12 Σεπτεμβρίου 2019

Το πρωτοσέλιδο της ημέρας του έντυπου τύπου





Το πρωτοσέλιδο της ημέρας του έντυπου τύπου- Δείτε τα υπόλοιπα πρωτοσέλιδα του έντυπου πολιτικού, αλλά και του αθλητικού τύπου στη Αρχική σελίδα προς το τέλος της ειδησεογραφικής μας ιστοσελίδας fyllokaiftero1blogspot.com

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΚΑΙ ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ! ”Όπλα Μαζικής Μετανάστευσης”: Πώς η μεταναστευτική κρίση χρησιμοποιείται ως όπλο εξαναγκασμού χωρών και εθνών






”Οι εξαναγκαστές συνήθως χρησιμοποιούν μια ποικιλία αλληλεπικαλυπτόμενων μηχανισμών όταν προσπαθούν να χειραγωγήσουν τη λήψη αποφάσεων των στόχων τους, συμπεριλαμβανομένων των ακόλουθων πέντε πιο κοινών μηχανισμών:  


(1) διάβρωση της βάσης ισχύος που απειλεί τη σχέση ενός καθεστώτος με τους βασικούς υποστηρικτές του, 

(2) αναταραχή –  δημιουργώντας λαϊκή δυσαρέσκεια για ένα καθεστώς, 

(3) αποκεφαλισμός – θέτοντας σε κίνδυνο το καθεστώς προσωπικής ασφάλειας της ηγεσίας, 

(4) αποδυνάμωση-εξασθένιση μιας χώρας στο σύνολό της, και 

(5) άρνηση – εμποδίζοντας την επιτυχία στο πεδίο της μάχης (ή πολιτικές νίκες μέσω στρατιωτικής επιθετικότητας).


Η οπλοποίηση της μαζικής μετανάστευσης δεν είναι απλά μια ”θεωρία συνομωσίας” ούτε κάτι αδύνατο να συμβεί.

Αυτό αποδεικνύει περίτρανα το βιβλίο της Kelly Greenhill με τίτλο ”Όπλα Μαζικής Μετανάστευσης: Αναγκαστικός Εκτοπισμός ως Μέσο Εξαναγκασμού”, μια εσωτερική ματιά στο ποιοί, γιατί και πώς μπορούν να χρησιμοποιήσουν αλλά και να δημιουργήσουν μια μεταναστευτική κρίση προς όφελός τους.

Ούτε όμως είναι η Kelly Greenhill μια τυχαία συγγραφέας. Εκτός από καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο Tufts των ΗΠΑ και διδακτορικό από το ΜΙΤ με συνεισφορά σε πολλά ημερολόγια αμυντικών θεμάτων, η Kelly Greenhill υπηρέτησε ως αναλυτής αμυντικού προγράμματος για το Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ και ως υπάλληλος οικονομικής πολιτικής στο γραφείο του τότε γερουσιαστή Τζον Κέρι.

Ουσιαστικά, θα μπορούσαμε να πούμε ότι το βιβλίο της έρχεται απευθείας από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ.

Το Off the Record μελέτησε το βιβλίο και συγκέντρωσε μερικά από τα πιο σημαντικά του σημεία.



 

Η Greenhill ξεκινώντας αναλύει τον ορισμό της οπλοποιημένης μετανάστευσης ως εξής:

”Εξαναγκαστικές μηχανικές μεταναστεύσεις (ή εξαναγκαστικά καθοδηγούμενες μεταναστεύσεις) είναι ”αυτές οι διασυνοριακές κινήσεις πληθυσμού που δημιουργούνται ή χειραγωγούνται σκόπιμα για να προκαλέσουν πολιτικές, στρατιωτικές ή/και οικονομικές παραχωρήσεις από μια χώρα-στόχο ή χώρες”. Τα χρησιμοποιούμενα μέσα για να επηρεάσουν αυτό το είδος εξαναγκασμού είναι μυριάδες και ποικίλα.

Η εξαναγκαστική μηχανική μετανάστευση συχνά, αλλά όχι πάντα, πραγματοποιείται στο πλαίσιο των εκροών πληθυσμού που δημιουργήθηκαν στρατηγικά για άλλους λόγους. Στην πραγματικότητα, αντιπροσωπεύει μόνο ένα υποσύνολο
μιας ευρύτερης κατηγορίας γεγονότων που βασίζονται στη δημιουργία και την εκμετάλλευση τέτοιων κρίσεων ως μέσων
προς πολιτικούς και στρατιωτικούς σκοπούς – ένα φαινόμενο που ονομάζω στρατηγική μηχανική μετανάστευση. 


Η εξαναγκαστική μηχανική μετανάστευση είναι συχνά ενσωματωμένη στις μαζικές μεταναστεύσεις που έχουν σχεδιαστεί στρατηγικά για εξωστρεφείς, εξωγενείς ή στρατιωτικοποιημένους λόγους. Είναι πιθανό, τουλάχιστον εν μέρει ως συνέπεια του ενσωματωμένου και συχνά καμουφλαρισμένου της χαρακτήρα, ότι η επικράτηση της δεν έχει επίσης γενικά αναγνωριστεί και η σημασία της, έχει υποτιμηθεί. 

Πράγματι, είναι ένα φαινόμενο που για πολλούς παρατηρητές κρύβεται σε κοινή θέα”.

Κατόπιν η Greenhill αναφέρει τους τύπους αυτών που προκαλούν ή μηχανοποιούν μια μαζική μετανάστευση προς όφελός τους, αναφερόμενη συχνά στην ανάλυσή της σε αυτούς ως ”διεκδικητές”.

”Η εξαναγκαστική μηχανική μετανάστευση μπορεί να ασκηθεί από τρεις διαφορετικούς τύπους διεκδικητών: τους δημιουργούς, τους πράκτορες προβοκάτορες, και τους οπορτουνιστές. 


Οι δημιουργοί δημιουργούν άμεσα ή απειλούν να δημιουργήσουν διασυνοριακές μετακινήσεις πληθυσμών εκτός εάν οι στόχοι αποδεχθούν τα αιτήματά τους. 

Οι πράκτορες προβοκάτορες, αντιθέτως, δεν δημιουργούν άμεσα κρίσεις, αλλά μάλλον εσκεμμένα ενεργούν με τρόπους που έχουν σχεδιαστεί για να υποκινούν τους άλλους να δημιουργούν εκροές.  

Πολλοί θεωρούν τον εαυτό τους ότι εμπλέκονται σε ένα είδος αλτρουιστικού Μακιαβελιανισμού, όπου οι στόχοι (π.χ. αυτονομία, ανεξαρτησία ή αποκατάσταση της δημοκρατίας) δικαιολογούν την λειτουργία αυτών των μάλλον αντισυμβατικών μέσων. 

Τέλος, οι οπορτουνιστές δεν παίζουν άμεσο ρόλο στη δημιουργία μεταναστευτικών κρίσεων, αλλά απλώς εκμεταλλεύονται για το δικό τους όφελος την ύπαρξη εκροών που δημιουργούνται ή καταλύονται από άλλους.”

Στη συνέχεια αναφέρει τους μηχανισμούς που χρησιμοποιούν όλοι οι παραπάνω:

”Οι εξαναγκαστές συνήθως χρησιμοποιούν μια ποικιλία αλληλεπικαλυπτόμενων μηχανισμών όταν προσπαθούν να χειραγωγήσουν τη λήψη αποφάσεων των στόχων τους, συμπεριλαμβανομένων των ακόλουθων πέντε πιο κοινών μηχανισμών:  


(1) διάβρωση της βάσης ισχύος που απειλεί τη σχέση ενός καθεστώτος με τους βασικούς υποστηρικτές του, 

(2) αναταραχή –  δημιουργώντας λαϊκή δυσαρέσκεια για ένα καθεστώς, 

(3) αποκεφαλισμός – θέτοντας σε κίνδυνο το καθεστώς προσωπικής ασφάλειας της ηγεσίας, 

(4) αποδυνάμωση-εξασθένιση μιας χώρας στο σύνολό της, και 

(5) άρνηση – εμποδίζοντας την επιτυχία στο πεδίο της μάχης (ή πολιτικές νίκες μέσω στρατιωτικής επιθετικότητας).

Επειδή η εξαναγκαστική μηχανική μετανάστευση βασίζεται σε μη στρατιωτικά μέσα πειθούς, οι μηχανισμοί αποκεφαλισμού και άρνησης είναι για όλους τις προθέσεις και τους σκοπούς εκτός πεδίου. Αλλά αυτό δεν ισχύει στην περίπτωση της διάβρωσης της βάσης ισχύος, της αναταραχής και της αποδυνάμωσης. Καθένας από αυτούς τους μηχανισμούς στηρίζεται σε διαφορετικούς βαθμούς για να επηρεάσει τη συμπεριφορά της ηγεσίας του στόχου χειραγωγώντας τις απόψεις και τη στάση του πληθυσμού της. Η επιτυχία του καθενός με τη σειρά του βασίζεται στην αποτελεσματική χειραγώγηση του κόστους ή των κινδύνων που επιβάλλονται στον ίδιο πληθυσμό. 


Με άλλα λόγια, επιχειρησιακά
οι τρεις αυτοί μηχανισμοί βασίζονται σε αυτό που είναι κοινώς γνωστό ως καταναγκασμός με στρατηγικές τιμωρίας.  


Οι διεκδικητές επιδιώκουν να δημιουργήσουν εσωτερικές συγκρούσεις ή δημόσια δυσαρέσκεια εντός ενός στόχου σε μια προσπάθεια να πείσουν την ηγεσία της να αποδεχθεί τα αιτήματα του διεκδικητή
παρά το αναμενόμενο (εγχώριο ή/και διεθνές) πολιτικό κόστος αντίστασης. Εν συντομία, οι διεκδικητές προσπαθούν να επιβάλουν στον πληθυσμό κόστη που είναι υψηλότερα από αυτά που διακυβεύονται.



Η Greenhill συνεχίζει την ανάλυσή της επικεντρώνοντας στις ομάδες υπέρ και κατά των μεταναστών που δημιουργούνται σε έναν στόχο-κράτος:

”Όπως ισχύει και για τους ανταγωνιστές τους, η σύνθεση, η δύναμη και η προβολή των ομάδων υπέρ των προσφύγων/μεταναστών ποικίλλει από κρίση σε κρίση, ανάλογα με τη φυλή και τη χώρα εθνικότητας των εν λόγω προσφύγων/μεταναστών και των αναμενόμενων υλικών και/ή ψυχολογικών οφελών που προέρχονται από την υποστήριξή τους. 


Οι ομάδες υπέρ των μεταναστών τείνουν να είναι μικρότερες από τις αντίπαλες, ωστόσο, τα μέλη τους τείνουν επίσης να είναι εξαιρετικά ομιλητικά, δημόσια κατανοητά και ρητορικά επιδέξια όπως δικηγόροι και ακτιβιστές. Δεδομένης της συνοχής, της εστίασής τους και των έντονα κατοχυρωμένων προτιμήσεών τους, οι ομάδες υπέρ των προσφύγων/μεταναστών μπορούν έτσι να συμπληρώσουν την πολιτική αποτελεσματικότητα που τους λείπουν σε αριθμούς.

Πιο σημαντικό, η σχετική ισχύς των ομάδων υπέρ των προσφύγων/μεταναστών τείνει να ενισχυθεί από τις συνδέσεις των μελών τους με διάφορες εγχώριες και διεθνείς ΜΚΟ και ομάδες υπεράσπισης, των οποίων ο λόγος ύπαρξης είναι η προστασία και η επέκταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων γενικά και τα δικαιώματα των μεταναστών και των προσφύγων πιο συγκεκριμένα.

Αυτά τα δίκτυα και οι σύμμαχοί τους – μέλη των μέσων μαζικής ενημέρωσης, ακαδημαϊκοί, νομοθέτες και εθνικός και ομάδες εθνικών και πολιτικών συμφερόντων – βασίζονται σε δύο παράγοντες ιδίως για να ασκήσουν εσωτερική επιρροή στους ηγέτες για την υποστήριξη των διεθνών κανόνων. 


Ο πρώτος είναι οι επιθυμίες των ηγετών να παραμείνουν δημοφιλείς, είτε λόγω βραχυπρόθεσμων εκλογικών θεμάτων είτε λόγω μακροπρόθεσμων ανησυχιών σχετικά με τον τρόπο που θα εμφανιστούν στο πλαίσιο της ιστορίας. Ο δεύτερος είναι η νομιμότητα της πολιτικής

 Πολιτικές που ορίζουν στρατηγικές ή τακτικές που παραβιάζουν τους κανόνες μπορούν να απειλήσουν τη νομιμότητα της πολιτικής και έτσι να περιορίσουν σοβαρά τη στήριξη αυτών των πολιτικών στο νομοθετικό σώμα ή το κοινοβούλιο, στα μέσα ενημέρωσης ή στο ευρύ κοινό.

Οι ευρύτερα αναγνωρισμένες εκδηλώσεις αυτών των κανόνων βρίσκονται στην Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων το 1948, στη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών το 1951 για τους Πρόσφυγες και το Πρωτόκολλο του 1967 σχετικά με το καθεστώς των προσφύγων. 


Όπως το έθεσε ο ακαδημαϊκός David Martin, “Πριν από την ανάπτυξη αυτών των διεθνών οργάνων, οι αντίπαλοι μιας κυβερνητικής πρακτικής μπορεί να ήταν σε θέση να υποστηρίξουν μόνο ότι το μέτρο ήταν κακή ιδέα. Μετά την υιοθέτηση των δηλώσεων αυτών, αυτοί οι αντίπαλοι είναι συχνά σε θέση να ασκήσουν ένα ισχυρότερο όπλο στη συζήτηση, γιατί τότε μπορούν να ισχυριστούν ότι η κυβερνητική πρακτική δεν είναι απλώς κακή πολιτική αλλά μάλλον παραβιάζει το διεθνές δίκαιο”.  


Η ανάγκη για νομιμότητα, ιδιαίτερα όταν συνδυάζεται με την επιθυμία να παραμείνει κάποιος δημοφιλής ή να επανεκλεγεί, μπορεί να δημιουργήσει έναν αγωγό από τους κανόνες στην προσκολλημένη συμπεριφορά στους κανόνες.
 

Καθώς αυξάνεται η κινητοποίηση μέσα στις ομάδες υπέρ των προσφύγων/μεταναστών, οι στόχοι θα τεθούν σε μεγαλύτερη πίεση να παραδεχτούν, να αφομοιώσουν ή απλά να αναλάβουν την ευθύνη για μια συγκεκριμένη ομάδα προσφύγων ή μεταναστών.”



Ακριβώς η αναταραχή που δημιουργείται μέσα ένα στόχο-κράτος από τα δύο αντίπαλα στρατόπεδα, αναλύει η Greenhill, είναι ένα από τα πράγματα που επιδιώκουν οι υποκινητές της μετανάστευσης έτσι ώστε να το χρησιμοποιήσουν για τους σκοπούς τους:

”Σε κοινωνίες που χαρακτηρίζονται από διαφορετικά και ανταγωνιστικά συμφέροντα και άνισα κατανεμημένα κόστη και οφέλη – υλικά, ψυχικά ή και τα δύο – που συνδέονται με μαζικές μεταναστεύσεις, καταστάσεις στις οποίες μόνο ένα (είτε το υπέρ των προσφύγων ή το κατά) στρατόπεδο κινητοποιείται μπροστά σε μια κρίση θα τείνει να είναι η εξαίρεση αντί του κανόνα. 


Αυτό ισχύει ιδιαίτερα λόγω της ύπαρξης συνακόλουθων διαχωρισμών μεταξύ της ελίτ και του ευρύ κοινού.

Οι διεκδικητές που εμπλέκονται σε αυτό το είδος εξαναγκασμού αναγνωρίζουν την ύπαρξη αυτών των πολιτικών προβλημάτων και σκόπιμα στοχεύουν στην εκμετάλλευσή τους για τους δικούς τους πολιτικούς σκοπούς. 


Πάλι, αυτό είναι το κύριο σημείο της βασικής στρατηγικής αναταραχής. 

Το καλοκαίρι του 1994, για παράδειγμα, σκάφη “προετοιμαζόταν σε σχεδόν κάθε χωριό κατά μήκος της νότιας ακτής της Αϊτής “σε μια σαφή προσπάθεια” να βάλουμε περισσότερη πίεση στις ΗΠΑ να επιταχύνουν την επιστροφή του Αριστείδη”. 

Όπως ένας χωρικός σημείωνε τότε: ”Εμείς δεν μπορούμε να πάρουμε τα όπλα για να πολεμήσουμε. . . . Ο μόνος τρόπος για να πολεμήσουμε είναι να πείσουμε τους Αμερικανούς να τηρήσουν τις υποσχέσεις τους.

 
Ο μόνος τρόπος για να γίνει αυτό είναι να κάνουμε ό, τι φοβούνται περισσότερο [να έρθουμε στην Αμερική]”. Ομοίως, όταν Ανατολικογερμανοί αξιωματούχοι ειρωνεύτηκαν στα μέσα της δεκαετίας του 80′ ότι οι δυτικοί ομολόγοι τους ”ισχυρίζονται ότι έχουν μια φιλελεύθερη κοινωνία εκεί. Θα τους αφήσουμε να το αποδείξουν!”, ανέμεναν πλήρως ότι στέλνοντας Νοτιοασιάτες που ζητούν άσυλο στη Δυτική Γερμανία, θα προκαλούσε διαδεδομένη δυσαρέσκεια και θα έπειθε την παλαιά διστακτική κυβέρνηση της Δυτικής Γερμανίας να αποδεχτεί τα αιτήματά τους. Και είχαν δίκιο.

Στην πραγματικότητα, οι υποψήφιοι διεκδικητές συχνά κάνουν περισσότερα από την απλή εκμετάλλευση της υπάρχουσας ετερογένειας εντός των κρατών-στόχων. 


Μπορούν επίσης να στοχεύσουν στην αύξηση της ευπάθειας του στόχου με την πάροδο του χρόνου, ενεργώντας κατά τρόπους σχεδιασμένους να εξαπολύσουν άμεσα ή έμμεσα μεγαλύτερη κινητοποίηση, αυξάνοντας τον βαθμό πόλωσης μεταξύ ομάδων και, κατά συνέπεια μειώνοντας τις διαθέσιμες επιλογές πολιτικής που είναι ανοικτές στους στόχους.

 Μπορούν να το κάνουν αυξάνοντας το μέγεθος, την κλίμακα και την έκταση μιας υπάρχουσας εκροής, αλλάζοντας τον χαρακτήρα της (π.χ. προσθέτοντας περισσότερα μέλη είτε “ανεπιθύμητων” είτε ιδιαίτερα συμπαθητικών ομάδων), καθιστώντας κλιμακωτές απειλές ή απλώς άμεσα να ασκούν πιέσεις στα μέλη των στρατοπέδων υπέρ και κατά των προσφύγων/μεταναστών.

Εν ολίγοις, οι διεκδικητές επιδιώκουν να επηρεάσουν τους στόχους με αυτό που είναι, στον παραδοσιακό εξαναγκασμό, γνωστό ως force majeure (δύναμη ανωτέρας βίας), μια επιλογή υπαγορευόμενη από συντριπτικές περιστάσεις. Οι στόχοι, φυσικά, πάντα έχουν επιλογή, αλλά που αλλάζει αν πιστεύουν ότι οι συνέπειες της μη συμμόρφωσης θα είναι η άρνηση μιας μελλοντικής επιλογής. 


Έτσι, οι διεκδικητές επιδιώκουν να περιορίσουν τις επιλογές ανταποκρίσεων εσωτερικής πολιτικής του στόχου σε μια εκροή, με όρους της θεωρίας παιγνίων, να περιορίσουν το σύνολο κερδών του στόχου – έτσι ώστε η παραχώρηση των απαιτήσεών τους αρχίζει να φαίνεται πιο ελκυστική, τουλάχιστον σε σύγκριση με την πιθανότητα ότι το μέλλον θα έχει λιγότερες, ακόμα λιγότερο ευνοϊκές επιλογές. 

Αυτό γίνεται απλά διότι, με λιγότερες διαθέσιμες πολιτικές επιλογές, η ικανότητα του στόχου να συμβιβάσει εσωτερικές πολιτικές συγκρούσεις και να ικανοποιήσει ανταγωνιστικά εγχώρια συμφέροντα καθίσταται πολύ πιο οριοθετημένη. 

Οπως ο Andrew Mack το θέτει, το κόστος μπορεί να “κλιμακωθεί σταθερά χωρίς το ‘φως στο τέλος του τούνελ” να γίνεται όλο και πιο ορατό. . . . [Στην οποία περίπτωση], τα τμήματα που δημιουργήθηκαν στη μητρόπολη αποτελούν από μόνα τους ένα από τα πολιτικά κόστη για την ηγεσία. . . .  

Κάθε προσπάθεια επίλυσης μιας αντίφασης θα μεγεθύνει την άλλη”. Αυτό μπορεί να δημιουργήσει ένα ιδιαίτερα τραγικό δίλημμα για την ηγεσία του στόχου, καθώς και να περιορίσει σημαντικά το περιθώριο ελιγμών.  

Κάτω από τέτοιες συνθήκες, η παραχώρηση – για να αποφευχθεί η γενική αναταραχή, για να αποφευχθεί η διάβρωση της δύναμης, ή απλώς μια κρίση να εξαφανιστεί – μπορεί να γίνει ολοένα και πιο ελκυστική, πράγμα που φυσικά είναι ακριβώς ο σκοπός του διεκδικητή. 

Αυτό δεν σημαίνει ότι η παραχώρηση σε τέτοιες περιπτώσεις δεν είναι δαπανηρή, αλλά μόνο ότι μπροστά σε μια απειλούμενη ή αυξανόμενη κρίση, η αναμονή του μελλοντικού πόνου και του αυξανόμενου κόστους πρέπει να ζυγιστεί απέναντι στο κόστος και τις ευκαιρίες που συνδέονται με τον τερματισμό της κρίσης τώρα, υποκύπτοντας στις απαιτήσεις του διεκδικητή.”

Η Greenhill συνεχίζει αναφέροντας άλλον ένα παράγοντα που χρησιμοποιούν οι υποκινητές της εξαναγκαστικής μετανάστευσης για να πετύχουν τον στόχο τους, τον οποίο παράγοντα ονομάζει ”κόστη υποκρισίας” και ορίζει ως “συμβολικά πολιτικά κόστη που μπορούν να επιβληθούν όταν υπάρχει μια πραγματική (ή αντιληπτή) ανομοιογένεια μεταξύ μιας διακηρυγμένης
δέσμευσης σε φιλελεύθερες αξίες και/ή διεθνή πρότυπα, και κρατικές ενέργειες που παραβιάζουν μια τέτοια δέσμευση”.

Στη συνέχεια αναφέρει ότι εξαιτίας αυτού πολλές φορές ο στόχος αυτών που υποκινούν την μετανάστευση συμπίπτει με τις ενέργειες των ομάδων υπέρ των μεταναστών.

”Τότε, εάν οι παραβιάσεις των κανόνων όντως ακολουθούν, τα κόστη υποκρισίας μπορούν να επιβληθούν από τις εγχώριες και
διεθνείς ομάδες υπέρ των προσφύγων/μεταναστών που επιδιώκουν να προστατεύσουν τους απειλούμενους, ή ακόμη και από τους ίδιους τους διεκδικητές.

Με άλλα λόγια, οι υποψήφιοι εξαναγκαστές μπορούν να εμπλακούν αποτελεσματικά – με την (συχνά μη σκόπιμη)
βοήθεια του φιλο-προσφυγικού/μεταναστευτικού στρατοπέδου – σε ένα είδος παγίδευσης με την υποβοήθηση των κανόνων, καθώς οι ανθρωπιστικοί κανόνες χρησιμοποιούνται ως εξαναγκαστικά χτυπήματα από τους εμπλεκόμενους με εγωιστικά, αυτοκινούμενα κίνητρα, καθώς και εκείνων με πιο αλτρουιστικούς σκοπούς, συχνά ταυτόχρονα.


Η Greenhill αφιερώνει επίσης ένα κεφάλαιο αναλύοντας γιατί οι φιλελεύθερες δημοκρατίες είναι ιδιαιτέρως ευάλωτες στην οπλοποιημένη μετανάστευση, εξηγώντας ότι είναι η ίδια τους ανοιχτή πολιτική που χρησιμοποιείται εναντίον τους.

Οι ανεπτυγμένες φιλελεύθερες δημοκρατίες είναι ιδιαίτερα επιρρεπείς στην επιβολή των κόστων υποκρισίας (και στην εξαναγκαστική μηχανευμένη μετανάστευση γενικότερα) για δύο αλληλένδετους και αυτο-ενισχυτικούς λόγους, καθένας από τους οποίους αντικατοπτρίζει μια ξεχωριστή αντίληψη για αυτά που παραδοσιακά θεωρούνται φιλελεύθερες αξίες και αρετές …

Αφενός, αυτές οι κωδικοποιημένες δεσμεύσεις παρέχουν ορισμένες προστασίες και εγγυήσεις σε εκείνους που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις χώρες καταγωγής τους σε περιόδους κρίσης και υπό πίεση. 


Αφ ‘ετέρου όμως, αυτές οι ίδιες διασφαλίσεις περιορίζουν την ικανότητα των κρατών να ελέγχουν τα σύνορά τους και έτσι επιτρέπουν σε άλλους φορείς να διαπραγματεύονται μόχλευση στα συμβαλλόμενα κράτη μέσω της λειτουργίας κανονιστικής (πολιτικής και νομικής) παγίδευσης.

…. καθώς η κανονιστική φιλελευθεροποίηση αυξάνεται – η ευαισθησία στα κόστη υποκρισίας αυξάνεται και η ευπάθεια στον εξαναγκασμό αυξάνεται ταυτόχρονα.


Εν ολίγοις, οι κωδικοποιημένες δεσμεύσεις για την προστασία ανθρωπίνων δικαιωμάτων και πλουραλιστικών πολιτικών μπορούν να αλληλεπιδράσουν με τέτοιο τρόπο ώστε να προσφέρουν στους υποψήφιους εξαναγκαστές ισχυρή διαπραγματευτική μόχλευση μέσω της εκμετάλλευσης όσων οι φιλελεύθεροι στόχοι αντιλαμβάνονται ως αρετές τους και, ως επίδραση, να μετασχηματίσουν τις φιλελεύθερες δημοκρατικές αρετές σε διεθνή διαπραγματευτικά ελαττώματα.

Το βιβλίο της Greenhill αναμφισβήτητα προσφέρει εξαιρετικές πληροφορίες στο θέμα της οπλοποιημένης μετανάστευσης.

Αναπόφευκτα λοιπόν, δημιουργείται το ερώτημα:

Είναι η μαζική μετανάστευση στην Ευρώπη αποτέλεσμα ενός τέτοιου εξαναγκασμού;

Τα μέχρι τώρα στοιχεία μας δείχνουν ότι, πολύ πιθανόν, αυτή η υπόθεση να ισχύει.

Off the Record


Δες και,


ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ COUDENHOVE-KALERGI


    ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ COUDENHOVE-KALERGI: Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

    ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ COUDENHOVE- KALERGI: ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ

 
 
 
 

Αφγανοί λάθρο επιχείρησαν να κλειδωθούν με νοσηλεύτρια για να τη βιάσουν στο ΚΥΤ του Έβρου (βίντεο)

Δείτε το βίντεο  σχεδόν σε καθημερινή βάση στην περιοχή του "Εβρου καταγράφετε ένα βίαιο γεγονός κατά την είσοδο- εισβολή των  παράνομων μεταναστών, των  40 τουλάχιστον ατόμων .


ε

 Πηγή βίντεο: Ena channer




Γ.Tράγκας: «Οι Γερμανοί ετοιμάζουν Πρέσπες Νο 2 – Μπροστά σε κολοσσιαία θέματα εδαφικής κυριαρχίας ο Κ. Μητσοτάκης»



Γ.Tράγκας: «Οι Γερμανοί ετοιμάζουν Πρέσπες Νο 2 – Μπροστά σε κολοσσιαία θέματα εδαφικής κυριαρχίας ο Κ. Μητσοτάκης»

«Οι Γερμανοί ετοιμάζουν Πρέσπες Νο 2  με συνέπεια ο Κ.Μητσοτάκης να βρεθεί μπροστά σε κολοσσιαία θέματα εθνικής εδαφικής κυριαρχίας» αποκάλυψε ο Γιώργος Τράγκας από την εκπομπή του στα «Παραπολιτικά 90,1 FM».

Διαβάστε όσα είπε στην εκπομπή του ο Γιώργος Τράγκας:
«Περίεργα πράγματα. Γεγονότα που θέλουν ανάλυση και ερμηνεία. Αντί να γίνει αντιπρόεδρος της Κομισιόν ο Αντώνης Σαμαράς, έγινε ο Μαργαρίτης Σχοινάς.
Ήταν γνωστό εδώ και καιρό ότι ο Σαμαράς δεν ενδιαφερόταν για θέση επιτρόπου αλλά μόνο για τη θέση του αντιπροέδρου, προκειμένου να βοηθήσει την πατρίδα του. Φαίνεται ότι Μέρκελ και Μητσοτάκης συμφώνησαν να τον κάνουν πέρα, επειδή είναι αμετακίνητος τόσο στην υπόθεση των Πρεσπών, όσο και στην υπόθεση της Novartis, του Τσίπρα και του Παπαγγελόπουλου.
Ό,τι και αν πουν, τον έριξαν άγρια και έβγαλαν προς τα έξω παλιές διαφορές. Να μην ξεχνάμε ότι είχε κερδίσει κατά κράτος στις εσωκομματικές εκλογές την κα Ντόρα Μπακογιάννη με τη βοήθεια του Αβραμόπουλου.
Ο κος Σχοινάς υπήρξε άνθρωπος του Γιούνκερ. Κολλητός του Γιούνκερ. Υπέρμαχος της μνημονιακής πορείας και των εντολών για τη σφαγή των Ελλήνων. Η Ελλάδα δεν κέρδισε από την τοποθέτησή του στην αντιπροεδρία. Έπρεπε να είναι ο Αντώνης Σαμαράς, αλλά δεν είναι επειδή δεν στηρίζει, όπως Τσίπρας – Μητσοτάκης τη βούληση του Βερολίνου.
Δυστυχώς η κυβέρνηση παρουσιάζει τα πρώτα έντονα δείγματα υποταγής τόσο στο Βερολίνο, στην κα Μέρκελ αλλά και την ανεπάρκειά της να αντιμετωπίσει δυσάρεστες καταστάσεις όπως η αύξηση των μεταναστευτικών ροών και τελικά θα αποτελέσουν και το κλειδί, μαζί με τις απειλές του Ερντογάν για να κάτσουμε σε τραπέζι διαπραγματεύσεων με την Τουρκία.
Το Μαξίμου με απευθείας εντολές προς το Υπουργείο Δημοσίας Τάξεως πολλαπλασιάζει την κατασκευή των Hotspots και τοποθετεί ας πούμε στην Κόρινθο, εκατοντάδες Αφγανούς δίπλα σε σχολεία, παιδικές χαρές και φυσικά βάζει μια υγειονομική βόμβα στην περιοχή της Κορίνθου.
Όσα κάνει ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης είναι υλοποίηση εντολών που παίρνει από το Μητσοτάκη, δηλαδή από τους Γερμανούς, Ένας άνθρωπος που δεν έχει διαβάσει καν το Μνημόνιο, μεγάλος υβριστής της κεντροδεξιάς και σίγουρα μία από τις πολιτικές κερκόπορτες της κυβέρνησης.
Ήδη σε Κόρινθο και Καραβόμυλο υπάρχουν και θα υπάρξουν μεγάλες αντιδράσεις των κατοίκων.
Οι Γερμανοί προετοιμάζουν τις "Πρέσπες 2".
Ήδη έχουν αρχίσει οι δηλώσεις υποχώρησης από την πλευρά του Αναστασιάδη που δήλωσε ότι δίνει το 30% των κοιτασμάτων και χθες απλά είπε ότι η κουβέντα δεν μπορεί να γίνει υπό τη σκιά των κανονιών. Δηλαδή είπε στον Ερντογάν ερχόμαστε ολοζούμπητοι προκειμένου να τα βρούμε.
Ο Μητσοτάκης εμφανίζεται πολύ λίγος στα διεθνή και για αυτό οι Τούρκοι έχουν αυξήσει την προκλητικότητά τους.
Ο Ερντογάν ξέρει ότι την κατάλληλη στιγμή το Βερολίνο, που έχει πάντα οικονομικό πόλεμο με την Ουάσιγκτον είναι στενός σύμμαχός του. Αιώνιος σύμμαχος της Τουρκίας.
Οι Γερμανοί δεν θέλουν οι εξοπλισμοί της Ελλάδας να είναι μονοπώλιο των Αμερικανών. Στηρίζουν Ερντογάν και κάποια στιγμή θα σπρώξουν γερά το Μητσοτάκη στο τραπέζι μιας διαπραγμάτευσης με εθνικές απώλειες.
Ο Ερντογάν ξέρει ότι ο Μητσοτάκης είναι πειθήνιο όργανο της πολιτικής του Βερολίνου. Ξέρει ότι τον ψάχνουν ακόμη οι Αμερικανοί για να δουν πόσο ευρωπαϊστής είναι και φυσικά θα αγριέψουν αν δώσουμε τα υπάρχοντα λεφτά μόνο για εξοπλισμούς από τη Γαλλία.
Το τραγικό για την Ελλάδα είναι ότι ζητάει επενδύσεις από τους Αμερικανούς και ακούει περισσότερο τους Γερμανούς.

Ο Μητσοτάκης θα βρεθεί μπροστά σε κολοσσιαία θέματα που άπτονται της εθνικής, εδαφικής κυριαρχίας. Ήδη αυτός και οι υπουργοί του αποδεικνύουν στην πράξη, πόσο υποκριτές ήταν όταν συγκεντρωνόταν όλος ο λαός για τις Πρέσπες στις μεγάλες πλατείες του Βορρά και του Νότου.
Μέχρι να πάμε στο τραπέζι και επειδή έχουν τελειώσει και τα λεφτά της Ευρώπης, ο Ερντογάν θα στείλει χιλιάδες στα νησιά μας. Ήδη στέλνει. Οι υποδομές της χώρας για υποδοχή, φιλοξενία και προώθηση είναι ανύπαρκτες. 

Επί ΣΥΡΙΖΑ υπήρχε και ένας αόρατος μηχανισμός στην Αθήνα που έδινε χαρτιά σε εκατοντάδες που έφευγαν προς διάφορες ευρωπαϊκές κατευθύνσεις, πράγμα που είχαν εντοπίσει οι γερμανικές μυστικές υπηρεσίες. Τώρα, ο γερμανικός έλεγχος είναι απόλυτος στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, η οποία ευτυχώς διατηρεί την γεωπολιτική κυριαρχία των ΗΠΑ και τις καλές σχέσεις με τον Νετανιάχου.
Στο τέλος όμως και αυτό θα αποτελέσει το θέμα των επομένων ετών θα πάμε στο καζάν-καζάν του Ερντογάν. Θα κάτσουμε στο τραπέζι.
Όπως όλοι ακούτε και βλέπετε, ο πρωθυπουργός, ο Άδωνις Γεωργιάδης και πολλά στελέχη της κυβέρνησης αποδέχονται ότι δεν παρέλαβαν καμένη γη από τον Τσίπρα. Επειδή ο Μητσοτάκης δεν κάνει καμία κουβέντα με το Βερολίνο ή δεν μπορεί να κάνει για τα υπερπλεονάσματα, απλά το Μαξίμου λέει ότι δεν είχε συμφωνήσει τη μείωσή τους ο Τσίπρας.
Από την άλλη πλευρά, οι ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ, όλη η Κουμουνδούρου λένε ότι ο Μητσοτάκης τρώει έτοιμα και επιλέγει να αφήσει το πλεόνασμα στο 3,5%. Ήδη τις πρώτες 70 ημέρες αυτής της κυβέρνησης, φαίνεται η δυσανεξία που υπάρχει, να παρουσιάσουν ότι η πολιτική της είναι ανάπτυξη για όλους.
Χθες, ο Καραμανλής τζούνιορ, γιος του Αχιλλέα απογοήτευσε 3 φορές τους Θεσσαλονικείς γιατί είπε ότι το μουσείο της Ακρόπολης στοίχισε λιγότερο από τις ανασκαφές στο Μετρό Θεσσαλονίκης.
Αν υπάρχει απάτη και αισχροκέρδεια πρέπει να την αναδείξει. Δεν μπορεί να μιλάει έτσι, χωρίς να λέει με στοιχεία ποιοι έφαγαν χρήματα στο μετρό Θεσσαλονίκης και αν πράγματι οι προηγούμενοι εργολάβοι δεν έκαναν έργο. Όσα λέει απορροφώνται από τη μέση λογική ως γενικότητες και καταγγελίες χωρίς στοιχεία. Όπως και να έχει, η Θεσσαλονίκη δεν θα έχει ΜΕΤΡΟ. Όπως και να έχει η Μακεδονία στερείται υποδομών.

Από την άλλη πλευρά, η κυβέρνηση περιορίζεται σε βολές για την πολυτελή πράγματι διαβίωση του ΣΥΡΙΖΑ, για τις σχέσεις του με την κα Παναγοπούλου, για τις φιλίες του με την κα Μέρκελ και για τα πυροτεχνήματα που πετάει ότι είναι και πάλι Τσε Γκεβάρα. Η αλήθεια είναι ότι ούτε οι πρώην, δηλαδή οι Συριζαίοι, ούτε ο Μητσοτάκης τολμάνε να ζητήσουν με τη γροθιά πάνω στο τραπέζι μείωση πλεονασμάτων. Οι Έλληνες πορεύονται την ελπίδα ότι κάτι καλύτερο θα γίνει, αλλά η καθημερινότητα τους διαψεύδει».

Σήμερα στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων παίζει πολύ η κλοπή του στρατιωτικού υλικού στη Λέρο. Μήπως έχουμε πάλι κάποιες ιστορίες τρομοκρατίας και νέες επιτυχίες Χρυσοχοίδη;», αναρωτήθηκε τέλος ο γνωστός δημοσιογράφος.


pronews.gr

ΕΚΑΣ: Εγκρίθηκε το ποσό - Πότε θα καταβληθεί στους δικαιούχους



ΕΚΑΣ: Εγκρίθηκε το ποσό - Πότε θα καταβληθεί στους δικαιούχους

Εγκρίθηκε η διάθεση 2.309.530,68 ευρώ για την καταβολή του ΕΚΑΣ στους δικαιούχους του στο τέλος Σεπτεμβρίου.
Ειδικότερα σύμφωνα με την απόφαση εκδόθηκε η διάθεση του εν λόγω ποσού σε βάρος της πίστωσης του Προϋπολογισμού Εξόδων του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων Οικονομικού Έτους 2019 Ειδικός Φορέας 1033-203-0000000 και λογαριασμό 2310506001, καθώς και την έκδοση ισόποσου χρηματικού εντάλματος στο όνομα του ΕΦΚΑ με ΑΦΜ997072577 για την καταβολή του ΕΚΑΣ για  τον Σεπτέμβριο 2019, σύμφωνα με τη συνημμένη κατάσταση.
Να σημειωθεί ότι το ΕΚΑΣ διαμορφώνεται στα 12 ευρώ τον μήνα για όλους όσοι το δικαιούνται.

Το ΕΚΑΣ φέτος δικαιούνται όσοι πληρούν αθροιστικά τα εξής κριτήρια:
- Είναι συνταξιούχοι που υπέβαλαν αίτηση ή είχαν ήδη συνταξιοδοτηθεί πριν από την 12η Μαΐου 2016.
- Έχουν συμπληρώσει το 65ο έτος της ηλικίας τους. Για τους συνταξιούχους λόγω αναπηρίας με ποσοστό 80% και άνω καθώς και για τα παιδιά που λαμβάνουν τη σύνταξη λόγω θανάτου του γονέα τους, δεν απαιτείται η συμπλήρωση του ορίου ηλικίας. Σε περίπτωση συμπλήρωσης του 65ου έτους της ηλικίας εντός του 2019 το επίδομα καταβάλλεται από την πρώτη του επόμενου της συμπλήρωσης του 65ου έτους μήνα.

- Έχουν συνολικό καθαρό ετήσιο εισόδημα από συντάξεις, μισθούς, ημερομίσθια και λοιπά επιδόματα έως 7.720 ευρώ.

- Έχουν συνολικό ετήσιο ατομικό φορολογητέο καθώς και απαλλασσόμενο ή φορολογούμενο με ειδικό τρόπο εισόδημα έως 8.884 ευρώ- Έχουν συνολικό ετήσιο οικογενειακό φορολογητέο, καθώς και απαλλασσόμενο ή φορολογούμενο με ειδικό τρόπο εισόδημα έως 11.000 ευρώ.

- Έχουν συνολικό ακαθάριστο ποσό κύριας και επικουρικής σύνταξης που καταβλήθηκαν τον Ιούνιο του 2018 έως 643 ευρώ.Υπενθυμίζεται ότι σε περιπτώσεις συνταξιούχων με ποσοστό αναπηρίας 80% και άνω που στερούνται πλήρως την παροχή του ΕΚΑΣ, χορηγείται έκτακτη μηνιαία οικονομική ενίσχυση ισόποση με την παροχή του ΕΚΑΣ 2019 που έχει απολεσθεί.



Απο το Dikaiologitika News



Προσοχή: Απαγορεύτηκε από τον ΕΟΦ η διάθεση γνωστού συμπληρώματος διατροφής





Προσοχή: Απαγορεύτηκε από τον ΕΟΦ η διάθεση γνωστού συμπληρώματος διατροφής

Την απαγόρευση διακίνησης και διάθεσης του προϊόντος EPIMEDYUMLU BITKISEL KARISIMLI MACUN ανακοίνωσε ο ΕΟΦ.

Το προϊόν διακινείται σαν συμπλήρωμα διατροφής και σύμφωνα με τα αποτελέσματα εργαστηριακού ελέγχου των βελγικών αρχών περιέχει την μη εγκεκριμένη φαρμακευτική ουσία sildenafil (σιλδεναφίλη) η οποία δεν δηλώνεται στην επισήμανση.

Η σιλδεναφίλη συνδέεται με ανεπιθύμητες ενέργειες ιδιαίτερα στο καρδιαγγειακό σύστημα. Επίσης περιέχει και το μη εγκεκριμένο νεοφανές τρόφιμο (novel food) Epimedium. Η παρούσα απόφαση αποτελεί προληπτικό μέτρο για την προάσπιση της δημόσιας υγείας αναφέρει ο ΕΟΦ και καλεί την εταιρία που διακινεί το προϊόν να το αποσύρει άμεσα από την αγορά.



dikaiologitika.gr

Φλώρινα: Ημερίδα ενημέρωσης για το ιπποφαές από την Ομάδα Παραγωγών " Ιπποφαές Ελλάς"


Ημερίδα με θέμα «Σύγχρονη ανάπτυξη στον αγροτικό τομέα: το παράδειγμα της Ο.Π. Ιπποφαές Ελλάς»

Η Ομάδα Παραγωγών Ιπποφαές Ελλάς διοργανώνει ημερίδα ενημέρωσης με Θέμα:

ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΣΤΟΝ ΑΓΡΟΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ
ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΗΣ Ο.Π. ΙΠΠΟΦΑΕΣ ΕΛΛΑΣ
Η ημερίδα θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 14/9 στις 19:00 στο ξενοδοχείο Lingos

Η είσοδος είναι ελεύθερη

Η σύγχρονη προσέγγιση στον Αγροτικό τομέα συμπεριλαμβάνει έννοιες όπως η συνεργατικότητα, η επιχειρηματικότητα, η καθετοποίηση, η πιστοποίηση και η αξιοπιστία. Αυτές οι έννοιες είναι πλέον ορατές στην ανάπτυξη των νέων πολιτικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το σημαντικότερο αποτελούν βασική απαίτηση των αγορών αγροτικών προϊόντων.

Η οργάνωση παραγωγών Ιπποφαές Ελλάς στην οποία σήμερα συμμετέχουν 95 καλλιεργητές με 1.600 στρέμματα Ρώσικων ποικιλιών Ιπποφαούς αποτελεί μια διεθνώς αναγνωρισμένη οργάνωση η δομή της οποία βασίστηκε σε σύγχρονες μεθόδους και πρακτικές.

ΟΜΙΛΗΤΕΣ
Νίκος Δούκας MBA Γενικός Διευθυντής Ιπποφαές Ελλάς
Κωνσταντίνος Κόκκινος Διευθυντής Γεωπονικού τμήματος  Ιππποφαές Ελλάς
Εισηγητής: Άμπας Βασίλειος Γεωπόνος Phd Αντιπεριφερειάρχης Αγρ. Ανάπτυξης Δυτ. Μακεδονίας

Την εκδήλωση θα χαιρετίσει ο Βουλευτής Ν.Δ. Φλώρινας Γιάννης Αντωνιάδης




Πώς θα τονώσετε το ανοσοποιητικό σας σε 24 ώρες


Πώς θα τονώσετε το ανοσοποιητικό σας σε 24 ώρες

Δείτε βήμα-βήμα τι πρέπει να κάνετε μέσα στην ημέρα.
Το φθινόπωρο βρίσκεται προ των πυλών, πράγμα που σημαίνει ότι οι ιώσεις… καραδοκούν.
Για να ενισχύσετε τις άμυνες του οργανισμού σας και να αποφύγετε τη γρίπη και το κρυολόγημα, πάρτε τα παρακάτω προληπτικά μέτρα για να προστατεύσετε τόσο εσάς όσο και τους γύρω σας.

nero me lemoni

Το πρωί

- Ξεκινήστε τη μέρα σας με ένα ποτήρι νερό με λεμόνι: Όχι μόνο σας ενυδατώνει, αλλά επιδρά θετικά και στην πέψη, προετοιμάζοντας το σώμα να υποδεχτεί την τροφή. Επίσης, το λεμόνι δίνει δυναμωτική βιταμίνη C.

- Μην αμελείτε τα προβιοτικά: Τα «καλά» βακτήρια που βρίσκονται μεταξύ άλλων σε ορισμένα γιαούρτια, στο κεφίρ και στο ξινολάχανο είναι γνωστά για τα οφέλη τους στο γαστρεντερικό σύστημα. Σε ποσοστό πάνω από 70% το ανοσοποιητικό σύστημα «ελέγχεται» από το τοίχωμα του εντέρου και υποστηρίζεται από τα βακτήριά του, επομένως τα προβιοτικά υποστηρίζουν έμμεσα την ανοσία του οργανισμού.
salata

Το μεσημέρι

- Απολαύστε ένα πολύχρωμο μεσημεριανό: Καθεμιά από τις χρωστικές ουσίες που δίνουν στα φρούτα και τα λαχανικά το χαρακτηριστικό χρώμα τους έχει διαφορετικά οφέλη για την υγεία. Για παράδειγμα, τα προϊόντα με πορτοκαλί χρώμα είναι πλούσια σε βήτα καροτένιο (το οποίο μετατρέπεται στον οργανισμό σε βιταμίνη Α), ενώ τα προϊόντα με μοβ χρώμα παρέχουν αντιοξειδωτικές ανθοκυανίνες. Δεδομένου ότι το ανοσοποιητικό σύστημα χρειάζεται ποικιλία θρεπτικών συστατικών για να λειτουργεί ομαλά, φροντίστε το πιάτο σας να περιλαμβάνει προϊόντα από όλη την παλέτα των χρωμάτων.

- Κάντε έναν περίπατο: Μια σύντομη βόλτα διευκολύνει την πέψη μετά το μεσημεριανό και παράλληλα μπορεί να μειώσει το στρες. Επίσης, η έκθεση στον ήλιο βοηθά τον οργανισμό να συνθέσει την πολύτιμη βιταμίνη D. Όλες αυτές οι επιδράσεις λειτουργούν βοηθητικά για το ανοσοποιητικό σύστημα.
amugdala

Το απόγευμα

- Επιλέξτε ένα σνακ πλούσιο σε πρωτεΐνες: Συγκριτικά με τους υδατάνθρακες, οι πρωτεΐνες δεν αυξάνουν πολύ απότομα τα επίπεδα του σακχάρου, επομένως αποτελούν σταθερή πηγή ενέργειας. Ταυτόχρονα, οι πρωτεΐνες αποτελούν δομικό συστατικό πολλών τύπων ανοσοκυττάρων και η χαμηλή πρόσληψή τους έχει συνδεθεί με τις συχνές λοιμώξεις. Οι ανάλατοι ξηροί καρποί, το βραστό αυγό και τα κρακεράκια ολικής άλεσης σε συνδυασμό με καπνιστό σολομό και τυρί-κρέμα είναι μερικές καλές επιλογές για το απογευματινό σας σνακ.

- Κάντε λίγη γυμναστική: Η τακτική σωματική άσκηση έχει πολλαπλά οφέλη για τη σωματική και την ψυχική υγεία και σε αυτά φυσικά περιλαμβάνεται και η καλύτερη άμυνα απέναντι στους παθογόνους μικροοργανισμούς.
geuma wra

Το βράδυ

- Φάτε νωρίς: Το τελευταίο γεύμα της ημέρας πρέπει να καταναλώνεται τουλάχιστον δύο ώρες πριν τον ύπνο ώστε να μην επηρεάσει την πέψη αλλά και την ποιότητα της βραδινής ξεκούρασης. Επίσης, μελέτες έχουν δείξει πως όταν το βραδινό καταναλώνεται νωρίς βελτιώνεται η ικανότητα του οργανισμού να απομακρύνει και να ανανεώνει τα παλιά, φθαρμένα κύτταρά του, συμπεριλαμβανομένων των ανοσοκυττάρων.

- Μην ξενυχτήσετε: Ο ύπνος είναι άμεσα συνδεδεμένος με τη λειτουργία του ανοσοποιητικού. Ο επαρκής και ποιοτικός ύπνος είναι απαραίτητος για να λειτουργεί σωστά το ανοσοποιητικό, ενώ έχει αποδειχτεί μέσα από επιστημονικές μελέτες ότι ενισχύει και την αποτελεσματικότητα των εμβολίων.

Πηγές: Mail Online -onmed.gr






200 ευρώ το μήνα από τον ΟΑΕΔ για ένα χρόνο

2:36


Ειδικό επίδομα 200 ευρώ το μήνα χορηγεί ο ΟΑΕΔ σε μακροχρόνια ανέργους.
Προϋποθέσεις – Δικαιούχοι:
  • Ηλικία από 20 μέχρι 66 ετών
  • Εξάντληση 12μηνης τακτικής επιδότησης ανεργίας
  •  
  • Δικαιούχοι είναι και όσοι έχουν εξαντλήσει 12μηνη επιδότηση ακόμη και αν την έλαβαν τμηματικά (δηλ. με αναστολές και συνεχίσεις), και υποβάλλουν την αίτηση εντός αποσβεστικής προθεσμίας 2 μηνών, από τη λήξη της 12μηνης τακτικής επιδότησης
  •  
  • Οι τακτικά επιδοτούμενοι λόγω συνέχισης με βάση το άρθρο 20 του ν.δ. 2961/54, που κατά τη λήξη του υπολοίπου της 12μηνης επιδότησης δεν έχουν συμπληρώσει χρόνο παραμονής αδιαλείπτως επί 12μηνο στα μητρώα ανέργων του ΟΑΕΔ, δύνανται να υποβάλλουν τη σχετική με το επίδομα μακροχρονίως ανέργων αίτηση, μέσα σε προθεσμία 2 μηνών από τη συμπλήρωση της αδιάλειπτης 12μηνης παραμονής
Προσοχή: Δεν είναι δικαιούχοι οι άνεργοι των οποίων η εγκριτική απόφαση χορήγησης τακτικής επιδότησης ανεργίας είναι μικρότερη των 12 μηνών.
  • Να έχουν συμπληρώσει κατά την ημερομηνία υποβολής της σχετικής αίτησης, χρόνο ανεργίας αδιαλείπτως επί δωδεκάμηνο, παραμένουν εγγεγραμμένοι στα μητρώα ανέργων του ΟΑΕΔ
  • Το ετήσιο οικογενειακό εισόδημα να μην υπερβαίνει τα 10.000 ευρώ. Το συγκεκριμένο εισόδημα προσαυξάνεται κατά 586,08 ευρώ για κάθε ανήλικο τέκνο. Έτσι π.χ. για το δικαιούχο που έχει 2 ανήλικα τέκνα, το ετήσιο οικογενειακό του εισόδημα δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 11.172,16 (10.000 + 586,08 + 586,08 = 11.172,16) ευρώ
Οι ενδιαφερόμενοι υποβάλλουν, εντός αποσβεστικής προθεσίας 2 μηνών από τη λήξη της τακτικής επιδότησης ανεργίας, τις αιτήσεις και τα απαραίτητα δικαιολογητικά με τους εξής τρόπους:
  1. Αίτηση του δικαιούχου προς την Υπηρεσία ΟΑΕΔ του τόπου διαμονής του ή της τελευταίας επιδότησης αυτού
  2. Επικυρωμένο αντίγραφο του εκκαθαριστικού σημειώματος φόρου εισοδήματος του προ-προηγούμενου της άσκησης φορολογικού έτους, από οποιαδήποτε διοικητική αρχή ή ΚΕΠ, ή απλή φωτοτυπία του ως άνω εκκαθαριστικού σημειώματος, που συνοδεύεται από την υπεύθυνη δήλωση του άρθρου 8 του ν. 1589/1986, στην οποία ο ενδιαφερόμενος βεβαιώνει την ακρίβεια των δηλούμενων σε αυτό στοιχείων ή εκτύπωση του προαναφερθέντος εκκαθαριστικού σημειώματος που χορηγείται μέσω του συστήματος TAXISNET, χωρίς περαιτέρω διατυπώσεις ή διαδικασία επικύρωσής του.
  3. Υπεύθυνη Δήλωση του δικαιούχου
  4. Παραστατικό ταυτοπροσωπίας σε ισχύ (δελτίο αστυνομικής ταυτότητας, διαβατήριο κ.λ.π.)
  5. Πρόσφατο πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης για τους έχοντες ανήλικα τέκνα
  6. Επίσημο έγγραφο από το οποίο θα προκύπτει ο ΑΜΚΑ
Το ύψος του επιδόματος καθορίζεται στο ποσό των 200 ευρώ και χορηγείται προσωπικά στον ίδιο το δικαιούχο για όσο χρονικό διάστημα είναι άνεργος και σε καμία περίπτωση πέρα από 12 μήνες.



Με πληροφορία από το autodioikisi.gr