ΝΕΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ - Εμπλοκή Ρώσων στην απαγωγή Λεμπιδάκη -Τι κατέθεσε ένας από τους «φρουρούς» των κρησφύγετων

ΝΕΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ - Εμπλοκή Ρώσων στην απαγωγή Λεμπιδάκη ;; 

-Τι κατέθεσε ένας από τους «φρουρούς» των κρησφύγετων

Συγκεκριμένα o 45χρονος αγρότης από τον Πρινέ Ρεθύμνου, ο οποίος ήταν ένας από τους ανθρώπους που είχε αναλάβει χρέη φρουρού στα κρησφύγετα που κρατούσαν οι
απαγωγείς τον Μιχάλη Λεμπιδάκη στην κατάθεσή του είπε πως «τότε ένας γνωστός μου άνδρας Ρωσικής καταγωγής τον οποίο έλεγα εγώ με το όνομα Γιάννη και είχε δουλέψει για μένα στο παρελθόν ως εργάτης, με προσέγγισε λέγοντάς μου ότι μπορώ να κάνω μια δουλειά για κάποιον άλλον φίλο του Ρώσο και να βγάλω χρήματα».
Ο άνδρας περιγράφει πως ήταν τα κρησφύγετα, αλλά και τις στιγμές που πέρασε με τον «φυλακισμένο» Μιχάλη Λεμπιδάκη. Μεταξύ άλλων ανέφερε πως «στο δωμάτιο που φυλάγανε τον κύριο Μιχάλη υπήρχε όπλο -τύπου καλάσνικοφ όχι δικό μου, αλλά μου το είχαν δείξει για να ξέρω που είναι και μήπως κάπου μου χρειαστεί. Ο κύριος Μιχάλης ήταν δεμένος με κάποια αλυσίδα, εγώ τον έβρισκα πάντα έτσι. Εκείνος πήγαινε σε μια χημική τουαλέτα που ήταν στο δωμάτιό του».

Η εμπλοκή των Ρώσων

«Ομολογώ τη συμμετοχή μου στην απαγωγή του επιχειρηματία Λεμπιδάκη Μιχαήλ. Στην απαγωγή δεν μπήκα από την αρχή, αλλά δεκαπέντε με είκοσι ημέρες μετά. Τότε ένας γνωστός μου άνδρας Ρωσικής καταγωγής τον οποίο έλεγα εγώ με το όνομα Γιάννη και είχε δουλέψει για μένα στο παρελθόν ως εργάτης, με προσέγγισε λέγοντάς μου ότι μπορώ να κάνω μια δουλειά για κάποιον άλλον φίλο του Ρώσο και να βγάλω χρήματα.
Εγώ δελεάστηκα από την πρότασή του και δέχθηκα. Τότε κάποιο βράδυ ήρθε από το σπίτι μου αυτός ο Γιάννης από κοινού με το άλλο άτομο πιθανό από τη Ρωσία και μου πρόσφερε 100.000 ευρώ, για να προσέχω τον Λεμπιδάκη».

Με καλάσνικοφ στα κρησφύγετα

....Ερχονταν κάποια άτομα που έφερναν φαγητό και για εμένα και για τον κύριο Μιχάλη εγώ το έπαιρνα χωρίς να τους δω και το πήγαινα να το φάμε. Τις φορές που κουβεντιάζαμε με τον κύριο Μιχάλη με έλεγε «παππού»».

Ψυχολογικά δεν ήταν καλά ο Λεμπιδάκης

«Ο ίδιος δεν ήταν πάντα καλά ψυχολογικά και εγώ καθόμουν και τον άκουγα να μου λέει τα παράπονά του για να ξεσπάσει γιατί με τον καιρό τον συμπόνεσα. Οι εντολές μου ήταν να φοράω κουκούλα και γυαλιά ηλίου και να μην τα βγάζω καθόλου για να μην με δει στο πρόσωπο, έτσι και έκανα. Ερχονταν κάποια άτομα που έφερναν φαγητό και για εμένα και για τον κύριο Μιχάλη εγώ το έπαιρνα χωρίς να τους δω και το πήγαινα να το φάμε. Τις φορές που κουβεντιάζαμε με τον κύριο Μιχάλη με έλεγε «παππού».
Ερώτηση: Στο διάστημα που τον πρόσεχες ως φύλακας σε πόσα διαφορετικά σπίτια πήγαινες συνολικά;
Απόκριση: Εγώ έχω πάει σε δύο σπίτια συνολικά
Ερώτηση: Πού ήταν τα σπίτια αυτά;
Απόκριση: Δεν μπορώ να σας πω φοβάμαι.
Ερώτηση: Με ποιους άλλους ερχόσουν σε επαφή;
Απόκριση: Με κανέναν άλλο εγώ έβλεπα μόνο το Ρώσο που με έβαλε στο παιχνίδι και κανέναν άλλον. Αυτός με άλλαζε και αναλάμβανε τη φύλαξή του αλλά ίσως ερχόταν άλλο άτομο μετά για τη φύλαξη. Εγώ έβλεπα μόνον αυτόν.

Ο τυχαίος έλεγχος που ξεσπέσε τους απαγωγείς

Ερώτηση: Ποια ήταν η σχέση σου με τον .........;
Απόκριση: Είμαστε συγγενείς. Ενα βράδυ τον Ιούλιο, είχαμε πάει μια φορά από κοινού μια βόλτα με το αμάξι μου, εγώ οδηγούσα και ήταν μαζί μου ο ...... και ο ........... . Κατά τη βόλτα μας είδα ότι αυτοί κρατούσαν ένα κινητό και έστελναν κάποια γραπτά μηνύματα με την οικογένεια του κυρίου Μιχάλη, δεν ξέρω τι έγραφαν.

Λίγο αργότερα μας σταμάτησε ένα όχημα της αστυνομίας και μας κατέβασε στην αστυνομία για έλεγχο. Το κινητό που έστελναν τα μηνύματα με την οικογένεια, κάποιος από αυτούς το είχε πατάξει έξω από το αμάξι, δεν είδα ποιός, αλλά κατά την προσαγωγή μας δεν το είχαν μαζί τους, όπως δεν είχε και κανένας από μας κινητό μαζί του.

Ερώτηση: Γιατί δεν είχες κινητό μαζί σου;
Απόκριση: Γιατί το είχα ξεχάσει.
Ερώτηση: Ποιός έστελνε τα μηνύματα ο ............. ή ο ...............;
Απόκριση: Ο ....................
Ερώτηση: Πόσες μέρες είχες πάει συνολικά το διάστημα από τον Απρίλιο μέχρι τον Σεπτέμβριο για να φρουρήσεις τον κύριο Μιχάλη;
Απόκριση: Πέντε έξι μπορεί και επτά, δεν θυμάμαι καλά.

Η περιγραφή των κρησφύγετων

Ερώτηση: Περιέγραψέ μου τους χώρους που κρατάγανε όμηρο τον κύριο Μιχάλη.
Απόκριση: Ηταν και τα δύο σπίτια που πήγα μονοκατοικίες, το ένα είχε έναν όροφο το άλλο είχε δύο ορόφους με εσωτερική σκάλα και στα δύο ήταν σε ένα δωμάτιο αυτός και σε άλλο δωμάτιο εγώ. Στο δεύτερο σπίτι με τους δύο ορόφους τον είχαν σε δωμάτιο στον κάτω όροφο.
Ερώτηση: Σε ποιες πόλεις ήταν τα σπίτια;
Απόκριση: Στο Ρέθυμνο.
Ερώτηση: Και τα δύο αυτά που πήγες ήταν στο Ρέθυμνο;
Απόκριση: Ναι.
Ερώτηση: Είχες πάει να τον φυλάξεις στο χώρο που βρέθηκε ο Λεμπιδάκης χθες, στου Δράκου στην Γέφυρα της Ζουρίδας;
Απόκριση: Οχι δεν έχω πάει ποτέ σε αυτό. Είχα σταματήσει πριν τον μετακινήσουν σε αυτό.
Ερώτηση: Πώς και γιατί σταμάτησες;
Απόκριση: Φοβήθηκα μετά το μήνυμα που μας κατέβασαν στην αστυνομία και σταμάτησα και ανακοίνωσα σε αυτό το παιδί από τη Ρωσία ότι εγώ δεν θα συνεχίσω άλλο γιατί φοβόμουν.
Ερώτηση: Είδες ποτέ να τραβάνε βίντεο τον κύριο Μιχάλη;
Απόκριση: Οχι
Ερώτηση: Είδες ποτέ τον κύριο Μιχάλη να γράφει κάποια επιστολή;
Απόκριση: Οχι
Ερώτηση: Ερχόταν κανείς άλλος στο σπίτι για να μιλήσει με τον Λεμπιδάκη;
Απόκριση: Οχι όταν ήμουνα εγώ όχι, αλλά ο κύριος Μιχάλης μου είχε πει ότι του φέρνουνε μηνύματα άλλα άτομα και τον κουβεντιάζουν.
Ερώτηση: Οταν μεταφέρανε τον Λεμπιδάκη στη μάντρα ήσουν κι εσύ εκεί;
Απόκριση: Οχι δεν ήμουν
Ερώτηση: Με τους συγκατηγορούμενούς σου, τι σχέση έχεις;
Απόκριση: Με τον ............. είμαστε μακρινά ξαδέλφια, με τον ................ είμαστε χρόνια φίλοι, με τον ............ γνωριζόμαστε τα τελευταία πέντε- έξι χρόνια. Τον .......... Δεν τον ξέρω.
Ερώτηση: Μια από τις τελευταίες επικοινωνίες που έγιναν πραγματοποιήθηκε από συσκευή που κατά το προηγούμενο διάστημα ως παραπάνω σου περιέγραψα είχες στην κατοχή σου. Τι έχεις να μας πεις αναφορικά με αυτήν την επικοινωνία;
Απόκριση: Εγώ δεν έχω στείλει μηνύματα ούτε το κινητό μου έχω χάσει το είχα μέχρι εχθές που έγινε η έρευνα.
Ερώτηση: Δίνατε κάποια φάρμακα στον κύριο Μιχάλη;
Αποκριση: Ναι έπαιρνε όσα ήθελε εκείνος.
Ερώτηση: Εχεις να πεις κάτι άλλο;
Απόκριση: Εχω νοσηλευτεί το 1986 σε κλινική στην Αθήνα με κατάθλιψη, από τότε δεν έχω νοσηλευτεί ξανά, πήρα μόνο κάτι φάρμακα για λίγες ημέρες. Εχω μετανιώσει για την πράξη μου, ζητάω συγνώμη από τον κύριο Λεμπιδάκη Μιχάλη και την οικογένειά του. Κάτι άλλο δεν έχω να σας πω.    

πηγή