Με την 192/2017 απόφασή του, ο Άρειος Πάγος δέχθηκε ότι για τη στοιχειοθέτηση εγκλημάτων που τελούνται με κατάχρηση του Τύπου, ως μέσου, δεν αρκεί το στοιχείο του εντύπου αλλά απαιτείται και δημοσίευση, η οποία συντελείται με τη διανομή ή την πώληση του εντύπου ή τη διάθεσή του ή την έκθεση σε μέρος προσιτό στο κοινό.
Αναίρεσε o Άρειος Πάγος την απόφαση Τριμελούς Πλημμελειοδικείου που είχε δεχθεί ότι οι συκοφαντικές αναρτήσεις σε sites και blogs συνιστούν αδίκημα τελούμενο διά του Τύπου. Το νομικό κενό για τη φύση του internet παραμένει στην ελληνική νομοθεσία και τα δικαστήρια καλούνται να δώσουν απαντήσεις.
Με την 192/2017 απόφασή του, ο Άρειος Πάγος δέχθηκε ότι για τη στοιχειοθέτηση εγκλημάτων που τελούνται με κατάχρηση του Τύπου, ως μέσου, δεν αρκεί το στοιχείο του εντύπου αλλά απαιτείται και δημοσίευση, η οποία συντελείται με τη διανομή ή την πώληση του εντύπου ή τη διάθεσή του ή την έκθεση σε μέρος προσιτό στο κοινό.
Κατά αναλογία, «…η καταχώριση στο internet κειμένου με δυσφημιστικά γεγονότα, αφού το διαδίκτυο… δεν αποτελεί τυπογραφία ούτε θεωρείται μηχανικό μέσο πολλαπλασιασμού χειρογράφων και δεν θεωρείται “Τύπος” ή “έντυπο”, δεν στοιχειοθετεί αδίκημα τελούμενο διά του Τύπου…».
Το Ανώτατο Δικαστήριο διαχωρίζει επίσης τις αναρτήσεις που γίνονται στον διαδικτυακό τόπο του «φορέα παροχής υπηρεσιών», τον οποίο εξομοιώνει με ιδιοκτήτη εντύπου, συνεπώς υπάρχει η αντικειμενική ευθύνη του ν. 1178/1981.
Στην περίπτωση των σχολίων των αναγνωστών, που γίνονται στις ιστοσελίδες από «αποδέκτες της υπηρεσίας που αναρτούν κείμενα», το δικαστήριο κρίνει ότι πρέπει, ως προς την απόδοση ευθύνης, να εφαρμοστούν οι διατάξεις περί φιλοξενίας του άρ. 13 του ΠΔ 131/2003 (άρ. 14 της οδηγίας 2000/31/ΕΚ).
Πηγή: typologies.gr
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου