15 Απριλίου 2017

Οι Τούρκοι «πολιορκούν» το Καστελόριζο – Αμφισβητούν ευθέως την ελληνική κυριαρχία


Οι Τούρκοι «πολιορκούν» το Καστελόριζο – Αμφισβητούν ευθέως την ελληνική κυριαρχία

Αλεπάλληλες NAVTEX με δέσμευση της θαλάσσιας περιοχής για ασκήσεις με πραγματικά πυρά – Ο ρόλος της ΑΟΖ και η στραηγική θέση του ακρητικού ελληνικού νησιού

Η Αγκυρα κάνει ότι μπορεί για να αμφισβητήσει την ελληνική κυριαρχία στη θαλάσσια περιοχή του Καστελόριζου.
Όχι μόνο δεσμεύει μεγάλες περιοχές για την πραγματοποίηση ασκήσεων, αλλά συγχρόνως με αφορμή την επιχείρηση διάσωσης ναυαγών, αμφισβητεί την κυριαρχική αρμοδιότητα της χώρας μας σε αυτή την κρίσιμη για τα ελληνικά συμφέροντα περιοχή της Μεσογείου.
Ποιος όμως είναι ο λόγος αυτής της εμμονής των Τούρκων; Μα φυσικά η ΑΟΖ και ο σημαντικός ρόλος που έχει το ελληνικό νησί στον καθορισμό της.
Όπως αναφέρει η «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ του Τύπου», με τη NAVTEX 384/17 η Άγκυρα αποπειράται για δεύτερη φορά σε διάστημα λίγων ημερών να δεσμεύσει περιοχή νότια του Καστελόριζου για τη διεξαγωγή ασκήσεων, αμφισβητώντας την αρμοδιότητα των ελληνικών αρχών για την έκδοση αναγγελιών.
Είχε προηγηθεί έκδοση της τουρκικής ΝΟΤΑΜ Α1752/17, με την οποία κήρυττε άκυρη ελληνική ΝΟΤΑΜ (χωρίς βέβαια να έχει τέτοιο δικαίωμα και αρμοδιότητα) που ειδοποιούσε για έναρξη επιχείρησης Έρευνας και Διάσωσης (Search and Rescue) στην περιοχή νότια του Καστελόριζου, νοτιοανατολικά της Ρόδου και ανατολικά της Καρπάθου.
Στην πάγια τακτική της Άγκυρας να αμφισβητεί -στο πλαίσιο της γενικής αναθεωρητικής πολιτικής της στο Αιγαίο- με ιδιαίτερη ένταση τα ελληνικά δικαιώματα στο Καστελόριζο λόγω της στρατηγικής σημασίας του προστέθηκε η ενόχλησή της από την πυκνή αμυντικο-διπλωματική κινητικότητα της Αθήνας στην περιοχή.
Πρόσφατο δείγμα των ελληνικών «μηνυμάτων», η Πολυεθνική Αεροπορική Διακλαδική Άσκηση Μεσαίας Κλίμακας «Ηνίοχος 2017», όπου συμμετείχαν δυνάμεις από Ελλάδα, ΗΠΑ, Ιταλία, Ισραήλ και Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, για πρώτη φορά η Κύπρος με την ιδιότητα του παρατηρητή, και η οποία διεξήχθη σε Θράκη, Λήμνο, Ρόδο και Καστελόριζο...
Διπλωματικές πηγές σημείωναν μαλιστα πόση εντύπωση έκανε στις ΗΠΑ το γεγονός ότι η Αθήνα κατάφερε ώστε να συμμετάσχουν από κοινού σε στρατιωτική άσκηση χώρες με διαχρονικές σοβαρές μεταξύ τους αντιπαλότητες, όπως το Ισραήλ και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.

ΒΙΝΤΕΟ: Η ΕΡΤτης μαύρης ενημέρωσης έκοψε και έκρυψε τα γιουχαρίσμα του λαού κατά του Τσίπρα

Γιούχαραν τον Τσίπρα που έκανε δηλώσεις στην Κέρκυρα

Γιούχαραν τον Τσίπρα που έκανε δηλώσεις στην Κέρκυρα

Το έκοψαν από την ΕΡΤ

Έντονες αποδοκιμασίες για τον Αλέξη Τσίπρα στην Κέρκυρα, όπου βρίσκεται για τις μέρες του Πάσχα συνοδευόμενος από τη σύντροφό του Μπέτυ, τα παιδιά του και τον υπουργό Επικρατείας Αλέκο Φλαμπουράρη. Συγκεκριμένα, όπως φαίνεται στο βίντεο, αμέσως μετά το τέλος των δηλώσεών του οι πολίτες που ήταν συγκεντρωμένοι γιούχαραν τον Πρωθυπουργό.
Στην ΕΡΤ όμως δεν έδειξαν τίποτα από αυτά. Στο ρεπορτάζ της κρατικής τηλεόρασης οι αποδοκιμασίες στο τέλος των δηλώσεων έχουν… κοπεί

ΒΙΝΤΕΟ:«Θερμή» υποδοχή για τον Α. Τσίπρα στην Κέρκυρα, με γιούχα και αποδοκιμασίες


«Θερμή» υποδοχή για τον Α. Τσίπρα στην Κέρκυρα, με γιούχα και αποδοκιμασίες
Θερμής υποδοχής έτυχε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας σήμερα στην Κέρκυρα καθώς ήρθε αντιμέτωπος με αποδοκιμασίες και γιούχα από αρκετούς κατοίκους του νησιού, με κάποιθους από τους οποίους να τους εύχονται το κόμμα του να επιστρέψει στο 3% δηλαδή σε ποσοστά που είχε για χρόνια και έμπαινε οριακά στη Βουλή.
Ειδικότερα αρκετός κόσμος αποδοκίμασε τον πρωθυπουργό κατά την αποχώρηση του από το παλιό Δημαρχείο όπου παρακολούθησε το έθιμο των "μπότηδων", ενώ πολλοί του «ευχήθηκαν» να πάει ο ΣΥΡΙΖΑ«πίσω» στο 3%.
Τις σχετικές εικόνες που αποσιώπησε η ΕΡΤ από τα δελτία ειδήσεων της ωστόσο οι εικόνες αυτές δεν έμειναν κρυφές και κάνουν τοι γύρο του διαδικτύου.
Υπήρξαν βέβαια και ορισμένοι που τον χειροκρότησαν και έσπευσαν να τον χαιρετήσουν.

.


liberal.gr

Ο μορφωμένος Τσίπρας πέρασε τον Οδυσσέα αντι τον Ιάσωνα από τις Συμπληγάδες πέτρες



Τον Οδυσσέα θυμήθηκε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας που βρίσκεται για τις γιορτές στην Κέρκυρα, γιατί όπως είναι γνωστό το νησί των Φαιάκων αποτέλεσε την τελευταία στάση του Ομηρικού ήρωα πριν επιστρέψει στην Ιθάκη.....
Με αφορμή την επίσκεψή του στο νησί των Φαιάκων, ο κ. Τσίπρας αναφέρθηκε στο δίδαγμα του Ομήρου ότι για να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες και να φτάσουμε στην Ιθάκη δεν χρειάζεται μόνο δύναμη αλλά χρειάζεται και μυαλό: «Ας διδαχθούμε από τον πολυμήχανο Οδυσσέα, να κλείσουμε τα αυτιά μας στις σειρήνες, και να ξεπεράσουμε και τις τελευταίες συμπληγάδες. Είναι ίσως συμβολικό ότι το νησί των Φαιάκων ήταν η τελευταία στάση πριν από την Ιθάκη. Αρκεί να το πιστέψουμε ότι υπάρχει Ιθάκη και θα φτάσουμε σύντομα» τόνισε ο πρωθυπουργός....
Αυτό που κάνει εντύπωση αναφερόμενο πάντα στον Οδυσσέα είναι ότι μεν πέρασε από τις Σειρήνες αλλά από τις Συμπληγάδες δεν τις προτίμησε........Για την ακρίβεια δεν υπήρχαν Συμπληγάδες κατά τον Όμηρο, και μόνο ο μυθικός Ιάσωνας είχε την τιμή να περάσει τους μετακινούμενους βράχους!

Βέβαια το παραπάνω αποτελεί "λεπτομέρεια" για τον πρωθυπουργό και το απαίδευτο επιτελείο του που αφού ανακάλυψαν νέα ελληνικά νησιά, μιμήθηκαν κακαίσθητες αμερικανικές τηλεοπτικές παραγωγές που ανακάτευαν ελληνικούς μύθους και έφτιαχναν αχταρμάδες!

Ολοι αυτοί ειναι δηλωμένοι "ΛΑΘΡΟΠΡΟΣΦΥΓΟΛΑΓΝΟΙ" -τους γουστάρουν τους ΛΑΘΡΟΕΙΣΒΟΛΕΙΣ ως ψηφοφόρους- εσυ τους γουστάρεις τους ΛΑΘΡΟΠΡΟΣΦΥΓΟΛΑΓΝΟΥΣ ;

ΦΩΤΟΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ
Ολοι αυτοί ειναι δηλωμένοι "ΛΑΘΡΟΠΡΟΣΦΥΓΟΛΑΓΝΟΙ" -τους γουστάρουν τους ΛΑΘΡΟΕΙΣΒΟΛΕΙΣ ως ψηφοφόρους- εσυ τους γουστάρεις τους ΛΑΘΡΟΠΡΟΣΦΥΓΟΛΑΓΝΟΥΣ ;






Τα αναπάντητα ερωτήματα για τα Πάθη του Χριστού και την Ανάσταση μέσα από τα Απόκρυφα Ευαγγέλια!


hanastasi
Γιατί δεν απάντησε ο Χριστός στην ερώτηση του Πιλάτου «Τι εστίν αλήθεια»;

Πώς λέγονται οι δύο ληστές που σταυρώθηκαν μαζί με τον Χριστό; Ποιο είναι το όνομα του ρωμαίου εκατόνταρχου που ήταν υπεύθυνος του αποσπάσματος για τη σταύρωση; Σε τέτοιες και παρόμοιες ερωτήσεις δεν δίνουν απαντήσεις τα γνωστά ευαγγέλια, τα οποία με δωρική λιτότητα εκθέτουν τα γεγονότα των Παθών και της Ανάστασης χωρίς συναισθηματισμούς και λυρικές εξάρσεις και κυρίως χωρίς να εγκλωβίζονται στην ιστορική αφήγηση. Αφηγούνται βέβαια τα ιστορικά γεγονότα, αλλά ενδιαφέρονται κυρίως να δείξουν τη σημασία των γεγονότων για τη λύτρωση των ανθρώπων. Με άλλα λόγια, ενδιαφέρονται όχι μόνο για το τι έγινε αλλά και για το γιατί έγινε. Τα τέσσερα αυτά ευαγγέλια τοποθετούνται στο δεύτερο μισό του 1ου αιώνα μ.Χ.
Ωστόσο αργότερα, και συγκεκριμένα από τον δεύτερο αιώνα και ύστερα, παρουσιάστηκαν κάποια κείμενα στις παρυφές της Εκκλησίας που ονομάστηκαν «απόκρυφα», μέσα στα οποία μύθος και ιστορία συμπλέκονται με τρόπο πολλές φορές δυσδιάκριτο. Στα απόκρυφα αυτά κείμενα ενσωματώνονται κάποιες λαϊκές παραδόσεις ή αφήνεται να λειτουργήσει η φαντασία των συγγραφέων, η οποία συμπληρώνει τα κατά τη γνώμη τους «κενά» των κανονικών ευαγγελίων, για λόγους κυρίως απολογητικούς ή για εντυπωσιασμό των αναγνωστών. Οσο και αν τα κείμενα αυτά ζούσαν στην περιφέρεια και ποτέ στο κέντρο της εκκλησιαστικής ζωής, ωστόσο διαβάστηκαν στη διάρκεια των αιώνων και ενέπνευσαν τους βυζαντινούς αλλά και τους δυτικούς καλλιτέχνες.
Θα σταματήσουμε τώρα κατ” επιλογήν σε ορισμένες αφηγήσεις τους.
* Ο Χριστός και οι αυτοκράτορες
1. Ενα χαρακτηριστικό απόσπασμα από τη δίκη του Ιησού ενώπιον του Πιλάτου, που περιέχεται στο Ευαγγέλιο του Νικόδημου, θέλει να εξάρει την ανακήρυξη της αθωότητας του Ιησού από τον ρωμαίο έπαρχο της Ιουδαίας Πόντιο Πιλάτο καθώς και την αναγνώριση της υπεροχής του Ιησού έναντι των ρωμαίων αυτοκρατόρων:
«Καθώς έμπαινε μέσα (στον Πιλάτο) ο Ιησούς και οι στρατιώτες κρατούσαν τα λάβαρα, οι ανάγλυφες εικόνες των αυτοκρατόρων πάνω στα λάβαρα έσκυψαν να προσκυνήσουν τον Ιησού. Οταν είδαν οι Ιουδαίοι την κίνηση αυτή που έκαναν τα λάβαρα, πως έσκυψαν δηλαδή και προσκύνησαν τον Ιησού, ωρύονταν ενάντια στους στρατιώτες. Λέγει τότε ο Πιλάτος στους Ιουδαίους: «Δεν σας εκπλήσσει ότι οι ανάγλυφες εικόνες των αυτοκρατόρων έσκυψαν και προσκύνησαν τον Ιησού;». «Εμείς είδαμε ότι οι στρατιώτες έσκυψαν και προσκύνησαν» του απαντούν οι Ιουδαίοι. Κάλεσε λοιπόν ο έπαρχος τους σημαιοφόρους και τους λέει: «Γιατί το κάνατε αυτό;». «Εμείς είμαστε Ελληνες και δούλοι στα ιερά» απαντούν αυτοί στον Πιλάτο. «Ποιο λόγο έχουμε να τον προσκυνήσουμε; Αλλά, ενώ κρατούσαμε τις εικόνες, από μόνες τους έσκυψαν και τον προσκύνησαν».
* Αλήθεια και εξουσία
Λέει ο Πιλάτος στους αρχισυναγώγους και τους πρεσβυτέρους του λαού: «Διαλέξτε εσείς άνδρες δυνατούς και γεροδεμένους, για να κρατήσουν αυτοί τα λάβαρα, και θα δούμε αν από μόνα τους σκύβουν». Πήραν λοιπόν οι πρεσβύτεροι των Ιουδαίων δώδεκα γεροδεμένους άνδρες και τους έβαλαν να κρατούν ανά έξι τα λάβαρα, και στάθηκαν μπροστά στο βήμα του έπαρχου. Λέγει ο Πιλάτος στον αγγελιοφόρο του: «Βγάλ” τον έξω από το πραιτώριο και οδήγησέ τον ξανά μέσα». Διέταξε τότε ο έπαρχος για δεύτερη φορά να μπει μέσα ο Ιησούς. Και καθώς έμπαινε, τα λάβαρα έσκυψαν πάλι και προσκύνησαν τον Ιησού. Οταν το είδε αυτό ο Πιλάτος, κατατρόμαξε».
2. Είναι επίσης πολύ ενδιαφέρουσα η ακόλουθη συζήτηση μεταξύ Ιησού και Πιλάτου από το ίδιο απόκρυφο κείμενο:
«Του είπε τότε ο Πιλάτος: «Είσαι λοιπόν, βασιλιάς;». «Μόνος σου το λες ότι είμαι βασιλιάς» του αποκρίθηκε ο Ιησούς. «Γιατί εγώ γι” αυτό γεννήθηκα και ήρθα (στον κόσμο), ώστε καθένας που είναι από την αλήθεια ν” ακούσει τη φωνή μου». Τον ρωτάει ο Πιλάτος: «Τι είναι η αλήθεια;». «Η αλήθεια από τον ουρανό» του απαντά ο Ιησούς. «Στη γη δεν υπάρχει αλήθεια; » ρωτάει ο Πιλάτος; Κι ο Ιησούς απαντά: «Βλέπεις πως αυτοί που λένε την αλήθεια δικάζονται από αυτούς που έχουν την εξουσία πάνω στη γη». Αφησε τότε τον Ιησού μέσα στο πραιτώριο ο Πιλάτος και, βγαίνοντας έξω προς στους Ιουδαίους, τους λέει: «Εγώ δεν βρίσκω καμία κατηγορία εις βάρος του»…. Τότε διέταξε ο Πιλάτος να τραβήξουν το παραπέτασμα μπροστά από το βήμα που καθόταν και λέει στον Ιησού: «Το έθνος σου σε κατήγγειλε πως ισχυρίστηκες ψέματα ότι είσαι βασιλιάς. Γι” αυτό αποφάσισα, πρώτον, να μαστιγωθείς, σύμφωνα με τον νόμο των ευσεβών βασιλέων, και ύστερα να κρεμαστείς στον σταυρό, στον κήπο που σε πιάσαν. Και ο Δυσμάς και ο Γέστας, οι δυο κακούργοι, να σταυρωθούν μαζί σου»».
* Μια εντυπωσιακή Ανάσταση
3. Η ανάσταση του Χριστού δεν περιγράφεται στα τέσσερα ευαγγέλια της Καινής Διαθήκης. Δίδονται μόνο οι μαρτυρίες ανδρών και γυναικών που επισκέφτηκαν τον κενό τάφο ή συναντήθηκαν με τον αναστημένο Χριστό. Γι” αυτό άλλωστε και η βυζαντινή εικονογραφία – πλην ορισμένων περιπτώσεων που μαρτυρούν μάλλον δυτική αναγεννησιακή επίδραση – παριστάνει όχι τη σκηνή της ανάστασης αλλά τον αναστημένο Χριστό να σηκώνει από το βασίλειο του Αδη έναν άνδρα (τον Αδάμ) και μια γυναίκα (την Εύα) ως εκπροσώπους του ανθρώπινου γένους, υπογραμμίζοντας έτσι τις ανθρωπολογικές προεκτάσεις της ανάστασης. Ωστόσο το Ευαγγέλιο του Πέτρου, ένα κείμενο του 2ου αιώνα μ.Χ., δίνει μια φανταστική περιγραφή της ανάστασης παρουσιάζοντας τον Χριστό με υπεράνθρωπες, μυθικές διαστάσεις να εξέρχεται του τάφου:
«Καθώς ξημέρωνε το Σάββατο, νωρίς το πρωί ήρθε πλήθος κόσμου από την Ιερουσαλήμ και τη γύρω περιοχή, για να δουν τον σφραγισμένο τάφο. Τη νύχτα όμως κατά την οποία ξημέρωνε η Κυριακή, οι στρατιώτες είδαν τους ουρανούς να ανοίγουν και δύο άνδρες να κατεβαίνουν από “κεί μέσα σε λαμπερό φως και να πλησιάζουν τον τάφο. Εκείνη η πέτρα που είχε τοποθετηθεί μπροστά στην είσοδο κύλησε από μόνη της και ήρθε στο πλάι, ο τάφος άνοιξε και οι δύο νεανίσκοι μπήκαν μέσα. Οταν λοιπόν οι στρατιώτες τα είδαν αυτά, ξύπνησαν τον εκατόνταρχο και τους πρεσβυτέρους – γιατί κι αυτοί επίσης φύλαγαν τον τάφο. Και ενώ αφηγούνταν αυτά που είδαν, βλέπουν πάλι να βγαίνουν από τον τάφο τρεις άνδρες, οι δύο από αυτούς υποβάσταζαν τον ένα και τους ακολουθούσε ένας σταυρός. Των μεν δύο το κεφάλι έφτανε ως τον ουρανό, ενώ του άλλου που τον οδηγούσαν το κεφάλι ξεπερνούσε τους ουρανούς. Οταν τα είδαν αυτά ο εκατόνταρχος και οι άνθρωποί του, έσπευσαν νύχτα στον Πιλάτο αφήνοντας τον τάφο που φρουρούσαν και ανέφεραν όλα αυτά που είδαν. Είχαν μεγάλη ταραχή και έλεγαν: «Αληθινά, αυτός ήταν ο Υιός του Θεού»».
* Οι διαφορές των ευαγγελίων
Διαβάζοντας κανείς τα απόκρυφα ευαγγέλια σε σύγκριση με τα τέσσερα ευαγγέλια που περιλαμβάνονται στον κανόνα των 27 βιβλίων της Καινής Διαθήκης διαπιστώνει τα εξής:
1. Στα απόκρυφα ευαγγέλια δίδονται απαντήσεις σε ερωτήματα σχετικά με κάποια δευτερεύοντα σημεία ή πρόσωπα των διηγήσεων των παθών και της ανάστασης, προερχόμενα είτε από παραδόσεις είτε από τη φαντασία των συγγραφέων τους. Πάντως, είτε οι παρεχόμενες πληροφορίες για τα δευτερεύοντα πρόσωπα, όπως π.χ. τα ονόματα τον δύο ληστών Γίστας και Δισμάς (ή Γέστας και Δημάς) και του Λογγίνου, του εκατόνταρχου της σταύρωσης, ή του Πετρώνιου, που φρουρούσε τον τάφο του Ιησού, είναι ιστορικά είτε όχι, αυτά επεκράτησαν στην παράδοση και απεικονίζονται στην εικονογραφία, ο Λογγίνος μάλιστα και στην Αγιολογία.
2. Στόχος των συγγραφέων των Αποκρύφων είναι να εντυπωσιάσουν τον αναγνώστη με συγκλονιστικές πληροφορίες δίδοντας υπερμεγέθεις αριθμούς ή διαστάσεις, με διάθεση απολογητική.
Τέλος, 3. Η μελέτη που γίνεται σήμερα των αποκρύφων κειμένων, είτε στον τόπο μας είτε διεθνώς, διαλύει τις ανεύθυνες απόψεις που κυκλοφορούν σε ορισμένους ότι τα κείμενα αυτά περιέχουν συγκλονιστικά στοιχεία που δήθεν κλονίζουν την πίστη της Εκκλησίας, η οποία – όπως άλλωστε και η θεολογία – τα κρατάει μακριά από τη δημοσιότητα!.. Είναι καιρός αυτές οι διάχυτες ανεύθυνες απόψεις να δώσουν τη θέση τους σε μια νηφαλιότερη και επιστημονικότερη προσέγγιση των κειμένων αυτών, ώστε να αναδειχθεί έτσι και η διαφορά επιπέδου τους από τα ευαγγέλια της Καινής Διαθήκης.
Το κείμενο, δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Το Βήμα.


ΒΙΝΤΕΟ:Ευλόγει η ψυχή μου τον κύριο






 fyllokaiftero1.blogspot.com

Μια υπόθεση σκοταδισμού, θεομπεξίας, αγυρτίας, και η γιαλαντζί Αριστερά


Γιώργος Καραγιάννης


Με αφορμή τη συζήτηση για το «Άγιον Φως»


Ας το ξεκαθαρίσουμε από την αρχή:

Είναι δικαίωμα κάθε κληρικού και κάθε πιστού να πιστεύει πως το Άγιον Φως, που μας έρχεται κάθε χρόνο από τα Ιεροσόλυμα, ανάβει «θαυματουργικώ τω τρόπω» και το παίρνει ο ελληνορθόδοξος πατριάρχης, ο οποίος έχει μπει μόνος του στο κουβούκλιο του Παναγίου Τάφου.

Είναι δικαίωμα κάθε κληρικού και πιστού να πιστεύει και να το διακηρύσσει πως το Άγιον Φως δεν καίει και μπορεί ο κάθενας να περάσει τα χέρια του από αυτό, να το ακουμπήσει στα γένια του ή τα μαλλιά του και να μην καεί.

Είναι δικαίωμα των πατριαρχών, μητροπολιτών, παπάδων και καλογήρων, εκεί στα Ιεροσόλυμα, να πλακώνονται κάθε τρεις και λίγο με τα σκουπόξυλα και να βρίζονται σαν χουλιγκάνοι με τους αρμένηδες ρασοφόρους, για το ποιος θα σκουπίσει λίγους πόντους παραπάνω από το δάπεδο του ναού.

Είναι δικαίωμα του ιερατείου να πιστεύει και να κανοναρχεί και τους πιστούς για το Μέγα Θαύμα που συντελείται κάθε Μεγάλο Σάββατο το μεσημέρι γύρω από το κουβούκλιο του Παναγίου Τάφου.

Μέχρις εδώ σε όλους τους άλλους δεν πέφτει λόγος. Δουλειά τους είναι αυτή και ρέστα μη γυρεύεις, παραφράζοντας και τα «Λεμονάδικα» του αξέχαστου Βαγγέλη Παπάζογλου.

Μια άθλια παράσταση


Μας πέφτει όμως λόγος και μας παραπέφτει όταν όλη αυτή η ιστορία με το Άγιον Φως καταντάει μια κυβερνητική και πολιτική υπόθεση στην οποία αγύρτες και θεομπαίχτες πολιτικοί, από τους οπαδούς του «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών», μέχρι και τους γιαλαντζί αριστερούς, επιδίδονται σε ένα άθλιο παιχνίδι ψηφοθηρίας, εκμεταλλευόμενοι το θρησκευτικό συναίσθημα ενός λαού βασανισμένου και τυραγνισμένου από αυτούς τους ίδιους.

Όλοι αυτοί στήνουν μια άθλια παράσταση, με υπουργούς που δίπλα στους χρυσοστολισμένους δεσποτάδες με το ένα χέρι σταυροκοπιούνται και με το άλλο σπρώχνουν για να τους πιάσει ο τηλεοπτικός φακός και να δουν οι πιστοί και ψηφοφόροι πόσο ευλαβείς είναι. Μια παράσταση με ταρατατζούμ, ευσταλείς ευζώνους και στρατιωτικά αγήματα, που αποδίδουν σε ένα φανάρι τιμές αρχηγού κράτους, μεταφέροντας μας στα χρόνια του Μεσαίωνα.

Και όλα αυτά θα μπορούσαν να είναι απλώς αντικείμενο ενός σκετς σε μια επιθεώρηση, αν δεν ήταν μια ακόμη προσβολή σε ένα λαό που υποφέρει. Μια προσβολή στη νοημοσύνη μας και στο λογικό μας.

Πολύ περισσότερο που σήμερα, μέσα σε συνθήκες κρίσης, δίνει και παίρνει το χριστεμπόριο. Δεν περνάει βδομάδα που να μην διαβάσουμε (κυρίως σε εκκλησιαστικές ιστοσελίδες) για τις κάρες αγίων, τις χείρες μαρτύρων, τα δάχτυλα οσίων , τα κομμάτια του Τίμιου Ξύλου, που περιφέρονται σε όλη τη χώρα, σε τελετές που παίρνουν τη μορφή κρατικών εκδηλώσεων με τιμητικά αγήματα, στρατιωτικές μπάντες και βεβαίως τους απαραίτητους ευσεβείς κυβερνητικούς και πολιτικούς μαϊντανούς που τρέχουν να πουλήσουν ευσέβεια για να τους θυμηθεί ο λαουτζίκος την ώρα της κάλπης.

Ιστορίες «θαυμάτων»


Μια ματιά μόνο στην ελληνική ιστορία, δείχνει πως σε συνθήκες κρίσεων, πολέμων και καταστροφών, αναπτύσσεται μια φιλολογία περί θαυμάτων, αναγκαίων για να διασκεδάσουν τον φόβο και τον πανικό των πολλών και αμαθών, μπροστά στα όσα τρομακτικά συμβαίνουν. Οραματίστριες, «γεροντάδες» του Αγίου Όρους , θαυματουργικές εμφανίσεις, όλα αυτά επιστρατεύονται για να διασκεδάσουν τους φόβους και τα αισθήματα των λαϊκών μαζών με την εμφάνιση του «υπερφυσικού» και του «θεϊκού». Και σ’ αυτό το παιχνίδι εμπλέκονται όχι μόνο αμαθείς γυναίκες της υπαίθρου και απλοϊκοί χωρικοί, αλλά υπουργοί, βουλευτές, μεγαλοεπιχειρηματίες (σήμερα «χορηγοί» των προσκυνημάτων) και τρανταχτά ονόματα της άρχουσας τάξης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η περίοδος του Εμφυλίου Πολέμου. Μια απλή περιδιάβαση στις εφημερίδες της εποχής δείχνει πως κάθε τόσο η Αθήνα αναστατωνόταν πότε για εμφανίσεις μορφών αγίων στις βιτρίνες καταστημάτων του κέντρου της πόλης και πότε για την θαυματουργή παρέμβαση του «θείου» , κυρίως με τη μορφή της «Υπερμάχου Στρατηγού» Παναγίας, που οδηγούσε τον ευσεβή στρατό στη νίκη κατά των «αθέων κομμουνιστοσυμμοριτών».

Όχι, δεν θα σταθούμε αναλυτικά στο γιατί όλη αυτή η ιστορία της «θαυματουργικώ τω τρόπω» αφής του Αγίου Φωτός είναι ένα καλά σχεδιασμένο εκκλησιαστικό θεατρικό δρώμενο. Έχουν γραφτεί τόσα πολλά που δεν χρειάζεται να τα επαναλάβουμε. Απλώς θα θυμίσουμε ότι όλη αυτή την ιστορία την ξεκίνησαν λατίνοι καλόγεροι που συνόδευαν τις ορδές των τυχοδιωκτών και αλητών από όλη την Ευρώπη, σ’ αυτό που έμεινε στην ιστορία σαν Σταυροφορίες. Και μετά, όταν οι Άραβες κατέλαβαν πάλι την Ιερουσαλήμ και για μια σειρά λόγους, που δεν είναι του παρόντος για να τους αναλύσουμε, έδωσαν κυρίαρχη θέση στους ορθοδόξους και αυτοί, σαν καλοί διαχειριστές, κατάλαβαν πόσο επικερδής είναι αυτή η ιστορία και την συνέχισαν. Έτσι απλά. Πώς λέμε business as usual; Ακριβώς!

Αδ. Κοραής: «Όνειδος και αίσχος, στρατηγούμενον από θρασυτάτους θαυματοπλάστας…»


Τα έχει γράψει και ο Κοραής από το 1825:

«Μην πιστεύετε όσα λέγουν περί του αγίου φωτός. Το άγιον φως είναι πλάσμα ασεβές και αναίσχυντον […] πλάσμα λατίνων μοναχών και φραγκοπατερικών γέννημα […] Μηχανουργήματα λαοπλάνων ιερέων το εξ ουρανού ψευδοκαταίβατα φώτα […] όνειδος και αίσχος, στρατηγούμενον από θρασυτάτους θαυματοπλάστας […] Μοναχοί, θρασύτατοι γόητες, επενόησαν το θαύμα του αγίου φωτός, δια να ενισχύσουν τον ηλίθιον ζήλον των προσκυνητών […] Ξεκίνησε τον ένατο αιώνα […] στα χέρια Δυτικών μοναχών… πέρασε στα χέρια των Ανατολικών την δωδεκάτην εκατονταετηρίδα […] και έπραξαν βέβαια (πάλιν το λέγω) κακά υιοθετώντας το θαύμα των Δυτικών […] διότι έπραξαν ό,τι θα έπραττε και κάθε άλλος κοσμικός, όστις κληρονομών πλούσιον εργαστήριον, δεν το κλείει αλλά απεναντίας φροντίζει και τις πραμάτειες ν’ αυξήσει και τους αγοραστές να πολλαπλασιάσει. […] Το ψευδόθαυμα αυτό το πιστεύουν ολίγοι, ίσως τινές δια μωρίαν και άλλοι δι’ αισχροκέρδειαν […] Ουδέ ο Χρυσόστομος το επίστευεν ή μάλλον ουδέ το εγνώριζε, διότι, αν εις τον καιρόν του εθαυματουργείτο το άγιον φως, πώς ήτο δυνατόν να λέγη ότι δέν εγίνοντο πλέον θαύματα;» (Άτακτα: Περί του Ιεροσολύμοις Αγίου Φωτός, Τόμ. 3, 1825).

Ν. Καζαντζάκης: «Τα απομεινάρια της φοβερής οπτασίας…»


Κλείνουμε με ένα απόσπασμα της μαρτυρίας του Νίκου Καζαντζάκη που βρέθηκε στα Ιεροσόλυμα στα χρόνια του μεσοπολέμου:

« Στέκομαι στην είσοδο του Άγιου Τάφου με ολανοιγμένα αχόρταγα μάτια: Μεγάλο Σάββατο. Ο ναός της Ανάστασης σα μια τεράστια κυψέλη βουίζει , οι πλάκες κάτω είναι γιομάτες αραβόφωνους χριστιανούς, με τα φέσια, με τις βρωμερές πολύχρωμες τζελεμπίες, με τα φλεγόμενα τσιμπλισμένα μάτια. Κάτω από τις αψίδες του ναού, ξαπλωμένοι σε ψάθες, σε κουρέλια ή σε χαλιά, άντρες και γυναίκες που έχουν κοιμηθεί εδώ τη νύχτα προσμένοντας τη στιγμή τούτη τη φοβερή που θα σφεντονιστεί το άγιο φως από το κουβούκλι του Παναγίου Τάφου.

Γκρίζα λαγήνια με νερό, με πορτοκαλιά ράπικα ξόμπλια , γκαζόζες, σερμπέτια, λεμόνια, κυκλοφορούν από χέρι σε χέρι μέσα στο κατασκηνωμένο στην εκκλησία ανθρωπομάζωμα.

Τα μπρίκια του καφέ βράζουν σε καμινέτα, κάτω από τα μεγάλα κονίσματα, οι μάνες ανοίγουν τα στήθια τουςμπροστά στον κόσμο και βυζαίνουν τα μωρά τους (…) Γέλια, κλάματα, στριγγλιές. Άλλοι ψέλνουν, άλλοι κάτω από τις λοήσιμες πατανίες παίζουν στις σκοτεινές γωνιές του ναού με τις γυναίκες τους. Κι ακούς ξάφνου, ως περνάς μέσα στο βαριόχνοτο σκοτάδι, γέλια από κοπέλες που γαργαλίζονται …».

Κι αφού περιγράφει την είσοδο του Πατριάρχη στο κουβούκλιο, ο Καζαντζάκης καταλήγει:

«… Ο ναός άδειασε. Σαν όνειρο ξωτικό, απίθανο μου φάνταξε όλη τούτη η φοβερή βουή, το μανιασμένο πλήθος και τα λοήσιμα κουρέλια. Μα σκύβοντας χάμω, έτσι που γύριζα ολομόναχος μέσα στην εκκλησία, ένιωσα πως όλο τούτο το ανατολίτικο όραμα ήταν αλήθεια, γιατί κάτω στις πλάκες είδα τα’ απομεινάρια της φοβερής οπτασίας: πασατέμπος, πορτοκαλόφλουδες, λιοκούκουτσα και σπασμένες μποτίλιες γκαζόζα»…(«Ταξιδεύοντας: Ιταλία- Αίγυπτος- Σινά- Ιερουσαλήμ- Κύπρος- Ο Μοριάς», σελ 152- 156).

Υστερόγραφα


Υ.Γ. 1: Και μετά το Άγιον Φως τι; Μην ανησυχείτε. Οι καλοί μας ιεράρχες δεν θα μας αφήσουν έτσι. Στις 14 Μαίου μας έρχεται το ιερό λείψανο της αγίας Ελένης και θα γίνει κι αυτό δεκτό με τιμές αρχηγού κράτους, όπως έγινε και με το λείψανο της Αγίας Βαρβάρας, που μας το έφεραν κι αυτό από την Ιταλία το 2015. Κι άντε ξανά μανά από την αρχή ταρατατζούμ, αποσπάσματα, απευθείας τηλεοπτικές μεταδόσεις, χρυσές μίτρες μητροπολιτών, χρυσά γαλόνια στρατηγών, πονηροί πολιτευτές, που θα συνωστίζονται για να φανούν, ταλαίπωρα φαντάρια και ναυτάκια, με το όπλο υπό μάλης και το υποχρεωτικό μελαγχολικό ύφος και βεβαίως το… παγκάρι δίπλα στο λείψανο, απαραίτητο σκεύος σε κάθε προσκύνημα.

Το λείψανο το φέρνουν από την Βενετία. Εκεί κατέληξε μετά τις Σταυροφορίες όταν το άρπαξαν τα κουμάσια που παρίσταναν τους στρατιώτες του Χριστού, μαζί με τους παπάδες που τους συντρόφευαν και ήξεραν να εκτιμούν όχι μόνο την εμπορική αξία του λειψάνου, αλλά και τη σημασία του, για να κρατάνε στην αμάθεια το πόπολο.

Όπως διαβάσαμε σε εκκλησιαστικές ιστοσελίδες μαζί με το λείψανο θα φέρουν, λέει , «τεμάχιο Τιμίου Ξύλου με τα Αχραντα Πάθη του Χριστού, που αποθησαυρίζεται στον Θησαυρό της Βασιλικής του Αγίου Μάρκου στη Βενετία». Όσο για τη γνησιότητα των προς προσκύνησιν λειψάνων και τεμαχίων του Τιμίου Ξύλου μη μας ρωτάτε. Γιατί απλούστατα δεν μπορούμε να βγάλουμε άκρη. Το ίδιο ισχύει και για την ακεραιότητα του λειψάνου. Είναι ολόκληρο; Λείπουν τμήματα; Τι να σας πούμε; Αυτό που ξέρουμε είναι πως πάγια τακτική των ιερωμένων ήταν να τεμαχίζουν τα λείψανα ( τελευταίο και πρόσφατο, εκεί στις αρχές του ’80, το περιστατικό στην Κεφαλλονιά που οδήγησε και στην αποπομπή του μητροπολίτη), «προς παρηγορίαν» όλο και περισσότερων πιστών. Αυτό που ξέρουμε είναι πως στην Ελλάδα μόνο υπάρχουν μέρος του πέλματος της αγίας Ελένης στη μονή Προυσσού στην Ευρυτανία και αποτμήματα στη Μονές Μεγίστης Λαύρας στο Άγιον Όρος και Υψηλού στη Λέσβο, στον Άγιο Κωνσταντίνο της Νέας Ιωνίας στην Αττική και στην Κύπρο, στη Μονή Κύκκου. Όσο για το τεμάχιο του Τιμίου Ξύλου, εκεί χάνεται ο μπούσουλας γιατί αν ήταν αληθινά όσα τεμάχια αναφέρονται τότε δεν θα μιλάμε για Σταυρό αλλά για το δάσος του Αμαζονίου.

Υ.Γ. 2: Και μιας και μιλάμε για τα Ιεροσόλυμα και συγχρόνως έχει ξεκινήσει και μια κουβέντα για την αναθεώρηση του Συντάγματος να σημειώσουμε και τα εξής: Ουδείς «εθνικός λόγος» και ουδεμία «εθνική υπόθεση» υπαγορεύουν το μεν ελληνικό Σύνταγμα να κατοχυρώνει το αναπαλλοτρίωτο της περιουσίας του πατριαρχείου Ιεροσολύμων στη χώρα μας και οι διοικούντες αυτό να ξεπουλάνε ανυπολόγιστης αξίας εκτάσεις στο Ισραηλινό Κράτος, βοηθώντας στα σχέδια των κυβερνήσεων των σιωνιστών για εκδίωξη των Αράβων από την Ιερουσαλήμ. Είναι κι αυτή μια ιστορία που δεν πρέπει να περνάει στα ψιλά…

Πηγή: imerodromos.gr

Οι τοκογλύφοι δυνάστες της ΕΕ "δανειστές" προσλαμβάνουν 1.000 "ταγματασφαλίτες" για να διοικούν την Ελλάδα

Οι τοκογλύφοι δυνάστες της γερμανικής  ΕΕ.. 



Γράφει ο Παναγιωτίδης Μάρκος
Η Ελλάδα είναι χώρα υπό κατοχή. Με την πρόφαση της οικονομικής κρίσης, οι δανειστές αποφασίζουν και διατάσσουν την κατάθεση, υπογραφή και αποδοχή νόμων από την Ελληνική Βουλή, η οποία έχει μετατραπεί σε "εργαλείο" παραγωγής νόμων που παραβιάζουν το Ελληνικό Σύνταγμα, αλλά και το Ευρωπαϊκό και Διεθνές Δίκαιο. Η κατάλυση των ανθρωπίνων και πολιτικών δικαιωμάτων των Ελλήνων πολιτών οι οποίοι δεν καλύπτονται από την Ευρωπαϊκή Χάρτα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, αλλά και η κατάλυση της εθνικής κυριαρχίας που μετατρέπει τη χώρα από οικονομικό πειραματόζωο έως και σε μια τεράστια ανοιχτή φυλακή (ανθρώπινο σκουπιδότοπο) ανεπιθύμητων και χωρίς δεξιότητες λαθρομεταναστών (όσοι έχουν δεξιότητες θα γίνονται δεκτοί στην "πολιτισμένη Ευρώπη), ενώ υλοποιείται και το περίφημο σχέδιο "Καλέργη" για τη δημιουργία μιας νέας ανθρώπινης φυλής απόλυτα χειραγωγήσιμης και χαμηλού δείκτη νοημοσύνης.

Σε αυτή την χώρα, την Ελλάδα, αφού οι "εταίροι", οι "σύμμαχοι" και οι "φίλοι" της, εξάντλησαν κάθε είδους επιθετική και καταστρεπτική "παρεμβολή", καταστρέφοντας όλες τις δομές λειτουργίας μιας χώρας και προστασίας της ασφάλειας των πολιτών της, αποφασίστηκε από τους "δανειστές", η πρόσληψη 1.000 "αρίστων" που θα τοποθετηθούν σε θέσεις κλειδιά διαχείρισης του κράτους. Αποφασίστηκε, δηλαδή, η και τυπική μετατροπή της Ελλάδας σε μια κατεχόμενη περιοχή, η οποία θα διοικείται από εκλεκτούς -σύγχρονους ταγματασφαλίτες- εκείνων που αποφάσισαν και διέταξαν την απόλυτη καταστροφή της.

Σύμφωνα, λοιπόν, με δημοσίευμα της "Καθημερινής",

"αφού έχουν όλα πια δοκιμαστεί, αφού ο μεγάλος ασθενής δεν ανταποκρίνεται σε καμία αγωγή, τι μένει; Η μεταμόσχευση. Και δη η μεταμόσχευση εγκεφάλου. Ο ασθενής είναι βέβαια το ελληνικό κράτος, που επτά χρόνια τώρα αποδεικνύεται ανεπίδεκτο μεταρρύθμισης. Το μόσχευμα που θα έσπαγε τον φαύλο κύκλο θα μπορούσε να είναι οι Ελληνες της διασποράς. Της νέας διασποράς. Με την κατάρτιση και την εμπειρία που έχουν αποκτήσει σε διεθνείς οργανισμούς, πανεπιστήμια και επιχειρήσεις του εξωτερικού, θα μπορούσαν να αποτελέσουν δύναμη αναζωογόνησης των ελληνικών θεσμών. Αρκεί κατ’ αρχήν να τους δινόταν το κίνητρο.

Κάπως έτσι το συνέλαβαν οι ερευνητές του Ινστιτούτου Max Planck της Χαϊδελβέργης, ο Armin von Bogdandy και ο Μιχάλης Ιωαννίδης. Η φόρμουλα που κατέστρωσαν προβλέπει τη «στρατολόγηση» στελεχών για την ελληνική διοίκηση και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα μέσω της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Οι Βρυξέλλες, με τις διαδικασίες πρόσληψης και αξιολόγησης προσωπικού που έχουν αναπτύξει, θα επιλέξουν 500 με 1.000 στελέχη, αποκλειστικώς Έλληνες, για θέσεις-κλειδιά στο ελληνικό κράτος. Ο διαγωνισμός θα είναι ανοικτός στους Ελληνες που εργάζονται στην Ελλάδα. Πρωτίστως όμως θα στοχεύει στην παλιννόστηση του ταλέντου που έχει μεταναστεύσει. Δηλαδή στην προσέλκυση ανθρώπων που, αν και εξοικειωμένοι με την ελληνική πραγματικότητα, δεν έχουν συνάφεια με την εγχώρια διοικητική και πολιτική κουλτούρα. Οι Βρυξέλλες δεν θα τους προσλάβουν μόνο. Θα αναλάβουν, σύμφωνα με την πρόταση, και τη μισθοδοσία τους. Δομικά προβλήματα Η ιδέα ακούγεται όντως απλή, αλλά εγείρει σοβαρές ενστάσεις που δεν περιορίζονται μόνο στις προφανείς νομικές και πρακτικές δυσκολίες. Αμφισβητούν και το ίδιο το σκεπτικό της. Αμφισβητούν το κατά πόσον μπορεί να αποδώσει η εγκατάσταση μιας ελίτ στην κορυφή της διοίκησης, χωρίς να έχει αλλάξει το σώμα της διοίκησης. Τι θα καταφέρουν τα πρόσωπα, αν δεν έχουν πρώτα σπάσει οι συστημικές αγκυλώσεις; «Η ελληνική διοίκηση δεν έχει οργανογράμματα. Εχει ανάποδη πυραμίδα – πολλά αφεντικά και λίγους υπαλλήλους. Είναι μεξικανικός στρατός», λέει στέλεχος που συμμετείχε στην Task Force της Κομισιόν, της ομάδας υπό τον Χορστ Ράιχενμπαχ που από το 2011 μέχρι τον Ιούνιο του 2015 συνεργάστηκε με τις ελληνικές αρχές για να προωθήσει διαρθρωτικές αλλαγές. «Ακόμη κι αν φέρεις 500 ανθρώπους, 500 διαμάντια, θα είναι σαν να τα πετάς στη λάσπη», επισημαίνει η ίδια πηγή. Με τις διαπιστώσεις για τα δομικά προβλήματα της διοίκησης συμφωνεί και ένας από τους εμπνευστές της, ο Μιχάλης Ιωαννίδης. Στα 33 του, ο ερευνητής του Max Planck δεν έχει εργαστεί ποτέ στην Ελλάδα. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο εξωτερικό και εργάζεται έκτοτε στη Γερμανία. Περιπτώσεις σαν τη δική του αντιπροσωπεύουν το συνεχώς διερυνόμενο αρνητικό ισοζύγιο ανθρώπινου δυναμικού μεταξύ ευρωπαϊκού Βορρά και ευρωπαϊκού Νότου. Η Ελλάδα δεν μπορεί να επωφεληθεί από τις επενδύσεις της σε ανθρώπινο κεφάλαιο. Χρειάζεται επειγόντως καταρτισμένο προσωπικό, αλλά δεν μπορεί να το κρατήσει. Σύμφωνα με τον Ιωαννίδη, «η πρότασή μας έχει και τη λογική ότι η Ε.Ε. καλείται να φέρει κάποιους πίσω, ως αντίμετρο στο brain drain». Πεντακόσιοι είναι, βέβαια, λίγοι. Αλλά «από κάπου πρέπει να γίνει η αρχή», λέει.
Και σίγουρα, αυτή η "αρχή", αφορά την αρχή του τέλους της Ελλάδας, η οποία και επίσημα, μετατρέπεται σε μια τεράστια Ειδική Οικονομική Ζώνη, η οποία θα λειτουργεί προς όφελος επιχειρήσεων που "πληρούν τις προδιαγραφές" των δανειστών!
 


Πηγή "Ας Μιλήσουμε Επιτέλους!"