτισμοί είναι αποτέλεσμα του μεγάλου... τουρκικού αρχαίου πολιτισμού (έλεος).
Αντίθετα οι ισλαμιστές θεωροούν ως βάση των Τούρκων το μεγάλο «Τουράν» (όχι αυτό του Ρόμπερτ Ε. Χάουαρντ στον Κόναν τον Βάρβαρο) το οποίο είναι μια αχανής περιοχή που αρχίζει από την δυτική Μογγολία και διατρέχει τα σημερινά Τουρκμενιστάν, Ουζμπεκιστάν, Τατζικιστάν, Κιργιστάν και Καζακστάν για να καταλήξει στις παρυφές της Μικράς Ασίας.
Εν ολίγοις έχουν κοινό όραμα με τους ψηφοφόρους του ΜΗΡ που ως γνήσιοι «γκρίζοι λύκοι» θεωρούν το μεγάλο Τουράν εκ των ουκ άνευ.
Δυό διαφορετικές κοσμοθεάσεις λοιπόν και εν τέλει δύο διαφορετικά «λίκνα» των Τούρκων
Όμως
ο Ρ.Τ.Ερντγογάν δεν είναι «χαζός» δεν θα επιλέξει κάποιο από τα δύο
μοντέλα, τον συμφέρουν και τα δύο. Και Τουράν και αρχαίοι Τούρκοι της
Μικράς Ασίας! Αφού και τα δύο μαζί βολεύουν μια χαρά γιατί να μην τα
συνδυάσει;
Άλλωστε αυτό σημαίνει το να είναι υπερπρόεδρος όλης της Τουρκίας. Όλοι και όλα θα ενωθούν υπό το πρόσωπό του.
Έχασε όλα τα μεγάλα αστικά κέντρα και λοιπόν; Κέρδισε όλη την ύπαιθρο εκεί δηλαδή που οι Τουρκάλες γεννάνε πολλά παιδιά και δεν σκέφτονται σαν τις «απελευθερωμένες» εξευρωπαϊσμένες γυναίκες των παραλίων, της Κωνσταντινούπολης και της Σμύρνης.
Οι Δυτικοί σε κάθε εκλογική αναμέτρηση στην Τουρκία αρέσκονται να βλέπουν «ήττες» του συστήματος Ερντογάν, αυτό όμως κυριαρχεί επί 15 συναπτά έτη και το χθεσινό αποτέλεσμα δεν προμηνύει καμία αλλαγή και από την στιγμή που πλέον έχει θέσει τις τουρκικές ΕΔ υπό τον έλεγχό του το... έργο έχει τελειώσει.
Τι σημαίνει η νίκη Ερντογάν για την Ελλάδα: Ίσως πολλά θετικά πράγματα
Στην
Ελλάδα λόγω αντιπραγματιστικών αγκυλώσεων το πολιτικό σύστημα δεν
μπορεί να κατανοήσει ότι αν δεν υπήρχε Ερντογάν θα έπρεπε να εφευρεθεί.
Με
αυτόν στην εξουσία όλη η Δύση στρέφεται κατά της Τουρκίας και για πρώτη
φορά σκέφτεται την Ελλάδα ως δύναμη αποτροπής ενάντια στην ισλαμική
Άγκυρα.
Εάν επικρατούσε το κεμαλικό καθεστώς είναι ιστορικά δεδομένο ότι θα ξεκίναγε από την επομένη ο «χαριεντισμός» με την Δύση και η εκ νέου αδιαφορία ως προς την Ελλάδα.
Βέβαια το μέγεθος της
Τουρκίας είναι τέτοιο που η Δύση γεωπολιτικά και οικονομικά την
χρειάζεται αλλά η ανεξέλεγκτη ισχυροποίησή της θα είναι πλέον απειλή για
τα συμφέροντά της. Δεν το θέλει αυτό αλλά και από μόνο του δεν
αρκεί...
Πρέπει επίσης να γίνει
κατανοητό ότι η φύση του τουρκικού λαού δεν επιτρέπει «διχασμούς» και
άλλες «φαντασιώσεις» ευρωπαϊκών αναλύσεων. Δεν ΜΙΛΑΜΕ για ένα
φυσιολογικό ΕΚΛΟΓΙΚΟ σώμα όπως αυτά της Ευρώπης. Στο τέλος στέκονται
πάντα πίσω από τον... Χαλίφη, έτσι είναι γαλουχημένοι
Το
θέμα είναι διαθέτουμε πολιτικούς που να μπορούν να το εκμεταλλευθούν
την κατάσταση όπως έχει διαμορφωθεί; Που να μην ζουν στην κοσμάρα τους;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου