Ο γιος του Νίκου Τεμπονέρα προς τον Κώστα Μπακογιάννη: «Δεν είμαστε ίδιοι κ. Περιφερειάρχη. Δεν θα είμαστε ποτέ...»

Ο Διονύσης Τεμπονέρας, γιος του αριστερού καθηγητή σε σχολείο της Πάτρας, Νίκου Τεμπονέρα, που δολοφονήθηκε το 1991 από στελέχη της ΟΝΝΕΔ Πάτρας, σχολίασε με ανάρτησή του στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook, την τοποθέτηση του Κώστα Μπακογιάννη για τη 48ωρη άδεια του Δημήτρη Κουφοντίνα.

«Δεν έδειξε ο ίδιος και η οικογένεια του την ίδια ενόχληση ούτε για την αποφυλάκιση Καλαμπόκα μόλις 7 χρόνια μετά τη δολοφονία, ούτε βέβαια για την αποφυλάκιση Ρουπακιά, ούτε βέβαια για την αποφυλάκιση των λοιπών μελών της Χρυσής Αυγής, ούτε όμως και παλιότερα για την αποφυλάκιση Παττακού», αναφέρει ο ίδιος στην ανακοίνωσή του, καταλήγοντας: «Δεν είμαστε ίδιοι κ. Περιφερειάρχη. Δεν θα είμαστε ποτέ…».

Ολόκληρη η τοποθέτηση του Διονύση Τεμπονέρα:

«Ξεχνά προφανώς ότι και εμείς πήγαμε σε κηδείες. Και είδαμε μάλιστα τους πολιτικούς του συνοδοιπόρους, ως ηθικοί αυτουργοί της δολοφονίας Τεμπονέρα και τόσων άλλων, όλα αυτά τα χρόνια, να φροντίζουν οι φονιάδες - οι κάθε λογής Καλαμπόκες, Ρουπακιάδες, Παττακοί - να αποκαθίστανται σε θέσεις Τραπεζών, να παρελαύνουν αμετανόητοι στα κανάλια και στη βουλή και να απολαμβάνουν την θαλπωρή της κατοικίας τους, κόντρα στο κοινό αίσθημα της κοινωνίας.

Δεν έδειξε ο ίδιος και η οικογένεια του την ίδια ενόχληση ούτε για την αποφυλάκιση Καλαμπόκα μόλις 7 χρόνια μετά τη δολοφονία, ούτε βέβαια για την αποφυλάκιση Ρουπακιά, ούτε βέβαια για την αποφυλάκιση των λοιπών μελών της Χρυσής Αυγής, ούτε όμως και παλιότερα για την αποφυλάκιση Παττακού.

Δεν βρήκαν μια λέξη να αρθρώσουν οι δήθεν υπερασπιστές της νομιμότητας, αλλά δύο μέρες τώρα εκμεταλλεύονται πολιτικά τους νεκρούς τους, για να ξεπλύνουν τα ανομήματα της εμπλοκής τους στο σκάνδαλο της Siemens που είναι σε εξέλιξη και στα Paradise Papers, στρέφοντας άλλου την προσοχή της κοινής γνώμης.

Ο ίδιος στην τοξική και νεοφιλελέυθερη σκέψη του προφανώς δεν έχει βρει ούτε τη στοιχειώδη ισορροπία που εμπεριέχει η αστική δημοκρατία. Εκείνης που επιβάλλει η συμπεριφορά μιας οργανωμένης κοινωνίας σε ανθρώπους που χρεώνονται την ευθύνη των πράξεων τους, να μην είναι εκδικητική, αλλά να προτάσσει τον ανθρωπισμό. Εκείνης που δεν αντιμετωπίζει τον άνθρωπο ως αιώνιο εγκληματία και του παρέχει στοιχειώδη δικαιώματα που παρέχονται από το νόμο.

Δεν είμαστε ίδιοι κ. Περιφερειάρχη. Δεν θα είμαστε ποτέ…».

huffingtonpost.gr