Αφού όσοι είναι πάνω από 58 δεν έχουν πολλές πιθανότητες να βρουν δουλειά, η Γερμανία αποφάσισε να μην τους μετράει σαν ανέργους

Τη λύση στο πρόβλημα της ανεργίας φαίνεται πως βρήκε η ατμομηχανή της Ευρώπης, καταφεύγοντας σε δημιουργική λογιστική προκειμένου να μη μετράει σαν ανέργους όσους δε θέλει.

Σε μία ενδιαφέρουσα συνέντευξη στη Deutsche Welle, ο οικονομολόγος Heinz-Josef Bontrup μας μαθαίνει κάποια πράγματα για τις πολιτικές που ακολουθεί η Γερμανία όσον αφορά τη μέθοδο καταμέτρησης ανέργων, οι οποίες ασχολούνται πλέον λιγότερο με το να μετράνε πόσοι είναι οι άνεργοι, και περισσότερο με το πόσοι άνεργοι γίνεται να κρυφτούν από τα επίσημα στοιχεία.

Όπως αναφέρει ο Bontrup, με μια σειρά νόμων, το γερμανικό κράτος έχει στην ουσία αλλάξει το χαρακτηρισμό του ανέργου, με αποτέλεσμα τα επίσημα στοιχεία να μην αποτελούν πλέον στατιστική αλλά προπαγάνδα, μόνιμα υποτιμώντας το πραγματικό μέγεθος του προβλήματος αλλά και των επιπτώσεών του στην οικονομία.

Για παράδειγμα άνθρωποι ηλικίας 58 χρόνων ή μεγαλύτεροι, έχουν ελάχιστες πιθανότητες να βρουν δουλειά, οπότε η γερμανική νομοθεσία αποφάσισε πως δε χρειάζεται να προσμετρώνται στο συνολικό αριθμό ανέργων.

Παρόμοια, όσοι ακολουθούν κάποιο πρόγραμμα κατάρτησης υπό την αιγίδα του ΟΑΕΔ της Γερμανίας παύουν και αυτοί να θεωρούνται άνεργοι, ενώ ακόμα και αν παίρνεις κάποιο επίδομα εργασίας και δηλώσεις άρρωστος κάποια μέρα, τότε για εκείνη την ημέρα σταματάς να θεωρείσαι άνεργος.

Η επίσημη ανεργία στη Γερμανία βρίσκεται σε ιστορικά χαμηλά με τους ανέργους να φτάνουν τα 2,4 εκατομμύρια ανθρώπους. Παραμερίζοντας όμως τη δημιουργική λογιστική, τα νούμερο ανεβαίνει σε 3,4 εκατομμύρια. Και αυτό χωρίς να μετράμε τους υποαπασχολούμενους.

Η υποαπασχόληση, η εργασία δηλαδή έως 20 ώρες την εβδομάδα, έχει ανεβεί δραματικά τις τελευταίες δεκαετίες. Σύμφωνα με τον Bontrup, οι εργαζόμενοι με υποαπασχόληση αριθμούσαν το 17,9% του εργατικού δυναμικού το 1991 ενώ το 2016 έφτασαν το 37,5%. Αντίστοιχα το ποσοστό πλήρους απασχόλησης, υποχώρησε από το 82,1% στο 62,5%. Όσοι υποαπασχολούνται δε μετρώνται ως άνεργοι, όπως συμβαίνει στις περισσότερες χώρες του κόσμου πλέον.

Ο Bontrup προχωράει και σε αναφορές άλλων στοιχείων τα οποία δε μπορέσαμε να διασταυρώσουμε, το “59-rule” όμως, όπως αποκαλείται η τακτική της μη καταμέτρησης σαν ανέργων όσων είναι άνω των 58, είναι μια πάγια τακτική που με διάφορες μετατροπές, ακολουθούν εδώ και χρόνια οι γερμανικές κυβερνήσεις.

Είναι αξιοσημείωτο πως διάφορα κράτη, για λόγους καθαρά εσωτερικής κατανάλωσης, περνάνε νόμους που ανεβοκατεβάζουν τα ποσοστά της ανεργίας στο ύψος που συμφέρει καλύτερα τους μικροκομματικούς στόχους της εκάστοτε κυβέρνησης. Στην Ελλάδα για παράδειγμα, παύεις να θεωρείσαι άνεργος αν κάνεις 71 μεροκάματα τον τελευταίο χρόνο.

Μεσω :Ανεμος Ανατροπής

spasmenoparathyro.me