Αρχικά , η πρόσφατη μελέτη συνεχίστηκε με παιδιά που δεν εμβολιάστηκαν πηγαίνοντας κόντρα σε μία Γερμανική εθνική έρευνα που διεξήχθη από το KIGGS στην οποία συμπεριλαμβάνονταν 17000 παιδιά μέχρι την ηλικία των 19.
Ωστόσο, η αμερικανική σύνδεση με την έρευνα του Bachmair μπορεί να βρεθεί στην ιστοσελίδα vaccineinjury.info που έχει προσθέσει έναν σύνδεσμο για τους γονείς εμβολιασμένων παιδιών για συμμετοχή σε αυτή. Μέχρι στιγμής η εν εξελίξει έρευνα έχει επίσης πάνω από 11000 συμμετοχές κυρίως από τις ΗΠΑ.
Τα αποτελέσματα ήταν παρόμοια. Φυσικά καμία από αυτές τις μελέτες δεν δημοσιοποιήθηκε από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Καμία δεν χρηματοδοτήθηκε από τα κέντρα ελέγχου και πρόληψης νοσημάτων ή από τον παγκόσμιο οργανισμό υγείας ή οποιονδήποτε εθνικό ή διεθνή οργανισμό για την υγεία και την ιατρική.
Δεν τολμούν να συγκρίνουν την υγεία των μη εμβολιασμένων παιδιών με των εμβολιασμένων καθώς υπάρχει κίνδυνος να διαταραχθεί η μανία εμβολιασμού. Η εστίαση κάθε μελέτης ήταν ως επί το πλείστον στις παιδικές ασθένειες που παρουσιάζουν τα παιδιά καθώς αναπτύσσονται. Οι θανατηφόρες επιπτώσεις των εμβολίων δεν αποτελούσαν ποτέ το επίκεντρο δεδομένου ότι λίγοι, 5% ή και λιγότεροι, δεν έκαναν χρήση του συστήματος αναφοράς ανεπιθύμητων τραυματισμών από εμβόλια (VAERS) για λόγους όπως:
Είναι ένα πολύπλοκο σύστημα που καταναλώνει χρόνο από την πρακτική ενός ιατρού. Οι περισσότεροι γονείς δεν γνωρίζουν τίποτα για αυτό Λαμβάνονται υπόψη μόνο οι ανεπιθύμητες παρενέργειες μετά τους εμβολιασμούς Το σύστημα είναι προαιρετικό και οι περισσότεροι ιατροί δεν θέλουν να ενοχοποιήσουν τον εμβολιασμό με αρνητικές παρενέργειες. Κατά συνέπεια, ακόμα και οι χειρότερες παρενέργειες, αναγνωρίζονται ελάχιστα ενώ τα μακροπρόθεσμα αρνητικά θέματα υγείας που προκύπτουν από τα εμβόλια δε θεωρούνται σχετικά. Σύνοψη διαφορετικών μελετών
Οι ασθένειες της παιδικής ηλικίας που αναφέρονται από ερωτηθέντες από ανεξάρτητες έρευνες εμπλέκουν το άσθμα, την αμυγδαλίτιδα, χρόνια βρογχίτιδα , ιγμορίτιδα, αλλεργίες, έκζεμα , μολύνσεις αυτιών, διαβήτης, διαταραχές στον ύπνο, ενούρηση, δυσλεξία, ημικρανίες, υπερκινητικότητα, επιληψία, κατάθλιψη και πιο αργή ανάπτυξη του λόγου και των κινητικών δεξιοτήτων.
Το 1992 , μία ομάδα από τη Νέα Ζηλανδία επονομαζόμενη «Εταιρία Ανοσοποιητικής Ενημέρωσης» έκανε έρευνα με 245 οικογένειες και 495 παιδιά. Τα παιδιά χωρίστηκαν σε 226 εμβολιασμένα και 269 μη εμβολιασμένα. 81 οικογένειες είχαν τόσο εμβολιασμένα όσο και μη εμβολιασμένα παιδιά.
Οι διαφορές ήταν δραματικές με τα μη εμβολιασμένα παιδιά να παρουσιάζουν πολύ μικρότερο ποσοστό των κοινών παιδικών ασθενειών σε σχέση με τα εμβολιασμένα παιδιά. (http://www.vaccineinjury.info/images/stories/ias1992study.pdf).
Μία διαφορετική έρευνα στο νότιο νησί της Νέας Ζηλανδίας μεταξύ των παιδιών που γεννήθηκαν από το 1977 και έπειτα έδειξε ότι κανένα μη εμβολιασμένο δεν είχε εκδηλώσεις βρογχικού άσθματος ενώ το 25% των εμβολιασμένων υποβλήθηκαν σε θεραπεία για το άσθμα από την ηλικία των 10 ετών. (http://www.vaccineinjury.info/images/stories/ias1992study.pdf).
Πολλές από τις παρατηρήσεις από γονείς που δεν εμβολιάστηκαν μέσω του VaccineInjury.info ανάφεραν κίνδυνο από τα εμβόλια και ανησυχούσαν για την ανάπτυξη φυσικής ανοσίας.
Η συγγραφέας του βιβλίου «Vaccine Illusion», Δρ. Tetyana Obukhanych έχει πάει κόντρα με το δόγμα της ιατρικής της εκπαίδευσης. Ισχυρίζεται ότι η αληθινή ανοσία δεν παρέχεται από εμβόλια αλλά από το εάν έχει εκτεθεί κάποιος ή όχι στην αντίστοιχη νόσο.
Ανδρέας Πετρουλάκης