Είναι αργά για δάκρυα Μπέττυ.
Πήγα κι εγώ σε δημόσιο σχολείο και δημόσιο πανεπιστήμιο. Με πατέρα καθηγητή επίσης σε δημόσιο σχολείο. Η ίδια εργάζομαι από τα φοιτητικά μου χρόνια.
Τα τελευταία χρόνια είδα, τη ζωή μου όπως και των περισσότερων συνομηλίκων μου να γίνεται χειρότερη. Ως εκπαιδευτικός είδα το μισθό μου να περικόπτεται ξανά και ξανά. Είδα πολλούς φίλους μου να μένουν άνεργοι και πολλούς άλλους να φεύγουν στο εξωτερικό.
Είδα, όμως, και κάποιους άλλους να μεταμορφώνονται. Να αλλάζουν ξαφνικά το στυλ τους και το ύφος τους. Να αποκτούν σε ελάχιστους μήνες την οίηση, την αλαζονεία της εξουσίας που μέχρι πρότινος κατήγγειλαν. Τους είδα να χαριεντίζονται με τους υποτιθέμενους ταξικούς εχθρούς τους, τα παλιά και νέα τζάκια, όπως τα αποκαλούν, και να μην κρύβουν, μάλιστα, ότι το απολαμβάνουν.
Να βγάζουν τρελό έναν ολόκληρο λαό που ξέρει τι άκουσε, τι του υποσχέθηκαν και αν εξαπατήθηκε ή όχι. Να παριστάνουν τους προστάτες των αδύναμων, ενώ ομολογούν ότι καταστρέφουν την μεσαία τάξη, την ώρα που λόγω των δικών τους λαθών υπονόμευσαν το μέλλον όλων μας.
Ενώ για τους εαυτούς τους επιφυλάσσουν ανέσεις, ραγδαία επαγγελματική ανέλιξη και τα ακριβότερα ιδιωτικά σχολεία για τα παιδιά τους. Κι ας το ονομάζουν όλο αυτό αυταπάτες, τις οποίες πλήρωσε η χώρα μας, ενώ όλοι τους προειδοποιούσαν να μην την οδηγήσουν στο χείλος του γκρεμού.
Ναι, στη συνέντευξη της κυρίας Μπαζιάνα αναφέρομαι. Δεν ήταν μόνον η επιτομή της υποκρισίας. Διότι είναι υποκριτικό να ισχυρίζεται ότι κλαίει στις “επετείους” ενός αχρείαστου δημοψηφίσματος που ο σύζυγός της προκάλεσε, διχάζοντας τους Έλληνες. Χωρίς, όπως απεδείχθη, να υπάρχει κανένας λόγος, αφού μόνος του είχε αποφασίσει το "όχι" να το κάνει “ναι”, πριν καν κλείσουν οι κάλπες.
Η συνέντευξη, όμως, ήταν και βαθιά προσβλητική για όλους τους Έλληνες τους οποίους ο ΣΥΡΙΖΑ εξαπάτησε. Και κυρίως για τους ανθρώπους της γενιάς μου που θα περίμεναν μια, έστω, φράση ειλικρινούς αυτοκριτικής και μεταμέλειας. Δηλαδή μια συγγνώμη.
Και κάτι τελευταίο. Συνηθίζουμε να λέμε ότι δύο αρνήσεις ισοδυναμούν με μια κατάφαση. Η κ. Μπαζιάνα χρησιμοποίησε τρία “ΔΕΝ” για το σύζυγό της. «Δεν πρόδωσε, δεν εξαπάτησε, δεν είπε ψέματα» είπε.
Κα Μπαζιάνα συγγνώμη που θα σας το πω, αλλά ο σύζυγός σας τα έκανε και τα τρία. Πρόδωσε, εξαπάτησε και είπε ψέματα σε έναν ολόκληρο λαό. Και αν κάτι όντως πετύχατε με την συνέντευξή σας είναι να μας το θυμίσετε.
Πήγα κι εγώ σε δημόσιο σχολείο και δημόσιο πανεπιστήμιο. Με πατέρα καθηγητή επίσης σε δημόσιο σχολείο. Η ίδια εργάζομαι από τα φοιτητικά μου χρόνια.
Τα τελευταία χρόνια είδα, τη ζωή μου όπως και των περισσότερων συνομηλίκων μου να γίνεται χειρότερη. Ως εκπαιδευτικός είδα το μισθό μου να περικόπτεται ξανά και ξανά. Είδα πολλούς φίλους μου να μένουν άνεργοι και πολλούς άλλους να φεύγουν στο εξωτερικό.
Είδα, όμως, και κάποιους άλλους να μεταμορφώνονται. Να αλλάζουν ξαφνικά το στυλ τους και το ύφος τους. Να αποκτούν σε ελάχιστους μήνες την οίηση, την αλαζονεία της εξουσίας που μέχρι πρότινος κατήγγειλαν. Τους είδα να χαριεντίζονται με τους υποτιθέμενους ταξικούς εχθρούς τους, τα παλιά και νέα τζάκια, όπως τα αποκαλούν, και να μην κρύβουν, μάλιστα, ότι το απολαμβάνουν.
Να βγάζουν τρελό έναν ολόκληρο λαό που ξέρει τι άκουσε, τι του υποσχέθηκαν και αν εξαπατήθηκε ή όχι. Να παριστάνουν τους προστάτες των αδύναμων, ενώ ομολογούν ότι καταστρέφουν την μεσαία τάξη, την ώρα που λόγω των δικών τους λαθών υπονόμευσαν το μέλλον όλων μας.
Ενώ για τους εαυτούς τους επιφυλάσσουν ανέσεις, ραγδαία επαγγελματική ανέλιξη και τα ακριβότερα ιδιωτικά σχολεία για τα παιδιά τους. Κι ας το ονομάζουν όλο αυτό αυταπάτες, τις οποίες πλήρωσε η χώρα μας, ενώ όλοι τους προειδοποιούσαν να μην την οδηγήσουν στο χείλος του γκρεμού.
Ναι, στη συνέντευξη της κυρίας Μπαζιάνα αναφέρομαι. Δεν ήταν μόνον η επιτομή της υποκρισίας. Διότι είναι υποκριτικό να ισχυρίζεται ότι κλαίει στις “επετείους” ενός αχρείαστου δημοψηφίσματος που ο σύζυγός της προκάλεσε, διχάζοντας τους Έλληνες. Χωρίς, όπως απεδείχθη, να υπάρχει κανένας λόγος, αφού μόνος του είχε αποφασίσει το "όχι" να το κάνει “ναι”, πριν καν κλείσουν οι κάλπες.
Η συνέντευξη, όμως, ήταν και βαθιά προσβλητική για όλους τους Έλληνες τους οποίους ο ΣΥΡΙΖΑ εξαπάτησε. Και κυρίως για τους ανθρώπους της γενιάς μου που θα περίμεναν μια, έστω, φράση ειλικρινούς αυτοκριτικής και μεταμέλειας. Δηλαδή μια συγγνώμη.
Και κάτι τελευταίο. Συνηθίζουμε να λέμε ότι δύο αρνήσεις ισοδυναμούν με μια κατάφαση. Η κ. Μπαζιάνα χρησιμοποίησε τρία “ΔΕΝ” για το σύζυγό της. «Δεν πρόδωσε, δεν εξαπάτησε, δεν είπε ψέματα» είπε.
Κα Μπαζιάνα συγγνώμη που θα σας το πω, αλλά ο σύζυγός σας τα έκανε και τα τρία. Πρόδωσε, εξαπάτησε και είπε ψέματα σε έναν ολόκληρο λαό. Και αν κάτι όντως πετύχατε με την συνέντευξή σας είναι να μας το θυμίσετε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου