Σε ηλικία μόλις 57 ετών, ”έφυγε” από τη ζωή ο Στέφανος
Σαββουλίδης. Η κηδεία του θα γίνει την Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2024 και ώρα
11:00, στον Ι.Ν. Αγίων Πάντων στην Καστοριά.
Καλό παράδεισο
Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια.
Σε ηλικία 82 ετών ”έφυγε” ξαφνικά από τη ζωή και ο Αριστείδης Καλλιμάνης στο Καλοχώρι Καστοριάς, πριν μια ημέρα.
Η κηδεία
του έγινε την Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2024 και ώρα 11:00, στον Ι.Ν. Αγίου
Νικολάου στο Καλοχώρι Καστοριάς. Καλό παράδεισο, θερμά συλλυπητήρια στην
οικογένεια.
Η παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου στην Καστοριά είχε διάρκεια 36 λεπτά μικρογραφία προηγούμενων ετών. Παρέλασαν μόνο οι μαθητές σύλλογοι και φορείς. Τα τελευταία 6 χρόνια υπάρχει συνεχείς συρρίκνωση του χρόνου της παρέλασης. Η αναμονή των πολιτών μέχρι να έρθουν οι επίσημοι ήταν σχεδόν δυο ώρες, αξίζει να σημειωθεί ο,τι ο κόσμος ήταν πολύς, λόγο και του πλήθους των ξένων επισκεπτών στην πόλη της Καστοριάς.
Αρχικά η συρρίκνωση αυτή είχε την "δικαιολογία" της περικοπής των εξόδων λόγο μνημονίων από τους εντολείς προς τις εντολοδόχες μνημονιακές κυβερνήσεις.
Λ. Μοντανιέ είχε τονίσει.Η ιική πρωτεΐνη που
χρησιμοποιήθηκε για το mRNA στο εμβόλιο είναι τοξική για τα κύτταρα.
Είναι ένα δηλητήριο.
Τα διαχρονικά μηνύματα του αξέχαστου Γάλλου νομπελίστα Ιολόγου Λ. Μοντανιέ.
Κορυφαίος επιστήμονας, μα πάνω από όλα ΆΝΘΡΩΠΟΣ!
Ο Λ. Μοντανιέ : Οι ανεμβολίαστοι θα σώσουν την ανθρωπότητα" βροντο-φώναξε ξεκινώντας πριν 3 χρόνια την ανοιχτή ομιλία του για τα πειραματικά εμβόλια, σε ομιλία παρουσία εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων στην Ιταλία.Ο πρώτος που μίλησε για τα πειραματικά εμβόλια των θανατηφόρων παρενεργειών, και φυσικά ακολούθησαν και άλλοι ανεξάρτητοι γιατροί καθηγητές πανεπιστημίων και ερευνητές Ελληνες, αλλά κυρίως ξένοι.
Ο περίεργος θάνατος του, μετά τις πρώτες σχετικές ομιλίες του σε πόλεις της Ευρώπης, έχει εγείρει πολλά ερωτηματικά παγκοσμίως.
Υποδέχθηκαν σαν ήρωα τον Λ.Μοντανιέ στην Ιταλία: «Οι ανεμβολίαστοι θα σώσουν την ανθρωπότητα»
Τεράστιες
συγκεντρώσεις πραγματοποιήθηκαν εκείνο το Σάββατο σε όλη την Ιταλία. Ρώμη,
Μιλάνο, Νάπολι, Γένοβα, αλλά και άλλες πόλεις της Ιταλίας χιλιάδες
πολίτες διαμαρτυρήθηκαν για την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού.
Ο καθηγητής Ιολογίας και κάτοχος του Νόμπελ Ιατρικής 2008 για την ανακάλυψη του AIDS συγκλόνισε τους πάντες με τον λόγο του, ενώ αξιοσημείωτη
ήταν η υποδοχή που του επιφύλασσαν οι Ιταλοί, οι οποίοι τον περίμεναν
έξω από το αυτοκίνητο που τον έφερε στη συγκέντρωση.
«Οι ανεμβολίαστοι θα σώσουν την ανθρωπότητα», φώναξε ο Γάλλος ιολόγος προτού ξεκινήσει την ομιλία του, σύμφωνα με το italy24news.
Μάλιστα
όπως βλέπουμε από το παρακάτω βίντεο οι Ιταλοί τον υποδέχθηκαν σαν
ήρωα! Οι Ιταλοί φώναζαν ρυθμικά το όνομα του και τον χειροκροτούσαν, ενώ
ακούστηκε το σύνθημα «άνθρωποι σαν και εμάς ποτέ δεν παραδίνονται».
Στη
συγκέντρωση μίλησαν και ο πρώην αναβάτης του MotoGP, Μάρκο Μελάντρι, ο
οποίος είχε πει σε συνέντευξη του ότι κόλλησε επίτηδες τον κορωνοϊό
γιατί δεν είχε εμβολιαστεί, αλλά και ο Robert Kenney Junior. Επίσης το
παρών στην συγκέντρωση έδωσαν Ιταλοί αστυνομικοί και στρατιώτες, οι
οποίοι αναμένεται να εκδιωχθούν από τα Σώματα Ασφαλείας, γιατί είναι
ανεμβολίαστοι.
Αυτά είπε ο Λ.Μοντανιέ στο Μιλάνο, στην συγκέντρωση κατά του υποχρεωτικού εμβολιασμού:
«Αυτό
το εμβόλιο δεν προστατεύει καθόλου, είναι αναγνωρισμένο από όλον τον
κόσμο στην πραγματικότητα ευνοεί άλλες μολύνσεις. Η ιική πρωτεΐνη που
χρησιμοποιήθηκε για το mRNA στο εμβόλιο είναι τοξική για τα κύτταρα.
Είναι ένα δηλητήριο. Υπάρχουν πολλοί νεκροί και πολλοί νέοι αθλητικοί
τύποι που έχουν καρδιακά προβλήματα λόγω του εμβολίου! Πολλοί νέοι
αθλητές έχουν πεθάνει ως αποτέλεσμα του εμβολιασμού τους. Τα εμβόλια
δεν πρέπει να σκοτώνουν αλλά να προστατεύουν. Είναι απόλυτο έγκλημα να
δίνουμε αυτά τα εμβόλια σε παιδιά».
Μοντανιέ:«Δεν είναι εμβόλια είναι δηλητήρια» – Είχε πει και σε ομιλία στο κοινοβούλιο του Λουξεμβούργο το 2022
Ο
βραβευμένος με Νόμπελ Ιατρικής γιατί ανακάλυψε το AIDS Καθηγητής
Ιολόγος Luc Montagnier ήταν προσκεκλημένος στην Τετάρτη 12 [2022 Γενάρη στο
Κοινοβούλιο του Λουξεμβούργου για να μιλήσει για το εμβόλιο. Επίσης ήταν
εκεί και η Γενετίστρια Alexandra Henrion Caude.
O Λυκ Μοντανιέ ανέφερε στην ομιλία του τα εξής: «Αυτά
τα εμβόλια είναι δηλητήρια. Δεν είναι αληθινά εμβόλια. Το mRNA
επιτρέπει τη μεταγραφή του μηνύματός του εντός ολόκληρου του σώματος,
ανεξέλεγκτα. Κανείς δεν μπορεί να πει για τον καθένα από εμάς που θα
πάνε αυτά τα μηνύματα. Αυτό είναι επομένως ένα φοβερό άγνωστο. Και στην
πραγματικότητα μαθαίνουμε τώρα ότι αυτή είναι μια εργασία που
δημοσιεύθηκε εδώ και πάνω από ένα χρόνο ότι αυτά τα mRNA εμπεριέχουν μια
περιοχή που μπορούμε να την αποκαλέσουμε πριόν. Που είναι μια περιοχή
ικανή να εισάγει τροποποιήσεις πρωτεϊνών με απρόβλεπτο τρόπο. Ως γιατρός
ήξερα 21 άτομα που δέχθηκαν 2 δόσεις εμβολίου Pfizer υπάρχει κι ένα
άλλο άτομο που έλαβε Moderna. Oι 21 πέθαναν από την ασθένεια
Creutzfeldt-Jakob που έχει ως αιτία τα πριόν. Τα 3 εμβόλια Pfizer,
AstraZeneca, Moderan περιέχουν μια αλληλουχία που τακτοποιήθηκε από την
πληροφορική πως μεταμορφώνεται σε πριόν. Επομένως υπάρχει εγνωσμένος
κίνδυνος για υγεία ατόμων.»
O
νομπελίστας αρχικά ευχαρίστησε για την πρόσκληση να παραβρεθεί σε μια
τέτοια σύσκεψη σημαντική όπως είπε όχι μόνο για Λουξεμβούργο κι Ευρώπη
αλλά και για όλο τον κόσμο. Είπε επιπλέον, ότι σαν γιατρός γι αυτόν
είναι ακόμη πιο σημαντικό «ότι υπάρχει μια συζήτηση για την Ιατρική
Ηθική ότι είμαστε μέρος του Ιπποκράτη της αρχής του ”Primum non
nocere”πρώτα, μην βλάπτεις”. δεσμευμένοι με τον όρκο που δίνουμε. Πρέπει
να σεβαστούμε την Ηθική της Ιατρικής να φροντίζουμε και να θεραπεύουμε
αλλά αυτό αυτό που συμβαίνει σήμερα είναι εντελώς αντίθετο».
Πρόκειται όπως χαρακτηριστικά τόνισε περισσότερο για «μια
μαζική καμπάνια με κανόνες marketing για να πουλήσουν και να επιβάλουν
προϊόντα που σκοτώνουν. Ευτυχώς όχι όλον τον κόσμο αλλά ηλικιωμένους και
τώρα πιο νέους, αθλητικούς τύπους ακόμη και παιδιά»
Aξίζει
να σημειωθεί ότι το βίντεο από την ομιλία του Λ. Μοντανιέ στο
κοινοβούλιο του Λουξεμβούργου κατέβηκε από την πλατφόρμα You tube σε
λιγότερο από ένα λεπτό. Πλέον οι κολοσσοί των κοινωνικών
δικτύου λειτουργούν απροκαλύπτως αντιδημοκρατικά και βεβαίως σε αγαστή
συνεργασία με τιςς Big Pharma και τις κυβερνήσεις.
Μη διαθέσιμο βίντεο
Το βίντεο δεν υπάρχει πλέον ή δεν έχετε δικαίωμα προβολής του βίντεο.
Το facebook σε συνεργασία με την κυβέρνηση Κ. Μητσοτάκη μπλοκάρουν η και διαγράφουν χρήστες, κάτι που γινόταν και με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ όχι όμως με κυβέρνηση Α.Σαμαρά πιο πριν.
Ενας αναγνώστης από τους εκατοντάδες, έστειλε στο fyllokaiftero1.blogspot.com το παρακάτω μήνυμα.
Τι γιορτάζουμε την 28η Οκτωβρίου - Πώς ξεκίνησε ο πόλεμος - Ο μύθος του «ΟΧΙ» και η φράση του Μεταξά
Η 28η Οκτωβρίου
είναι μία από τις μεγαλύτερες εθνικές εορτές της Ελλάδας, στην οποία
γιορτάζουμε την επέτειο του «ΟΧΙ» - Παράλληλα, σηματοδοτεί την ένταξη
της χώρας μας στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και την έναρξη του Ελληνοϊταλικού
πολέμου
Επιμέλεια -
Αναστασία - Βασιλική Γκολέμη
Η μέρα που σημάδεψε την Ελλάδα είναι συνδεδεμένη με τον πόλεμο του 1940 και έμεινε γνωστή ως η επέτειος του «ΟΧΙ». Ήταν Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 1940, όταν ένας επίμονος ήχος από σειρήνες μετέφερε την είδηση του πολέμου, που είχε αρχίσει στις 15 Αυγούστου, με τη βύθιση του ευδρόμου «Ελλη».
Το ρολόι έδειχνε 03:00 τα ξημερώματα εκείνης της ημέρας, ο Ιταλός πρέσβης στην Αθήνα, Εμανουέλε Γκράτσι, παρέδωσε ιδιοχείρως στον Ιωάννη Μεταξάτελεσίγραφο με το οποίο απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση του Ιταλού στρατού από την ελληνοαλβανική μεθόριο
προκειμένου στη συνέχεια να καταλάβει στρατηγικά σημεία της Ελλάδας για
τις ανάγκες ανεφοδιασμού και άλλων διευκολύνσεών του, στη μετέπειτα
προώθησή του στην Αφρική.
ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ 28.10.1940
O ίδιος ο Γκράτσι στα απομνημονεύματά του (Η Αρχή του Τέλους - Η Επιχείρηση Κατά της Ελλάδος), περιγράφει τη σκηνή:
«Την
καθορισμένη ώρα δέκα περίπου λεπτά πριν από τις 3, ο Στρατιωτικός
ακόλουθος, ο διερμηνέας και εγώ φθάσαμε στην καγκελόπορτα της μικρής
βίλλας, όπου έμενε ο Πρωθυπουργός. Ο comm.De Santo είπε στον φρουρό να
ειδοποιήσει τον Πρωθυπουργό ότι ο Πρέσβυς της Ιταλίας επιθυμούσε να
γίνει δεκτός για μία άκρως επείγουσα ανακοίνωση. Ο φρουρός άρχισε να
κτυπά ένα ηλεκτρικό κουδούνι που επικοινωνούσε με το εσωτερικό του
σπιτιού, αλλά το υπηρετικό προσωπικό κοιμόταν. Περιμέναμε για μερικά
ατελείωτα λεπτά μπροστά στην καγκελλόπορτα. Μες την βαθειά σιωπή της
νύκτας ακουγόταν το γαύγισμα ενός σκύλου.
Επί τέλους το
κουδούνισμα ξύπνησε τον ίδιο τον Μεταξά, ο οποίος έκαμε την εμφάνισή του
σε μία μικρή πόρτα υπηρεσίας και, αναγνωρίζοντας με, διέταξε τον φρουρό
να με αφήσει να περάσω.
Οι δύο συνοδοί μου έμειναν στον δρόμο περιμένοντας με, έξω από την καγκελλόπορτα. Ο
Μεταξάς είχε φορέσει μία σκούρα μάλλινη ρόμπα, από τον γιακά της οποίας
φαινόταν ένα μετριότατο βαμβακερό νυχτικό. Μου έσφιξε το χέρι, με έβαλε
μέσα και με άφησε να περάσω σε ένα μικρό σαλόνι, το συνηθισμένο
σαλονάκι μιας μικροαστικής εξοχικής βιλλίτσας. Αυτό το περιβάλλον αλά
Guido Gozzano, με τα κακόγουστα καλά του πράγματα μ' έκανε να αναλογιστώ
προς στιγμήν με κάποιο πικρό κρυφό χαμόγελο την Βίλλα Τορλόνια. Μόλις
καθίσαμε, του είπα ότι η κυβέρνησή μου, μού είχε αναθέσει να του κάνω
μία άκρως επείγουσα ανακοίνωση και χωρίς άλλα λόγια τού έδωσα το
κείμενο. Ο Μεταξάς άρχισε να το διαβάζει. Τα χέρια που κρατούσαν το
χαρτί έτρεμαν ελαφρά, και μέσα από τα γυαλιά έβλεπα τα μάτια του να
βουρκώνουν όπως συνήθιζε όταν ήταν συγκινημένος. Όταν τελείωσε την
ανάγνωση με κοίταξε κατά πρόσωπο και μου είπε με φωνή λυπημένη αλλά
σταθερή φωνή: «Alors, c'est la guerre!» (λοιπόν έχουμε πόλεμο). Τού
απάντησα ότι η ιταλική κυβέρνηση ήλπιζε ότι η ελληνική κυβέρνηση θα
δεχόταν τα αιτήματά της και θα άφηνε να περάσουν ελεύθερα τα ιταλικά
στρατεύματα τα οποία θα άρχιζαν τις μετακινήσεις τους στις 6 το πρωί. Ο
Μεταξάς με ρώτησε τότε πώς θα μπορούσα να σκεφτώ ότι ακόμα και αν είχε
πρόθεση να ενδώσει θα του ήταν δυνατόν μέσα σε τρεις ώρες να λάβει τις
διαταγές του βασιλιά και να δώσει τις απαραίτητες οδηγίες για την
ελεύθερη διέλευση των ιταλικών στρατευμάτων.
Χωρίς καμία
πεποίθηση, από απλή ευσυνειδησία, αρπάζοντας την τελευταία ελπίδα όπως ο
ναυαγός πιάνεται ακόμη και από ένα σανιδάκι, του απάντησα ότι αυτό δεν
ήταν καθόλου αδύνατον. Ασφαλώς θα είχε απευθείας τηλεφωνική γραμμή για
να επικοινωνεί με τον βασιλιά. Όσο για τις διαταγές προς τα στρατεύματα
θα ήταν αρκετό να διαταχθεί ο αρχιστράτηγος να στείλει με τον ασύρματο
εγκύκλιο διαταγή σε όλους τους διοικητές να μην εμποδιστεί η προέλαση
των ιταλικών στρατευμάτων. Ο Μεταξάς με ρώτησε τότε αν μπορούσα να
καθορίσω τουλάχιστον ποια ήταν τα στρατηγικά σημεία επί του ελληνικού
εδάφους που η ιταλική κυβέρνηση θα ήθελε να καταλάβει. Φυσικά
αναγκάστηκα να του απαντήσω ότι δεν είχα την παραμικρή ιδέα. Ο Μεταξάς
απάντησε: "Vous voyez bien que c’ est impossibile (βλέπετε λοιπόν πολύ
καλά ότι αυτό είναι αδύνατο). Η ευθύνη του πολέμου αυτού βαρύνει
αποκλειστικά την ιταλική κυβέρνηση. H κυβέρνησή σας ήξερε πολύ καλά ότι η
Ελλάδα το μόνο που επιθυμούσε ήταν να παραμείνει ουδέτερη, αλλά και ότι
είμαστε αποφασισμένοι να υπερασπιστούμε το εθνικό έδαφος εναντίον
οποιουδήποτε".
Του απάντησα ενώ σηκωνόμουν ότι ήλπιζα ακόμη ότι
θα λάμβανε υπόψη του τη διαβεβαίωση που του δινόταν στη διακοίνωση
σύμφωνα με την οποία η ιταλική κυβέρνηση δεν είχε καμία πρόθεση να θίξει
την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της Ελλάδος και ότι θα γνωστοποιούσε
στην πρεσβεία πριν από τις 6 ότι η χώρα του δεχόταν τα ιταλικά αιτήματα.
Ο Μεταξάς δεν μου απάντησε. Με συνόδευσε στην έξοδο υπηρεσίας από την
οποία είχα μπει πριν από ένα τέταρτο και όταν ήμασταν στο κατώφλι μού
είπε: "Vous etes les plus forts… (είσαστε οι πιο δυνατοί)", χωρίς να
αναπτύξει περισσότερο τη σκέψη του, με τη φωνή, αυτή τη φορά, βαθιά
αλλοιωμένη. Με τη σειρά μου δεν ήξερα τι να απαντήσω στα λόγια αυτά και
στη βαθιά λύπη που τα δονούσε.
Νομίζω ότι δεν υπάρχει άνθρωπος
στον κόσμο ο οποίος τουλάχιστον μία φορά στη ζωή του να μην αισθάνθηκε
απέχθεια για το επάγγελμά του. Αν στη μακρά σταδιοδρομία μου στην
υπηρεσία του κράτους υπήρξε ποτέ μία στιγμή κατά την οποία μίσησα το
δικό μου, μία στιγμή κατά την οποία το καθήκον του αξιώματος μου μού
φάνηκε σταυρός όχι μόνο θλιβερός αλλά και ταπεινωτικός, η στιγμή αυτή
ήταν όταν άκουσα εκείνα τα αποκαρδιωμένα λόγια που πρόφερε αυτός ο
ηλικιωμένος άνδρας εκείνος που είχε καταναλώσει ολόκληρη την ζωή
αγωνιζόμενος και υποφέροντας για τη χώρα του και τους βασιλείς του και
που κατά την υπέρτατη εκείνη στιγμή προτιμούσε να διαλέξει το δρόμο της
θυσίας και όχι το δρόμο της ατίμωσης. Υποκλίθηκα μπροστά του με το
βαθύτερο σεβασμό και βγήκα από το σπίτι του».
Η άρνηση του Μεταξά αντικατόπτριζε και την θέληση του μεγαλύτερου μέρους του λαού. H ακριβής φράση του Μεταξά ήταν στα γαλλικά (επίσημη διπλωματική γλώσσα) «Alors, c'est la guerre», (Λοιπόν, αυτό σημαίνει πόλεμο), εκδηλώνοντας έτσι την αρνητική θέση επί των ιταλικών αιτημάτων.
Οι εφημερίδες της εποχής δεν άργησαν να γράψουν για το περίφημο «ΟΧΙ» του Πρωθυπουργού στους Ιταλούς. Η κίνηση αυτή του Μεταξά σηματοδότησε την είσοδο της, ουδέτερης μέχρι τότε, χώρας μας στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η λέξη «ΟΧΙ» παρουσιάσθηκε για πρώτη φορά ως τίτλος στο κύριο άρθρο της εφημερίδας Ελληνικό Μέλλον του Ν. Π. Ευστρατίου στις 30 Οκτωβρίου του 1940. Ακολούθως υιοθετήθηκε ως σύνθημα, και από άλλες εφημερίδες, και για ακόλουθες περιστάσεις, όπως το εξώφυλλο της εφημερίδας Η Βραδυνή, στις 6 Απριλίου 1941 με αφορμή την Γερμανική εισβολή στην Ελλάδα.
Ο Ιωάννης Μεταξάς
Δυόμιση ώρες μετά τη συνάντηση Γκράτσι - Μεταξά, στις 05:30 τα ξημερώματα, ξεκίνησε ο ελληνοϊταλικός πόλεμος
με την αιφνιδιαστική εισβολή (το τελεσίγραφο όριζε ότι η επίθεση θα
ξεκινούσε στις 06:00 πμ) των ιταλικών στρατευμάτων στην Ήπειρο, οπότε η Ελλάδα αμυνόμενη εισήλθε στον πόλεμο. Το λεγόμενο «Έπος του Σαράντα»,
το οποίο ακολούθησε, και οι μεγάλες νίκες που ο ελληνικός στρατός
κατήγαγε εις βάρος των Ιταλών, καθιερώθηκε να γιορτάζονται κάθε χρόνο
στις 28 Οκτωβρίου, την ημέρα της επίδοσης του ιταλικού τελεσιγράφου και
της άρνησης του Ιωάννη Μεταξά να συναινέσει.
Ο Μουσολίνι με 100.000 στρατιώτες που είχε συγκεντρωμένους στην Αλβανία, θεωρούσε ότι θα κατακτούσε την Ελλάδα με μεγάλη ευκολία. Στην αρχή οι Έλληνες αποτραβήχτηκαν από τα σύνορα και οι Ιταλοί κατέλαβαν μικρές ελληνικές περιοχές.
Ο Μπενίτο Μουσολίνι
Στις
14 Νοεμβρίου αρχίζει η αντεπίθεση και τα ελληνικά στρατεύματα γνωρίζουν
μεγάλες επιτυχίες, όπως στη μάχη της Πίνδου, στην Ήπειρο και στη δυτική
Μακεδονία, απελευθερώνοντας όλη σχεδόν την Βόρεια Ήπειρο: Άγιοι
Σαράντα, Πόγραδετς, Αργυρόκαστρο, Χειμάρρα. Μια επίθεση που έκαναν οι
Ιταλοί την άνοιξη, δεν είχε κανένα αποτέλεσμα.
Όταν ο Μουσολίνι αντιλήφθηκε πως δεν υπήρχε για το στρατό του σωτηρία, ζήτησε τη βοήθεια του συμμάχου του, Χίτλερ. Έτσι τον Απρίλιο του 1941 η ναζιστική Γερμανία επιτίθεται κατά της Ελλάδας. Και στη δεύτερη αυτή εισβολή οι Έλληνες απάντησαν και πάλι «ΟΧΙ»,
γράφοντας αυτή τη φορά την εποποιία των Οχυρών του Μεταξά κατά μήκος
των συνόρων στη Μακεδονία. Οι Γερμανοί έσπασαν τις γραμμές άμυνας των
Σέρβων, έφτασαν στην Αθήνα και τότε μόνο, περικυκλωμένοι και
εντεταλμένοι από τη Διοίκηση του διαλυόμενου πλέον Ελληνικού Στρατού, οι
μαχητές των οχυρών παραδόθηκαν με ψηλά το κεφάλι. Έτσι άρχισαν τα μαύρα
χρόνια της γερμανοϊταλικής κατοχής της Ελλάδας.
Τα επόμενα τέσσερα χρόνια που ακολούθησαν οι Έλληνες έζησαν δύσκολα, υπέφεραν από την πείνα, τις στερήσεις αλλά και από τα βασανιστήρια και τις εκτελέσεις. Σύντομα μέσα από «τις στάχτες τους ξαναγεννήθηκαν»
αφού οι Έλληνες βρήκαν τη δύναμη να επαναστατήσουν εναντίον του
εισβολέα. Οργάνωσαν αντάρτικες ομάδες στα βουνά, τύπωναν παράνομες
εφημερίδες ενώ πολλοί διέφυγαν στην Αίγυπτο όπου δημιουργήθηκε ένας νέος
ελληνικός στρατός, που πολέμησε μαζί με τους άλλους συμμάχους μέχρι την
απελευθέρωση της Ελλάδας.
Το πολεμικό ανακοινωθέν
To πρωί της 28ης Οκτωβρίου 1940 ο δημοσιογράφος του ραδιοφωνικού σταθμού Αθηνών, Κώστας Σταυρόπουλος, εκφώνησε το πρώτο πολεμικό ανακοινωθέν από το Γενικό Στρατηγείο.
Ένα ηχητικό ντοκουμέντο που έχει διασωθεί και αναπαράγεται κυρίως τις
ημέρες της εθνικής επετείου και αποτελεί ένα ιστορικό κομμάτι της
Ελλάδας.
«Αι ιταλικαί στρατιωτικαί δυνάμεις προσβάλουν από της
5:30 πρωινής σήμερον τα ημέτερα τμήματα προκαλύψεως της ελληνοαλβανικής
μεθορίου. Αι ημέτεραι δυνάμεις αμύνονται του πατρίου εδάφους», ανέφερε μεταξύ άλλων το ανακοινωθέν, που στην πορεία έχει διανθιστεί με το τραγούδι της Σοφίας Βέμπο «Παιδιά, της Ελλάδος παιδιά»…
Έκτακτο ανακοινωθέν 28ης Οκτωβρίου
Tην ίδια ημέρα, ο τότε πρωθυπουργός της Ελλάδας, Ιωάννης Μεταξάς, εξέδωσε διάγγελμα προς τον ελληνικό λαό ανακοινώνοντας την είσοδο της χώρας στον πόλεμο. «Έλληνες,
τώρα θα αποδείξωμεν εάν είμεθα άξιοι των προγόνων μας και της
ελευθερίας, την οποίαν μας εξησφάλισαν οι προπάτορές μας. Όλον το Έθνος
ας εγερθή σύσσωμον, αγωνισθήτε διά την Πατρίδα, τας γυναίκας, τα παιδιά
σας, και τας ιεράς μας παραδόσεις. Νυν υπέρ πάντων ο αγών», ανέφερε μεταξύ άλλων.
ΔΙΑΓΓΕΛΜΑ ΙΩΑΝΝΗ ΜΕΤΑΞΑ - 1940.wmv
Η επέτειος του «ΟΧΙ» γιορτάστηκε για πρώτη φορά στα χρόνια της Κατοχής
Το λεγόμενο «Έπος του Σαράντα»,
το οποίο ακολούθησε, καθιερώθηκε να γιορτάζονται κάθε χρόνο στις 28
Οκτωβρίου, την ημέρα της επίδοσης του ιταλικού τελεσιγράφου και της
άρνησης του Ιωάννη Μεταξά να συναινέσει.
Στις 28 Οκτωβρίου 1941 πραγματοποιήθηκε ο
πρώτος εορτασµός στο κεντρικό κτίριο και στον προαύλιο χώρο του
Πανεπιστημίου Αθηνών. Την ημέρα εκείνη πραγματοποίησαν ομιλίες φοιτητές,
ενώ μίλησε για την επέτειο την παραμονή και ο καθηγητής Κωνσταντίνος Τσάτσος,
ο οποίος αρνήθηκε να κάνει µάθηµα την ηµέρα της επετείου με αποτέλεσμα
να απολυθεί από το Πανεπιστήμιο. Στην δεύτερη επέτειο (28/10/1942), ο
εορτασμός έγινε στην Πλατεία Συντάγµατος με πρωτοβουλία των οργανώσεων ΕΠΟΝ και ΠΕΑΝ.
Για πρώτη φορά η επέτειος γιορτάστηκε επίσημα στις 28 Οκτωβρίου 1944 με παρέλαση ενώπιον του πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου. Η Εκκλησία της Ελλάδος αποφάσισε, το 1952, η γιορτή της Αγίας Σκέπης από την 1η Οκτωβρίου να μεταφερθεί στις 28 Οκτωβρίου, με το αιτιολογικό ότι η Παναγία βοήθησε τον Ελληνικό Στρατό στον πόλεμο της Αλβανίας.
Η ημερομηνία αυτή καθιερώθηκε να εορτάζεται στην Ελλάδα και την Κύπρο κάθε χρόνο ως επίσημη εθνική εορτή και αργία. Επίσης, σε πολλές χώρες του κόσμου, ελληνικές κοινότητες γιορτάζουν την Επέτειο του «ΌΧΙ».
Κάθε
χρόνο στη Θεσσαλονίκη, γιορτάζεται με κάθε λαμπρότητα, παρουσία του
Προέδρου της Δημοκρατίας και άλλων επισήμων, με μεγάλη στρατιωτική
παρέλαση, η οποία συμπίπτει με τον εορτασμό της απελευθέρωσης της πόλης
κατά τον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο και τη μνήμη του πολιούχου της Αγίου
Δημητρίου. Στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις γίνονται μαθητικές παρελάσεις,
ενώ δημόσια και ιδιωτικά κτίρια υψώνουν την ελληνική σημαία.
Πως είδε ο τουρκικός Τύπος την 28η Οκτωβρίου του 1940
Οι τουρκικές εφημερίδες εποχής αντιμετώπισαν την ηρωική αντίσταση της Ελλάδας με θαυμασμό.
Σύμφωνα με την καθημερινή η αρθρογραφία των τουρκικών εφημερίδων της
εποχής αποτελεί αψευδή μάρτυρα των αισθημάτων συμπαράστασης και των
επαίνων που είχαν προκαλέσει τα ελληνικά κατορθώματα εναντίον ενός σαφώς
υπέρτερου, υλικά και αριθμητικά, αντιπάλου. Πρόκειται για μια περίοδο
που ο Ισμέτ Ινονού, έχοντας υπερισχύσει στον αγώνα εξουσίας που είχε
λάβει χώρα μετά τον θάνατο του Κεμάλ Ατατούρκ τον Νοέμβριο 1938, είχε
αναγορευθεί σε «εθνικό ηγέτη» της Τουρκίας.
