Είναι γνωστό ότι η σύγχρονη μελισσοκομία βασίζεται πολύ στην ζάχαρη.
Ο μελισσοκόμος τρυγάει το μέλι των μελισσών και μετά συντηρεί τα μελίσσια του με ζάχαρη προκειμενου και αυτά να ζήσουν.
Ο
λόγος που το κάνει αυτό είναι πρώτον η διαφορά τιμής μεταξύ μελιού και
ζάχαρης, είναι δηλαδή ασύμφορο να αφήσεις μέλι στα μελίσσια και δεύτερον
επειδή το μέλι όλο και λιγοστεύει χρόνο με το χρόνο λόγω κλιματικής
αλλαγής οπότε δεν φτάνει και για να τρυγήσει ο μελισσοκόμος και για να
φάνε τα μελίσσια.
Η ζάχαρη από
τους μελισσοκόμους χρησιμοποιείται κυρίως τον χειμώνα για την συντήρηση
των μελισσιών νωρίς την άνοιξη για την ανάπτυξη τους, και νωρίς το
καλοκαίρι πάλι για ανάπτυξη εν όψη του πεύκου.
Δυστυχώς φέτος
ήδη έχουμε έλλειψη ζάχαρης στην αγορά και οι ανάγκες είναι μεγάλες καθώς
ακόμα κάνει κρύο και στις περισσότερες περιοχές της Ελλάδος τα μελίσσια
δεν μπορούν να βρουν μέλι.
Η κρυσταλλική ζάχαρη ήδη έχει
τελειώσει και από τα περισσότερα μελισσοκομικά καταστήματα, και οι
μελισσοκόμοι δεν βρίσκουν οπότε αρκούνται στις τροφές τύπου πάστας και
ζυμαριού.
Σύμφωνα με πηγές του
Melissocosmos
ήδη οι περισσότερες εταιρίες παραγωγής μελισσοτροφών ισχυρίζονται ότι
έχουν φτάσει στα όρια τους και σε λίγο δεν θα έχουν ζάχαρη ούτε για
τέτοιου είδους μελισσοτροφές.
Υπάρχουν ήδη ελλείψεις και αν
δεν γίνει κάτι άμεσα τότε τον Μάιο εκτός από την κρυσταλλική ζάχαρη δεν
θα υπάρχει στην αγορά ούτε μελισσοτροφή σε ζυμάρι.
Το θέμα είναι ότι δεν μπορεί να γίνει αυτό το κάτι.
Γιατί
ήδη Ουγγαρία, Ρουμανία, Βουλγαρία, Σερβία έχουν σταματήσει τις εξαγωγές
καθώς θέλουν να καλύψουν τις δικές τους ανάγκες, για την Ρωσία ούτε
λόγος αφού υπάρχουν κυρώσεις ενώ η Ουκρανία ακόμα και σήμερα αν
τελειώσει ο πόλεμος είναι διαλυμένη και θα αργήσει να συνέλθει..
Από την άλλη η Ελλάδα έχει κλείσει τα Ελληνικά εργοστάσια ζάχαρης εδώ και χρόνια.
Οι
αγορές της λατινικής Αμερικής που όλο κάνει λόγο η κυβέρνηση είναι
μακριά οπότε τα ναύλα θα εκτοξεύσουν τις τιμές σε δυσθεώρητα ύψη
κάνοντας ασύμφορη την τιμή για χρήση από την μελισσοκομία, αλλά και οι
παραγωγές τους είναι κυρίως από ζαχαροκάλαμο C4 όποτε η χρήση της στην
μελισσοκομία θα προκαλούσε πρόβλημα από τυχόν υπολείμματα στο μέλι.
Η
όποια Ελληνική παραγωγή θα μπορούσε να στείλει τα Ελληνικά τεύτλα για
επεξεργασία σε εργοστάσια της Βουλγαρίας και των Σκοπίων μα αυτή η
παραγωγή πλέον είναι τόσο μικρή που θα πάει για ανθρώπινη κατανάλωση και
όχι για ζωοτροφές ή μελισσοτροφές και ούτε μπορούμε να την έχουμε
νωρίτερα από τον Σεπτέμβριο οπότε γίνεται η συγκομιδή των τεύτλων.
Ως
μελισσοκομία δεν μπορούμε να έχουμε καμία τύχη χωρίς την χρήση ζάχαρης,
καθώς προκειμένου να μην πεθάνουν τα μελίσσια από πείνα θα πρέπει να
τους αφήσουμε το όποιο μέλι συλλέξουν και να μην το τρυγήσουμε.
Αυτό όμως θα είχε ολέθριες συνέπειες και για τον βιοπορισμό των μελισσοκόμων, και για την Εθνική Οικονομία
Κρούομε τον κώδωνα του κινδύνου όσο ποιο δυνατά μπορούμε σε μια κυβέρνηση η οποία ουσιαστικά μόνο παρακολουθεί τις εξελίξεις και αρκείται σε ευχολόγια και σε υποσχέσεις
δανείων εδώ και καιρό μη μπαίνοντας στην διαδικασία να δώσει πραγματικά
κίνητρα στην Ελληνική παραγωγή ώστε να σταθούμε στα πόδια μας καθώς
μόνο αυτή αποτελεί πραγματική λύση στην διατροφική κρίση που
κοντοζυγώνει όλο και ποιο απειλητική.
Μειώνοντας
το κόστος των λιπασμάτων, και των καυσίμων κατά 10% όταν αυτά έχουν
αυξηθεί κατά 300% και 70% αντίστοιχα είναι προφανές ότι δεν λύνει το
πρόβλημα του κόστους παραγωγής.
Ούτε οι υποσχέσεις για την
λεγόμενη κάρτα του Αγρότη λύνει το πρόβλημα καθώς ουσιαστικά μιλάμε για
πιστωτικές κάρτες με τσουχτερό επιτόκιο που θα χρεώσουν ακόμα
περισσότερο τους αγρότες οδηγώντας τους μια ώρα αρχύτερα εκτός
παραγωγής.
Η Ελληνική μελισσοκομία χρειάζεται ζάχαρη ΤΩΡΑ πριν χαθεί η παραγωγή μελιού, και όταν λέμε τώρα εννοούμε τώρα, δηλαδή όλη την άνοιξη, το καλοκαίρι και φυσικά τον χειμώνα.
