Με δάνειο φαίνεται να αγόρασε, προς τα τέλη Ιουνίου του 2025, το σπίτι του στην Κυψέλη ο Αλέξης Τσίπρας, από κοινού με τη σύζυγό του Περιστέρα Μπαζιάνα.
Ο Τσίπρας αγόρασε το σπίτι του με δάνειο από την Optima του Βαρδινογιάννη
Η αγοραπωλησία αφορά δύο διαμερίσματα και δύο κλειστές θέσεις
πάρκινγκ, με το συνολικό κόστος να ανέρχεται περίπου στα 580.000 ευρώ.
Αξίζει να σημειωθεί ο Α.Τσίπρας παριστάνοντας τον αείμνηστο Ανδρέα Παπανδρέου, προεκλογικά στις ομιλίες του, και στην διάρκεια του τρίτου μνημονίου, είχε στραφεί κατά του Βαρδινογιάννη και των Βαρδινογιάννηδων της πλουτοκρατίας, για να υφαρπάξει την ψήφο του λαού !!.
Δείτε το σπίτι τους στην Κυψέλη:
Με πληροφορία από το Διαφορετικό"
Στείλτε μας καταγγελίες στο Email: fyllokaiftero@gmail.com (Διατηρείται εχέμυθα η ανωνυμία της πηγής)
Δεν τηρούνται στατιστικά, ούτε υπάρχει επίσημη βάση δεδομένων - Το «τυφλό» σύστημα για τα ιατρικά λάθη στα νοσοκομεία
9' 2" χρόνος ανάγνωσης
Κώστας Κουκουμάκας
Ο ασθενής εισήχθη στη χειρουργική κλινική νοσοκομείου της Θεσσαλονίκης για
επέμβαση στο παχύ έντερο. Δέκα μέρες αργότερα εμφάνισε υψηλό πυρετό,
έντονη δύσπνοια και πόνο. Του χορηγήθηκαν ισχυρά αναλγητικά και άλλα
φάρμακα, πριν κριθεί ότι έπρεπε να υποβληθεί σε δεύτερη επέμβαση από
τους ίδιους χειρουργούς. Ωστόσο, η κατάστασή του επιδεινώθηκε εκ νέου.
Σε νεότερο εργαστηριακό έλεγχο διαπιστώθηκε ότι ήταν βαρύτατα σηπτικός.
Από στοιχεία του δικαστικού φακέλου που τέθηκαν εις γνώσιν της «Κ» προκύπτει
ότι ο ίδιος ασθενής το επόμενο διάστημα υποβλήθηκε σε συνολικά επτά
χειρουργεία, παραμένοντας για μεγάλο διάστημα σε μηχανική υποστήριξη στη
μονάδα εντατικής θεραπείας. Ακολούθησε πολύμηνη περίοδος με επιπλοκές
και σημάδια βελτίωσης της υγείας του, έως ότου η αρμόδια υγειονομική
επιτροπή τού αναγνωρίσει ποσοστό αναπηρίας άνω του 67%.
Ο ασθενής προσέφυγε στα ελληνικά ποινικά και διοικητικά δικαστήρια.
Οι γιατροί του νοσοκομείου αθωώθηκαν για το ποινικό σκέλος, όμως η
υπόθεση δεν σταμάτησε εκεί. Χρειάστηκαν περισσότερα από 15 χρόνια έως το
τέλος της δικαστικής διαδρομής και την υποχρέωση στο νοσοκομείο να
καταβάλει αποζημίωση ύψους 80.000 ευρώ για ηθική βλάβη. Στο μεταξύ, ο
ασθενής είχε αποβιώσει και τη δίκη συνέχισαν οι συγγενείς του.
Το ιατρικό λάθος στο νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης δεν καταγράφηκε σε κάποια επίσημη βάση δεδομένων. Γιατροί, νομικοί και ιατροδικαστές εξηγούν ότι δεν υπάρχει ενιαίο σύστημα συλλογής και διαχείρισης των ιατρικών σφαλμάτων στην Ελλάδα.
Το σύστημα είναι «τυφλό» και το πρόβλημα επανέρχεται στο προσκήνιο λόγω
μιας σειράς περιστατικών που καταγράφονται τους τελευταίους μήνες σε νοσοκομεία και κλινικές της Αττικής.
Αξιολόγηση νοσοκομείων: Τα δυνατά σημεία και τα προβλήματα
Το περασμένο καλοκαίρι έχασε τη ζωή της μια 62χρονη γυναίκα, στην οποία φέρεται να έγινε λάθος μετάγγιση αίματος στο «Τζάνειο». Στις αρχές Σεπτεμβρίου, παρόμοιο περιστατικό συνέβη στην «Ευρωκλινική», ευτυχώς όχι με τραγική κατάληξη. Προ ημερών, μια νεαρή ασθενής στο «Αττικόν», στην οποία φέρεται να χορηγήθηκε λάθος φαρμακευτική αγωγή, παρουσίασε αλλεργική αντίδραση.
«Δεν τηρούνται στατιστικά, υπάρχουν μεμονωμένες πρωτοβουλίες
νοσοκομείων. Η σημερινή εικόνα στην Ελλάδα είναι αντίστοιχη με της
Γαλλίας το 1970», λέει η Κατερίνα Φουντεδάκη, καθηγήτρια Αστικού Δικαίου
στο ΑΠΘ.
Η Κατερίνα Φουντεδάκη, καθηγήτρια Αστικού Δικαίου
στη Νομική Σχολή του ΑΠΘ, διευθύντρια του Εργαστηρίου Μελέτης του
Ιατρικού Δικαίου και Βιοηθικής, μελετά το ιατρικό δίκαιο και την αστική
ιατρική ευθύνη από τη δεκαετία του ’90. «Η τότε κυρίαρχη αντίληψη ήταν
ότι ο γιατρός δεν κάνει λάθη. Υπήρχε η έννοια της ιατρικής αυθεντίας.
Στις ελάχιστες περιπτώσεις που μια υπόθεση ιατρικού λάθους έφτανε στη
Δικαιοσύνη, αφορούσε μόνο την ποινική δίκη», λέει στην «Κ» η κ. Φουντεδάκη.
«Οι αστικές αγωγές για τη διεκδίκηση αποζημιώσεων ξεκίνησαν μετά το
1994, λόγω μιας αλλαγής στη δικονομία που ήταν ευνοϊκή για τα θύματα
ιατρικών λαθών και τους συγγενείς τους, και κορυφώθηκαν την επόμενη
δεκαετία. Σημαντικό ρόλο σε αυτό έπαιξαν και οι δικηγόροι που κατηύθυναν
τους πελάτες τους. Σήμερα στο εξωτερικό τα ιατρικά λάθη αφορούν σχεδόν
αποκλειστικά τη διεκδίκηση αστικών αποζημιώσεων», σημειώνει η ίδια. Οι
γιατροί στις ιδιωτικές κλινικές έχουν ασφαλιστική κάλυψη για την ιατρική ευθύνη. Δεν συμβαίνει το ίδιο στα δημόσια νοσοκομεία,
στα οποία, σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία, την αστική ευθύνη έχει το
νοσοκομείο. Εφόσον η διοίκηση του νοσηλευτικού ιδρύματος κρίνει ότι
υπάρχει δόλος ή βαριά αμέλεια από τον γιατρό, τότε μπορεί να διεκδικήσει
μέρος της καταβαλλόμενης αποζημίωσης από εκείνον, όμως αυτό στην πράξη
πολύ σπάνια εφαρμόζεται.
«Χρειάζεται χρόνος, χρήμα»
«Η προσφυγή στη Δικαιοσύνη για ιατρικό λάθος απαιτεί χρόνο, χρήματα
και ψυχικό κόστος. Τις περισσότερες φορές αυτά είναι δυσανάλογα σε σχέση
με το προσδοκώμενο αποτέλεσμα. Επιπλέον, δεν υπάρχει προστάδιο
αξιολόγησης των υποθέσεων από κάποια ανεξάρτητη επιτροπή, ούτε βέβαια η
νομική κουλτούρα τα ιατρικά λάθη να λύνονται εξωδικαστικά», εξηγεί η κ. Φουντεδάκη.
Πανεπιστημιακοί γιατροί και στα Κέντρα Υγείας
«Στην Ελλάδα δεν υπάρχει ορθολογικό σύστημα καταγραφής και
διαχείρισης των ιατρικών λαθών», λέει η ίδια. «Δεν τηρούνται στατιστικά
στοιχεία – υπάρχουν μεμονωμένες πρωτοβουλίες νοσοκομείων και
μια παλαιότερη έρευνα του ΑΠΘ που στηρίζεται μόνο στη δημοσιευμένη
νομολογία. Η σημερινή εικόνα στην Ελλάδα είναι αντίστοιχη με της Γαλλίας
ή της Γερμανίας το 1970».
Στο Εθνικό Αρχείο Διδακτορικών Διατριβών, η τελευταία σχετική εγγραφή
είναι το 2017 («Ιατρικό λάθος, νομική ευθύνη και κοινωνικές συνέπειες
στο πλαίσιο της Κοινωνιολογίας του Δικαίου», Ιωάννης Χ. Κατσούλης,
Νομική Σχολή ΑΠΘ). Στη διατριβή γίνεται αναφορά στη δραματική μείωση των δαπανών για τη δημόσια υγεία στην Ελλάδα
μετά το 2009, στις ελλείψεις σε προσωπικό κι επίσης στο κύμα φυγής στο
εξωτερικό επαγγελματιών της υγείας την περίοδο των μνημονίων. «Σύμφωνα
με εκτιμήσεις ειδικών επιστημόνων περί των οικονομικών της υγείας, η
διασπάθιση των κρατικών πόρων –όχι μόνο σε ό,τι αφορά τα ιατρικά λάθη,
αλλά σε όλα τα επίπεδα αναποτελεσματικότητας της δημόσιας υγείας– θα
μπορούσε να περιοριστεί δραστικά με την εφαρμογή στρατηγικής ανάπτυξης
και οργάνωσης του νοσοκομειακού τομέα», σημειώνεται σε άλλο σημείο της
διατριβής.
Νομικοί και γιατροί εξηγούν στην «Κ» ότι η καχυποψία
των πολιτών σχετικά με την απόδοση ευθυνών στους γιατρούς είναι εν
πολλοίς δικαιολογημένη – «ένας γιατρός δύσκολα θα καταθέσει εναντίον
συναδέλφου του», είπαν στην «Κ» διαφορετικοί άνθρωποι.
Σε ημερίδα του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου, τον Μάρτιο του 2023
στην Αθήνα, με θέμα την ιατρική ευθύνη, φωτίστηκε η ιστορία από την
πλευρά των γιατρών. Εγινε αναφορά στο σύνδρομο κόπωσης, ειδικά στους
νέους και στους ειδικευόμενους γιατρούς (ένας στους τρεις δηλώνει
συναισθηματική εξάντληση), στο «σύνδρομο του Dr. Google» των ασθενών και
στην κινδυνολογία των ΜΜΕ. Το αποτέλεσμα είναι πολλοί γιατροί να
καταφεύγουν στη λεγόμενη αμυντική ιατρική, δηλαδή σε
περιττές εξετάσεις, περιττές επεμβάσεις και αχρείαστες εισαγωγές ασθενών
στο νοσοκομείο, με πρώτο μέλημα την αποφυγή του λάθους. Η αμυντική
ιατρική, όπως ειπώθηκε στην ημερίδα του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου,
είναι κι αυτή μια μορφή ιατρικού λάθους κι επιπλέον η σκληρή τιμωρία του
γιατρού αποζημιώνει τον ασθενή, όμως εντέλει δεν μειώνει τα ιατρικά
λάθη.
Ανάγκη για ένα μοντέλο ανίχνευσης και ανάλυσης
Το 2014 στο Τμήμα Οικονομικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Πειραιώς,
υπό την επιστημονική καθοδήγηση των καθηγητών Γιάννη Πολλάλη και Θανάση
Βοζίκη και στο πλαίσιο διδακτορικής διατριβής, αναλύθηκαν 660 αποφάσεις
ποινικών και διοικητικών δικαστηρίων σε υποθέσεις περιστατικών ιατρικής
αμέλειας.
Από την έρευνα προκύπτει ότι οι περισσότερες περιπτώσεις αφορούσαν μαιευτήρες-γυναικολόγους (25%), για να ακολουθήσουν οι γενικοί χειρουργοί (16,9%), οι καρδιολόγοι-καρδιοχειρουργοί (7,5%) και οι ορθοπεδικοί (6,9%).
Στις ίδιες δικαστικές αποφάσεις οι συχνότερες θεραπευτικές κατηγορίες
καταγράφηκαν ως εξής: Κύηση, τοκετός και λοχεία (24%), παθήσεις του
κυκλοφορικού συστήματος (12%) και παθήσεις του πεπτικού συστήματος
(12%).
Πηγή:Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Στείλτε μας καταγγελίες -Αγγελίες -Δελτία Τύπου στο Email: fyllokaiftero@gmail.com
Η είδηση του αιφνίδιου θανάτου ενός 47χρονου άνδρα, με
καταγωγή από τον Απόσκεπο Καστοριάς, έχει προκαλέσει προκαλέσει σίγουρα θλίψη σε όλο το νομό της Καστοριάς, και σοκ για την μεγαλύτερη μερίδα της κοινωνία, είναι όμως και αυτή η μικρή μερίδα που ισχυρίζεται, ότι «πάντα πέθαιναν τόσοι» και πάντα συνέβαιναν αυτά», ένας ακόμη διχασμός της κοινωνίας από τους μη ψεκασμένους της περιόδου κόβιτ.
Ο 47χρονος που «Έφυγε» αιφνίδια εργαζόταν σε γνωστή αλυσίδα σούπερ
μάρκετ στη περιοχή Χλόη της πόλεως Καστοριάς.
Ήταν πατέρας ενός ανήλικου
κοριτσιού.
Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια και στους οικείους του.
ebook.com/photo/?fbid=2605357786493509&set=a.1686925445003419