Δεν πρέπει η προ ολίγων ωρών απάντηση της Ζωής Κωνσταντοπούλου στον Βούτση να μείνει απλά ως απάντηση, αφού η πρώην Πρόεδρος της Βουλής αποκαλύπτει πραγματικά γεγονότα προ και μετά του δημοψηφίσματος που έφεραν το τρίτο Μνημόνιο, και θα σημαδέψουν την ιστορία αυτού του τόπου για πολλά χρόνια....
Ας εστιάσουμε στις ιστορικές αποκαλύψεις της Ζωής....
Η όποια ενημέρωση είχα, προερχόταν από τον Α. Τσίπρα, ο οποίος, όπως αποδείχθηκε, μας διαχειρίσθηκε όλους αριστοτεχνικά και καθ’ όλο το διάστημα της διαπραγμάτευσης διαπραγματευόταν με εμάς και όχι με τους δανειστές, εξερευνώντας τα όρια ή τις αδυναμίες του καθενός, ρίχνοντας δολώματα ή συσκοτίζοντας την κατάσταση, και εκμεταλλευόμενος την εμπιστοσύνη μας και το αίσθημα καθήκοντος.
Πολύ πικρή αλήθεια για όσους ήταν εντός ΣΥΡΙΖΑ......Ο Τσίπρας εξαπατούσε από τον Γενάρη τους συντρόφους του. Καμία διαπραγμάτευση δεν έκανε με τους δανειστές, αλλά προσπαθούσε να πείσει και τον τελευταίο ΣΥΡΙΖΑΙΟ για την επερχόμενη κωλοτούμπα!
Στην εβδομάδα προ του δημοψηφίσματος, με δημόσιο τρόπο και θεσμικές παρεμβάσεις, έκανα αυτά που επέβαλλε το καθήκον μου ώστε να διαφυλαχθεί το δικαίωμα του ελληνικού λαού να αποφασίσει κυρίαρχα για τη μοίρα του, την ώρα που ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης, Υπουργοί, βουλευτές ή Ευρωβουλευτές κρύβονταν ή κατήγγελλαν τον Τσίπρα ή τορπίλιζαν το δημοψήφισμα με δηλώσεις και συνεντεύξεις τους.
Εδώ η Ζωή Κωνσταντοπούλου μιλάει για καθαρές αποστασίες Δραγασάκη, Σταθάκη, Παπαδημούλη, που ήθελαν Μνημόνιο εξαρχής.....Ανταμίφθηκαν μετά, οι κύριοι γινόμενοι πάλι υπουργοί και τιμητές του ηγέτη!
Στις 9 Ιουλίου 2015 αργά το απόγευμα προς βράδυ, όταν ο Τσίπρας με κάλεσε στο γραφείο του, με την παρουσία Βούτση-Φλαμπουράρη, για να μου ανακοινώσει ότι θα φέρει με διαδικασία κατεπείγοντος «εξουσιοδότηση συμφωνίας» στα αγγλικά, την οποία μου επέδειξε, του δήλωσα τη διαφωνία μου και προσπάθησα επί 2ωρο να του εξηγήσω ότι αυτό αποτελούσε ευθεία παραβίαση του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος και καίρια αποδυνάμωση της διαπραγματευτικής θέσης της χώρας. Εμβρόντητη άκουσα τον Τσίπρα να λέει, ενώπιον των Βούτση και Φλαμπουράρη, οι οποίοι παρέμεναν σιωπηλοί, ότι «μόνο μια Κυβέρνηση Εθνικού Σκοπού ή μια Δικτατορία» μπορεί αντεπεξέλθει στην κατάσταση.
Ο Τσίπρας μετά το δημοψήφισμα είχε συνθηκολογήσει....Μας το έχει πει και ο Βαρουφάκης, άλλωστε. Το ενδιαφέρον είναι ότι προσπαθούσε να πείσει διαφωνούντες, απειλώντας ακόμα και με δικτατορίες......Τέτοιες αθλιότητες!
Ζήτησα τότε από τον Α. Τσίπρα να μιλήσουμε οι δυο μας, κάτι που ο ίδιος δεν ήθελε, αλλά στο οποίο οι Βούτσης-Φλαμπουράρης συγκατένευσαν και αποχώρησαν. Εις μάτην προσπάθησα να τον αποτρέψω από το να φέρει το προσχέδιο συμφωνίας, που αποτέλεσε και ταφόπλακα, την επόμενη ημέρα. Εις μάτην προσπάθησα να του εμφυσήσω αυτοπεποίθηση και δημοκρατικό φρόνημα, την ώρα που ο ίδιος μου ανέλυε ότι «δεν πιστεύει ότι θα υπάρξει συμφωνία, αλλά θέλει, με την εξουσιοδότηση, να εξαντλήσει τη δυνατότητα να δείξει καλή θέληση, ώστε να είναι σαφές ότι φταίνε οι δανειστές που δεν υπήρξε συμφωνία». Θεωρούσα ότι είχα μπροστά μου έναν άνθρωπο καταβεβλημένο και πανικόβλητο, ενώ η πραγματικότητα απέδειξε ότι ο Τσίπρας προσπαθούσε με έμμεσους τρόπους να προετοιμάσει το έδαφος για αυτό που είχε προσυμφωνήσει και, ταυτόχρονα, να δικαιολογηθεί ενώπιόν μας με πειστικές αφηγήσεις.
Εδώ λέει η ίδια η Ζωή την ωμή πραγματικότητα...Η συμφωνία είχε έρθει πριν τις 17 ώρες της δήθεν διαπραγμάτευσης!
Βούτσης και Φίλης ωρύονταν: «τι νομίζεις ότι κάνεις; Κάνεις πραξικόπημα»! φώναζε ο Ν. Βούτσης. «Θα σε τελειώσουμε, το κατάλαβες; Στο ξανάπα και θα γίνει», φώναζε ο Ν. Φίλης, χτυπώντας και οι δύο τα χέρια τους στο γραφείο μου. Είπα στον Ν. Βούτση να προσέχει πώς μου μιλάει και να μην μου ξανα-απευθύνει τη λέξη «πραξικόπημα», να αντιλαμβάνεται πού απευθύνεται και να συμπεριφέρεται αναλόγως. Ζήτησε συγγνώμη, είπε ότι παίρνει πίσω την λέξη «πραξικόπημα» και ότι μπορεί να διαφωνούμε πολιτικά. Ζήτησα από το Ν. Φίλη να περάσει έξω από το γραφείο μου (ήταν η δεύτερη φορά που με απειλούσε ότι «θα με τελειώσουν»), πράγμα που δεν έκανε και συνέχισε να απειλεί, να χτυπάει τα χέρια του στο γραφείο μου και να φωνάζει ότι θα με τελειώσουν και θα φύγω εγώ από το γραφείο αυτό. Ο Χ. Μαντάς ψέλλιζε «Όχι έτσι, Νίκο», ενώ Γ. Μπαλάφας και Δ. Τζανακόπουλος παρέμεναν σιωπηλοί.
Εδώ βλέπουμε την αλητεία Βούτση και Φίλη....Οι άνθρωποι που αποδομούσαν την Κωνταντοπούλου από τον Φλεβάρη, να αποκαλύπτουν τον πραγματικό τους χαρακτήρα.
Με πληροφορία απο anemosantistasisblogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου