Στο «χείλος του γκρεμού» άλλες 21.000 ενώ άλλες 63.000 έχουν πολύ χαμηλό δείκτη επιβίωσης
Την ώρα που ο Πρωθυπουργός -( συνώνυμο της απάτης) υπόσχεται ανάπτυξη και αλλαγή σελίδας στην οικονομία και η αγορά ρημαγμένη από τα μεγάλα χρέη και την έλλειψη δανεισμού είναι έτοιμη να βυθιστεί στην ύφεση.
Χιλιάδες επιχειρήσεις είναι πλέον στα όριά τους και θα τελειώσουν τη στιγμή που οι τράπεζες θα αποφασίσουν να αποσυνδέσουν την τεχνητή υποστήριξη, να τις βγάλουν από την «πρίζα».
Την ίδια στιγμή το νέο κύμα φορολογικών και ασφαλιστικών μέτρων θα
προκαλέσει «έμφραγμα» στην εναπομείνασα μικρομεσαία επιχειρηματικότητα,
και το επόμενο εξάμηνο αναμένεται ακόμη χειρότερο.
Οι πρώτοι μήνες του 2016 έφερε τέσσερις χρεοκοπίες μεγάλων επιχειρήσεων του ξενοδοχείου «Athens Ledra», της εταιρείας ασφάλειας «Πυρσός Security», του καταστήματος ηλεκτρικών ειδών «Ηλεκτρονική Αθηνών» και του βιβλιοπωλείου «Παπασωτηρίου». Όμως οι «διάσημες» χρεοκοπίες δεν ήταν και οι μόνες. Από τον Ιανουάριο του 2016 έως σήμερα, πάνω από 10.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις έκλεισαν,
τουλάχιστον 21.000 βρίσκονται στο όριο της επιβίωσης, ενώ άλλες 63.000
έχουν πολύ χαμηλό δείκτη επιβίωσης. Οι θέσεις εργασίας που έχουν χαθεί
από την αρχή του έτους υπολογίζονται σε 30.000.
Από την αρχή του χρόνου έχει ανασταλεί η λειτουργία 15.435 επιχειρήσεων όλων των νομικών μορφών, αριθμός ο οποίος είναι αυξημένος κατά 45,87% σε σχέση με το 2015, όταν έκλεισαν συνολικά 10.581 εταιρείες.
Το ξεκαθάρισμα των κόκκινων δανείων που θα γίνει το επόμενο εξάμηνο θα φέρει ακόμη περισσότερα λουκέτα που μέχρι σήμερα αποφεύγονται με συνεχείς αναδιαρθρώσεις των δανείων οι οποίες όμως δεν μπορούν να συνεχίζονται. Ο κίνδυνος σειράς λουκέτων στην αγορά σε μικρές, μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις που εξάντλησαν τις αντοχές τους, θα φέρει έναν ακόμη γύρο ύφεσης με ακόμη μικρότερη ρευστότητα στην αγορά και αύξηση της ανεργίας.
Η υπερβολική έμφαση στις αυξήσεις φόρων που αποφασίστηκε στο πλαίσιο της πρώτης αξιολόγησης για να καλυφθεί το δημοσιονομικό κενό της περιόδου 2016 -2018 δημιουργεί μια «κινούμενη άμμο» σε όποια προσπάθεια ενίσχυσης των επενδύσεων. Οι αυξήσεις των άμεσων και έμμεσων φόρων και των εισφορών κοινωνικής ασφάλισης επιδρούν αρνητικά στην οικονομική δραστηριότητα και επιβραδύνουν την οικονομική ανάκαμψη, αφού η υφεσιακή επίπτωση του αυξημένου φορολογικού βάρους θα φέρει τα αντίθετα αποτελέσματα. Η υπερφορολόγηση υπονομεύει την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων για τα έσοδα και ακόμη περισσότερο κάθε διάθεση επενδύσεων.
Το φιλί της ζωής
Η μόνη ελπίδα για την επιχειρηματικότητα στη δύσκολη αυτή συγκυρία είναι τα αναπτυξιακά μέτρα και εργαλεία, στα οποία βασίζονται οι προσδοκίες για την ανάκαμψη της Οικονομίας. Οι εναλλακτικές πηγές χρηματοδότησης αποτελούν μια ευκαιρία που όποια επιχείρησης την αναζητήσει και την εκμεταλλευτεί θα μπορέσει να διεκδικήσει τη βιωσιμότητά της.
Είναι κρίσιμο να υλοποιηθούν τα μεγάλα έργα υποδομών, να αξιοποιηθούν οι σημαντικοί πόροι του ΕΣΠΑ και οι διεθνείς επίσημες χρηματοδοτήσεις και να μεταφερθούν παραγωγικοί πόροι από μη εμπορεύσιμες διεθνώς δραστηριότητες σε εμπορεύσιμες, από τις εγχώριες υπηρεσίες και το Δημόσιο στη Βιομηχανία και την Αγροτική παραγωγή, από την κατανάλωση στις επενδύσεις και τις εξαγωγές.
Και βεβαίως, να βελτιωθούν οι συνθήκες ρευστότητας και να αρθούν οι περιορισμοί στην κίνηση κεφαλαίων που εδώ και ένα χρόνο «πνίγουν» τις επιχειρήσεις.
Αντίστοιχα η μόνη ελπίδα για τη χώρα είναι η επιστροφή της σε υψηλούς ρυθμούς επενδύσεων, ανάπτυξης και δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας. Όμως με δεδομένα τη γραφειοκρατία, τις συντεχνιακές συμπεριφορές , τις ιδεολογικές εμμονές,την υπερφορολόγηση, τα υψηλά πραγματικά επιτόκια, τη συνεχή μείωση μισθών και διαθέσιμου εισοδήματος και τη διαρκή δημοσιονομική λιτότητα είναι εξαιρετικά δύσκολο να δοθεί η ποθούμενη ώθηση στην οικονομία.Και ειδικά όταν μιλάμε για μια χώρα, όπως η Ελλάδα, όπου από τα 4.783.993 άτομα εργατικό δυναμικό, τα 3.625.262 άτομα στην απασχόληση, τα 1.158.731 άτομα στην ανεργία και 2.650.000 άτομα στη σύνταξη, δεν μπορεί να προσδοκά ούτε ανάταξη του κοινωνικοοικονομικού σχηματισμού ούτε όμως και αποκατάσταση των σοβαρών ανισορροπιών στη βιωσιμότητα και κοινωνική αποτελεσματικότητα του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης.
Από την αρχή του χρόνου έχει ανασταλεί η λειτουργία 15.435 επιχειρήσεων όλων των νομικών μορφών, αριθμός ο οποίος είναι αυξημένος κατά 45,87% σε σχέση με το 2015, όταν έκλεισαν συνολικά 10.581 εταιρείες.
Το ξεκαθάρισμα των κόκκινων δανείων που θα γίνει το επόμενο εξάμηνο θα φέρει ακόμη περισσότερα λουκέτα που μέχρι σήμερα αποφεύγονται με συνεχείς αναδιαρθρώσεις των δανείων οι οποίες όμως δεν μπορούν να συνεχίζονται. Ο κίνδυνος σειράς λουκέτων στην αγορά σε μικρές, μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις που εξάντλησαν τις αντοχές τους, θα φέρει έναν ακόμη γύρο ύφεσης με ακόμη μικρότερη ρευστότητα στην αγορά και αύξηση της ανεργίας.
Η υπερβολική έμφαση στις αυξήσεις φόρων που αποφασίστηκε στο πλαίσιο της πρώτης αξιολόγησης για να καλυφθεί το δημοσιονομικό κενό της περιόδου 2016 -2018 δημιουργεί μια «κινούμενη άμμο» σε όποια προσπάθεια ενίσχυσης των επενδύσεων. Οι αυξήσεις των άμεσων και έμμεσων φόρων και των εισφορών κοινωνικής ασφάλισης επιδρούν αρνητικά στην οικονομική δραστηριότητα και επιβραδύνουν την οικονομική ανάκαμψη, αφού η υφεσιακή επίπτωση του αυξημένου φορολογικού βάρους θα φέρει τα αντίθετα αποτελέσματα. Η υπερφορολόγηση υπονομεύει την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων για τα έσοδα και ακόμη περισσότερο κάθε διάθεση επενδύσεων.
Το φιλί της ζωής
Η μόνη ελπίδα για την επιχειρηματικότητα στη δύσκολη αυτή συγκυρία είναι τα αναπτυξιακά μέτρα και εργαλεία, στα οποία βασίζονται οι προσδοκίες για την ανάκαμψη της Οικονομίας. Οι εναλλακτικές πηγές χρηματοδότησης αποτελούν μια ευκαιρία που όποια επιχείρησης την αναζητήσει και την εκμεταλλευτεί θα μπορέσει να διεκδικήσει τη βιωσιμότητά της.
Είναι κρίσιμο να υλοποιηθούν τα μεγάλα έργα υποδομών, να αξιοποιηθούν οι σημαντικοί πόροι του ΕΣΠΑ και οι διεθνείς επίσημες χρηματοδοτήσεις και να μεταφερθούν παραγωγικοί πόροι από μη εμπορεύσιμες διεθνώς δραστηριότητες σε εμπορεύσιμες, από τις εγχώριες υπηρεσίες και το Δημόσιο στη Βιομηχανία και την Αγροτική παραγωγή, από την κατανάλωση στις επενδύσεις και τις εξαγωγές.
Και βεβαίως, να βελτιωθούν οι συνθήκες ρευστότητας και να αρθούν οι περιορισμοί στην κίνηση κεφαλαίων που εδώ και ένα χρόνο «πνίγουν» τις επιχειρήσεις.
Αντίστοιχα η μόνη ελπίδα για τη χώρα είναι η επιστροφή της σε υψηλούς ρυθμούς επενδύσεων, ανάπτυξης και δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας. Όμως με δεδομένα τη γραφειοκρατία, τις συντεχνιακές συμπεριφορές , τις ιδεολογικές εμμονές,την υπερφορολόγηση, τα υψηλά πραγματικά επιτόκια, τη συνεχή μείωση μισθών και διαθέσιμου εισοδήματος και τη διαρκή δημοσιονομική λιτότητα είναι εξαιρετικά δύσκολο να δοθεί η ποθούμενη ώθηση στην οικονομία.Και ειδικά όταν μιλάμε για μια χώρα, όπως η Ελλάδα, όπου από τα 4.783.993 άτομα εργατικό δυναμικό, τα 3.625.262 άτομα στην απασχόληση, τα 1.158.731 άτομα στην ανεργία και 2.650.000 άτομα στη σύνταξη, δεν μπορεί να προσδοκά ούτε ανάταξη του κοινωνικοοικονομικού σχηματισμού ούτε όμως και αποκατάσταση των σοβαρών ανισορροπιών στη βιωσιμότητα και κοινωνική αποτελεσματικότητα του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου