Η 30ή Αυγούστου είναι η μεγαλύτερη εθνική εορτή της Τουρκίας, με
εκδηλώσεις σε όλη την τουρκική επικράτεια και στις τουρκικές
διπλωματικές αποστολές στο εξωτερικό. Είναι η ημερομηνία της τελικής
επίθεσης των δυνάμεων του Κεμάλ Ατατούρκ κατά του ελληνικού στρατού στη
Μικρά Ασία, η οποία έληξε με νίκη των Τούρκων, την οπισθοχώρηση των
ελληνικών δυνάμεων και στη συνέχεια την καταστροφή του μικρασιατικού
ελληνισμού.
Αυτήν την ημερομηνία και την επέτειο τιμά η ρωσική ομοσπονδία του Βλαντίμιρ Πούτιν, αφού με επίσημη ανάρτηση στο Facebook χαιρετίζεται η νίκη της 30ής Αυγούστου και επισημαίνεται: «Στις αρχές του 1920 οι δύο λαοί του νέου κράτους της Σοβιετικής Ρωσίας (σ.σ.: περίοδος Λένιν) και του τουρκικού λαού υπό την ηγεσία του Μουσταφά Κεμάλ (σ.σ.: μετέπειτα Ατατούρκ) πολέμησαν τις κατοχικές δυνάμεις που απείλησαν την εθνική τους ανεξαρτησία. Ήταν σημαντικό το γεγονός ότι ο ένας λαός υποστήριξε τον άλλον.
Η εμπιστοσύνη που καλλιεργήθηκε την περίοδο εκείνη προσέδωσε ώθηση στην ανάπτυξη των σχέσεών μας».
Είναι πρωτόγνωρη αυτή η έξαρση φιλοτουρκισμού της ρωσικής διπλωματίας και μάλιστα σε επίσημο επίπεδο, η οποία εισπράττεται πολύ θετικά από τα τουρκικά ΜΜΕ, όπως δείχνουν τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων της Τουρκίας.
Η φιλοτουρκική αυτή έξαρση έρχεται να συμπληρώσει τη σταδιακή επιδείνωση των σχέσεων Μόσχας – Αθήνας, τα τελευταία χρόνια. Η αρνητική πορεία των ελληνορωσικών σχέσεων άρχισε πολύ νωρίτερα και έλαβε διαστάσεις μετά την απέλαση Ρώσων διπλωματών και πολιτών από την Ελλάδα που κατηγορήθηκαν για κατασκοπεία και παρέμβαση στα εσωτερικά της χώρας (σ.σ.: περίοδος της Συμφωνίας των Πρεσπών).
Το μεγαλύτερο όμως «χτύπημα» στις ελληνορωσικές σχέσεις προήλθε από την παραχώρηση «Αυτοκεφάλου» στην ορθόδοξη εκκλησία της Ουκρανίας από το Πατριαρχείο της Κωνσταντινουπόλεως.
Αν και είναι αναφαίρετο δικαίωμα τόσο των Oυκρανών ορθοδόξων όσο και του Πατριαρχείου να ζητηθεί και να παραχωρηθεί το «Αυτοκέφαλον», εντούτοις τα σχέδια της Μόσχας για την υπαγωγή των Ουκρανών ορθοδόξων στο Πατριαρχείο πασών των Ρωσιών απέτυχαν.
Κατόπιν τούτου, το ρωσικό πατριαρχείο προχώρησε στη λήψη μέτρων κατά του Φαναρίου αλλά ακόμη και σε ίδρυση Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στα Κατεχόμενα της Κύπρου, ερχόμενο σε απευθείας σύγκρουση με την εκκλησιαστική οντότητα της ίδιας της Aρχιεπισκοπής Κύπρου.
Το τελευταίο σύμπτωμα, με την επίσημη ανάρτηση στο Facebook του γενικού προξενείου της Ρωσίας στην Κωνσταντινούπολη και άρα της ρωσικής διπλωματίας με τον χαιρετισμό της στρατιωτικής επιτυχίας των Τούρκων κατά του ελληνικού στρατού στη Μικρά Ασία, σηματοδοτεί ένα νέο βήμα στην επιδείνωση των διμερών σχέσεων μεταξύ Αθήνας και Μόσχας και μάλιστα σε μία εξαιρετικά κρίσιμη περίοδο όπου η Εγγύς και Μέση Ανατολή αντιμετωπίζει συνολικά μείζον πρόβλημα ασφαλείας και σταθερότητας.
ZOUGLA
Αυτήν την ημερομηνία και την επέτειο τιμά η ρωσική ομοσπονδία του Βλαντίμιρ Πούτιν, αφού με επίσημη ανάρτηση στο Facebook χαιρετίζεται η νίκη της 30ής Αυγούστου και επισημαίνεται: «Στις αρχές του 1920 οι δύο λαοί του νέου κράτους της Σοβιετικής Ρωσίας (σ.σ.: περίοδος Λένιν) και του τουρκικού λαού υπό την ηγεσία του Μουσταφά Κεμάλ (σ.σ.: μετέπειτα Ατατούρκ) πολέμησαν τις κατοχικές δυνάμεις που απείλησαν την εθνική τους ανεξαρτησία. Ήταν σημαντικό το γεγονός ότι ο ένας λαός υποστήριξε τον άλλον.
Η εμπιστοσύνη που καλλιεργήθηκε την περίοδο εκείνη προσέδωσε ώθηση στην ανάπτυξη των σχέσεών μας».
Είναι πρωτόγνωρη αυτή η έξαρση φιλοτουρκισμού της ρωσικής διπλωματίας και μάλιστα σε επίσημο επίπεδο, η οποία εισπράττεται πολύ θετικά από τα τουρκικά ΜΜΕ, όπως δείχνουν τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων της Τουρκίας.
Η φιλοτουρκική αυτή έξαρση έρχεται να συμπληρώσει τη σταδιακή επιδείνωση των σχέσεων Μόσχας – Αθήνας, τα τελευταία χρόνια. Η αρνητική πορεία των ελληνορωσικών σχέσεων άρχισε πολύ νωρίτερα και έλαβε διαστάσεις μετά την απέλαση Ρώσων διπλωματών και πολιτών από την Ελλάδα που κατηγορήθηκαν για κατασκοπεία και παρέμβαση στα εσωτερικά της χώρας (σ.σ.: περίοδος της Συμφωνίας των Πρεσπών).
Το μεγαλύτερο όμως «χτύπημα» στις ελληνορωσικές σχέσεις προήλθε από την παραχώρηση «Αυτοκεφάλου» στην ορθόδοξη εκκλησία της Ουκρανίας από το Πατριαρχείο της Κωνσταντινουπόλεως.
Αν και είναι αναφαίρετο δικαίωμα τόσο των Oυκρανών ορθοδόξων όσο και του Πατριαρχείου να ζητηθεί και να παραχωρηθεί το «Αυτοκέφαλον», εντούτοις τα σχέδια της Μόσχας για την υπαγωγή των Ουκρανών ορθοδόξων στο Πατριαρχείο πασών των Ρωσιών απέτυχαν.
Κατόπιν τούτου, το ρωσικό πατριαρχείο προχώρησε στη λήψη μέτρων κατά του Φαναρίου αλλά ακόμη και σε ίδρυση Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στα Κατεχόμενα της Κύπρου, ερχόμενο σε απευθείας σύγκρουση με την εκκλησιαστική οντότητα της ίδιας της Aρχιεπισκοπής Κύπρου.
Το τελευταίο σύμπτωμα, με την επίσημη ανάρτηση στο Facebook του γενικού προξενείου της Ρωσίας στην Κωνσταντινούπολη και άρα της ρωσικής διπλωματίας με τον χαιρετισμό της στρατιωτικής επιτυχίας των Τούρκων κατά του ελληνικού στρατού στη Μικρά Ασία, σηματοδοτεί ένα νέο βήμα στην επιδείνωση των διμερών σχέσεων μεταξύ Αθήνας και Μόσχας και μάλιστα σε μία εξαιρετικά κρίσιμη περίοδο όπου η Εγγύς και Μέση Ανατολή αντιμετωπίζει συνολικά μείζον πρόβλημα ασφαλείας και σταθερότητας.
ZOUGLA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου