Θα κυνηγήσω τους γιατρούς δηλώνει ο πατέρας του παιδιού.
Δείτε το βίντεο.
Κατηγορεί για αδιαφορία και ανικανότητα τους γιατρούς του νοσοκομείου Αγρινίου.
Το ατύχημα με το μηχανάκι έγινε 500 μέτρα από το μαγαζί του.
Οι γιατροί έλεγαν ότι έχει κάταγμα στο πόδι και το παιδί έσβησε αβοήθητο μέσα στο νοσοκομείο λίγες ώρες μετά
Τον χειρότερο εφιάλτη ενός πατέρα ή μιας μάνας, τον εφιάλτη που δυστυχώς
έζησε, περιγράφει στο protothema.gr ο τραγικός πατέρας του 18χρονου
Σπύρου Μπάθα, ο οποίος έχασε τη ζωή του στο νοσοκομείο Αγρινίου έπειτα
από τροχαίο ατύχημα στα τέλη Μαΐου.
Ο Αναστάσιος Μπάθας είναι αποφασμένος, όπως λέει, να τραβήξει την υπόθεση στα άκρα, «για να δικαιωθεί η ψυχή του παιδιού μου».
Γι΄αυτό το λόγο, έστειλε επιστολή που ραγίζει καρδιές, προς το υπουργείο
Υγείας για την αδιαφορία και ανικανότητα των γιατρών του νοσοκομείου
Αγρινίου που οδήγησαν στο χαμό του γιου του.
Με τον πιο συγκλονιστικό τρόπο ξεδιπλώνει στο protothema.gr την ψυχή
του, την ανημπόρια του να μην μπορείς να βοηθήσεις το παιδί σου, αυτό
που απεύχονται όλοι οι γονείς.
«Έχω τη δύναμη και το κουράγιο να τραβήξω την υπόθεση στα άκρα. Θα το
πάω όσο δεν φαντάζεται κανείς. Το συμβάν έγινε 500 μέτρα από το μαγαζί,
φεύγοντας το παιδί μου με το μηχανάκι για να πάει στο σπίτι για φαγητό.
Όταν με ειδοποίησαν, πήγα στο σημείο όπου είχε φύγει το ασθενοφόρο μαζί
με το παιδί για το νοσοκομείο. Όταν έφτασα εκεί, είχαν δέσει το πόδι
του παιδιού, γιατί έτσι φαινόταν επιφανειακά ότι είχε τραυματιστεί στο
πόδι. Του έκαναν μόνο ακτινογραφία και μετά πήγε στην ορθοπαιδική
κλινική. Μας είπαν ότι είναι ορθοπαιδικό το πρόβλημα και να μην
ανησυχούμε» είναι τα πρώτα λόγια του Αναστάσιου Μπάθα.
Και συνεχίζει να μιλά για το μαρτύριό του: «Το πρώτο πράγμα που μου είπε
το παιδί κλαίγοντας, μόλις με είδε, ότι «πατέρα δεν φταίω, δεν φταίω,
μου πετάχτηκε το αμάξι στα πέντε μέτρα και δεν πρόλαβα να αντιδράσω».
Και παράλληλα, έκλαιγε το παιδί από τους πόνους. Μου έλεγε «πονάω» και
εγώ του έλεγα να ηρεμήσει, να κάνει υπομονή. Μετά από λίγες ώρες το
παιδί άρχισε να μας λέει ότι χάνει το φως του. Το παιδί είχε χάσει πολύ
αίμα και στο σημείο που χτύπησε και κατά τη μεταφορά του με το
ασθενοφόρο και οι γιατροί δεν έκαναν απολύτως τίποτα. Μας έλεγαν ότι
έχει κάταγμα στο πόδι».
Και ο εφιάλτης του δεν σταματά: «Αργά το βράδυ το παιδί δεν έβλεπε
τίποτα και μου έλεγε «μπαμπά φοβάμαι, δεν βλέπω, κάνε κάτι». Οι γιατροί
τον ρωτούσαν, αν πονάει στο κεφάλι, στο θώρακα και έφευγαν. Μετά το
παιδί είχε κρίσεις και οι γιατροί μας έλεγαν ότι έχει κρίσεις πανικού
από το τροχαίο. Το παιδί έφτασε στο σημείο να έχει σπασμούς και να είναι
σε κωματώδη κατάσταση, είχαν γυρίσει τα μάτια του ανάποδα. Τότε μας
είπαν ότι φοβούνται για λιπώδη εμβολή στο αίμα και αποφάσισαν να το
βάλουν στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας για οξυγόνωση».
Και ο χειρότερος φόβος του έγινε πραγματικότητα: «Τότε κατάλαβα ότι χάνω
το παιδί μου και έκανα τη προσευχή μου στο Θεό. Έπαθε ανακοπή και είχε
στεγνώσει η καρδιά του από αίμα. Ήρθαν και μας είπαν ότι το παιδί ζει
μόνο με μηχανική υποστήριξη και μόνο ένα θαύμα μπορεί να το σώσει. Λίγες
ώρες μετά το παιδί μου πέθανε. Η νεκροψία έδειξε ότι είχε θωρακική
κάκωση και μερική ρήξη θωρακικής αορτής. Ότι είχε δυο τρυπούλες μικρές
και έχανε το αίμα σταγόνα σταγόνα».
«Δεν θέλω να συμβεί σε κανένα άλλο παιδί αυτό το πράγμα και για αυτό θα
το κυνηγήσω, για να δικαιωθεί η ψυχή του παιδιού μου. Η αμέλεια των
γιατρών ήταν τόσο μεγάλη που χάθηκε το παιδί μου άδικα» καταλήγει ο
τραγικός πατέρας.
Το κατηγορώ ενός πατέρα: Έχασα το παιδί μου από την αδιαφορία στο νοσοκομείο Αγρινίου
Ραγίζει καρδιές η επιστολή του Αναστάσιου Μπάθα προς το υπουργείο Υγείας
με αφορμή το θάνατο του 18χρονου γιου του Σπύρου στα τέλη Μαΐου μετά
από τροχαίο στο Αγρίνιο. Το «κατηγορώ» του τραγικού πατέρα απευθύνεται
προς τους γιατρούς του νοσοκομείου Αγρινίου κάνοντας λόγο για αδιαφορία
και ανικανότητα που οδήγησαν στον χαμό του γιου του.
Ήταν 25 Μαΐου όταν ο 18χρονος Σπύρος μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο μετά από
τροχαίο που είχε το μεσημέρι της ίδιας ημέρας αφού συγκρούστηκε με
αυτοκίνητο ενώ επέβαινε σε μοτοσικλέτα.
Όπως λέει ο πατέρας του «οι γιατροί ασχολήθηκαν μόνο με το τραύμα στο δεξί του πόδι».
Στη συνέχεια, καθώς και ο ίδιος αντιλήφθηκε διαφωνία ανάμεσα στους
γιατρούς, πρότεινε ο Σπύρος να μεταφερθεί στο νοσοκομείο του Ρίο αλλά οι
γιατροί τον καθησύχασαν, όπως γράφει, ότι θα αντιμετωπίσουν το
περιστατικό στο Αγρίνιο.
Οι επόμενες παράγραφοι της επιστολής του κ. Μπάθα είναι συγκλονιστικές και παρατίθενται αυτούσιες:
«Ο γιος μου άρχισε να νιώθει δυνατούς πόνους, ζητούσε βοήθεια συνεχώς
από τη μάνα του, παρακαλούσε επίμονα λέγοντας ότι δεν νιώθει καλά, ότι
χάνει το φως του. Έντρομοι ζητούσαμε την βοήθεια των γιατρών, διότι
αισθανόμασταν ότι το παιδί μας κινδυνεύει. Καλούσαμε απεγνωσμένα τους
γιατρούς και ζήσαμε μια ανεξήγητη επιθετικότητα και από τους νοσοκόμους
και από τους γιατρούς που μας έλεγαν ότι τους ενοχλούμε αδικαιολόγητα. Η
νύχτα ήταν εφιάλτης. Οι πόνοι του γιου μου αντιμετωπίζονταν μόνο με
ηρεμιστικά χάπια. Το πρωί της επόμενης μέρας το παιδί έπεσε σε κώμα και
τότε ξεκίνησαν ν’ ασχολούνται μαζί του κάνοντας εξετάσεις (αξονική
τομογραφία, κλπ). Τον μετέφεραν τελικά εσπευσμένα στην Μ.Ε.Θ., όπου το
μεσημέρι μας ανακοίνωσαν ότι το παιδί μου ξεψύχησε».
Ο πατέρας του Σπύρου ζητά πλέον «δικαίωση όχι μόνο για μένα και την
οικογένειά μου, αλλά και για όλη την πόλη που αγωνιά μπροστά στην
ανικανότητα και την αδιαφορία στην ανθρώπινη ζωή από τους ανθρώπους του
Νοσοκομείου».
«Ας είναι ο γιός μου το τελευταίο τους θύμα» καταλήγει ο Τάσος Μπάθας. Όλη η επιστολή του προς τον υπουργό Υγείας έχει ως εξής:
«ΠΡΟΣ ΤΟΝ κ ΥΠΟΥΡΓΟ ΥΓΕΙΑΣ
ΕΠΙΣΤΟΛΗ
Του Αναστάσιου Μπάθα του Σπυρίδωνος, κατοίκου Αγρινίου
Κύριε Υπουργέ
Εννιά ημέρες μετά το χαμό του γιού μου Σπύρου βρήκα το κουράγιο να σου
γράψω για να σου μεταφέρω την αγωνία, τον πόνο και την αδικία που ένιωσα
χάνοντας το παιδί μου στο Νοσοκομείο Αγρινίου.
Την Πέμπτη 25-5-2017 και ώρα 2 το μεσημέρι τον 18χρονο γιο μου Σπύρο κτύπησε αυτοκίνητο στο Αγρίνιο.
Μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ στα Επείγοντα του Νοσοκομείου
Αγρινίου. Εκεί κατάλαβα ότι οι εφημερεύοντες ειδικευόμενοι γιατροί,
ασχολήθηκαν μόνο με το τραύμα του στο δεξί πόδι.
Στη συνέχεια αντιλήφθηκα τη τηλεφωνική διαμάχη του ειδικευόμενου με τους
χειρούργους και τους ορθοπεδικούς που θα έστελνε το παιδί μου. Πρότεινα
να μεταφερθεί στο Νοσοκομείο του Ρίο. Με καθησύχασαν ότι θ’
αντιμετωπίσουν το περιστατικό στο Νοσοκομείο του Αγρινίου και τελικά τον
πήγαν στην ορθοπεδική κλινική.
Ο γιος μου άρχισε να νιώθει δυνατούς πόνους, ζητούσε βοήθεια συνεχώς από
τη μάνα του, παρακαλούσε επίμονα λέγοντας ότι δεν νιώθει καλά, ότι
χάνει το φως του. Έντρομοι ζητούσαμε την βοήθεια των γιατρών, διότι
αισθανόμασταν ότι το παιδί μας κινδυνεύει.
Καλούσαμε απεγνωσμένα τους γιατρούς και ζήσαμε μια ανεξήγητη
επιθετικότητα και από τους νοσοκόμους και από τους γιατρούς που μας
έλεγαν ότι τους ενοχλούμε αδικαιολόγητα.
Η νύχτα ήταν εφιάλτης. Οι πόνοι του γιου μου αντιμετωπίζονταν μόνο με
ηρεμιστικά χάπια. Το πρωί της επόμενης μέρας το παιδί έπεσε σε κώμα και
τότε ξεκίνησαν ν’ ασχολούνται μαζί του κάνοντας εξετάσεις (αξονική
τομογραφία, κλπ). Τον μετέφεραν τελικά εσπευσμένα στην Μ.Ε.Θ., όπου το
μεσημέρι μας ανακοίνωσαν ότι το παιδί μου ξεψύχησε.
Ο πόνος μου έφτασε στα βουνά. Ο άδικος χαμός του με λύγισε. Λύγισε και τους Αγρινιώτες που το έμαθαν.
Υπουργέ μου, περιμένουμε από εσένα δικαίωση, όχι μόνο για μένα και την
οικογένειά μου, αλλά και για όλη την πόλη που αγωνιά μπροστά στην
ανικανότητα και την αδιαφορία στην ανθρώπινη ζωή από τους ανθρώπους του
Νοσοκομείου.
Τέλειωσε την αδιαφορία, την ανεπάρκεια και τη συγκάλυψη στο Νοσοκομείο Αγρινίου, για να μη συνεχίσουμε να θρηνούμε κι άλλον.
Εγώ και όλη η οικογένειά μου αλλά και οι συμπατριώτες μου περιμένουμε με
αγωνία τη παρέμβασή σου. Ας είναι ο γιός μου το τελευταίο τους θύμα.
Αγρίνιο 6-6-2017
Ο πατέρας του αδικοχαμένου Σπύρου».
protothema.gr
