ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ
Στην παγίδα του λεγόμενου καταθεσιολογίου πιάστηκαν, σύμφωνα με πληροφορίες του Capital.gr, περίπου 250.000 φορολογούμενοι.
Πρόκειται για φορολογούμενους, πολλοί από τους οποίους θα υποστούν την ταλαιπωρία να δικαιολογήσουν ποσά που κατέθεσαν στους τραπεζικούς τους λογαριασμούς την τελευταία 14ετία και τα οποία δεν δικαιολογούνται –σύμφωνα με την ηλεκτρονική διασταύρωση- από τα εισοδήματα που δήλωσαν.
Το "Kαταθεσιολόγιο" ακούστηκε για πρώτη φορά ως πρωτοβουλία του υπουργείου Οικονομικών στις αρχές του 2015 και συνίσταται στην με ηλεκτρονικό τρόπο σύγκριση "πρωτογενών" καταθέσεων με τα εισοδήματα που δήλωσαν οι φορολογούμενοι.
Το βασικό του πρόβλημα για να προχωρήσει ήταν ότι δεν υπήρχε αξιόπιστο και αποτελεσματικό λογισμικό προκειμένου να τρέξουν οι διασταυρώσεις μεταξύ στοιχείων καταθέσεων που έλαβε το υπουργείο Οικονομικών από τις τράπεζες και των φορολογικών δεδομένων.
Στο υπουργείο Οικονομικών, όπως έγραψε πρόσφατα το Capital.gr, πιστεύουν ότι έχουν πλέον στα χέρια τους το σχετικό λογισμικό το οποίο μπορεί να ξεχωρίζει αυτόματα ποιες καταθέσεις είναι "πρωτογενείς", δηλαδή δεν αποτελούν απλή μεταφορά ποσών από έναν λογαριασμό σε άλλον λογαριασμό του ίδιου φορολογούμενου.
Μάλιστα, πρόσφατα έγινε η πρώτη συνολική διασταύρωση που έδειξε ενδιαφέροντα αποτελέσματα.
Πιο συγκεκριμένα, δημιουργήθηκε μια βάση δεδομένων στην οποία περιελήφθησαν οι καταθέσεις περίπου 1.270.000 καταθετών οι οποίοι περιλαμβάνονται σε όλες τις λεγόμενες λίστες φοροδιαφυγής (π.χ. Λαγκάρντ, Μπόργιανς, εμβασμάτων, μεγαλοκαταθετών). Η βάση αυτή με τη χρήση του νέου λογισμικού διασταυρώθηκε με τα δεδομένα των φορολογικών δηλώσεων των ίδιων καταθετών, διορθωμένη ως προς τις "πρωτογενείς" καταθέσεις, όπως αναφέρθηκε.
Η διασταύρωση αυτή έδειξε ότι σημαντικές αποκλίσεις (χωρίς να διευκρινίζεται από αρμόδιες πηγές ποιο ποσό απόκλισης θεωρείται σημαντικό) εμφανίζονται σε περίπου 250.000 καταθέτες. Στο υπουργείο Οικονομικών υποστηρίζουν ότι τα αποτελέσματα σε μεγάλο βαθμό θα είναι αξιόπιστα ως προς τη φοροδιαφυγή διότι πρόκειται κυρίως για ελεύθερους επαγγελματίες από κλάδους με υψηλή φοροδιαφυγή (π.χ. γιατρούς, δικηγόρους, κατασκευαστές ακινήτων) .Ωστόσο, δεν αποκλείουν ότι και αρκετοί από όσους πιάστηκαν στα δίχτυα της διασταύρωσης θα μπορέσουν τελικά να δικαιολογήσουν τις αποκλίσεις χωρίς ωστόσο να αποφύγουν την ταλαιπωρία με απανωτές επισκέψεις στην εφορία και το κόστος με την πρόσληψη δικηγόρων κλπ
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι η λίστα των 250.000 που έδειξε η διασταύρωση δεν είναι οριστική καθώς στο ΥΠΟΙΚ περιμένουν και στοιχεία από την κεφαλαιαγορά για αγορές χρηματοοικονομικών προϊόντων, αμοιβαίων κεφαλαίων και παραγώγων.
Τα ειδοποιητήριαΠρόκειται για φορολογούμενους, πολλοί από τους οποίους θα υποστούν την ταλαιπωρία να δικαιολογήσουν ποσά που κατέθεσαν στους τραπεζικούς τους λογαριασμούς την τελευταία 14ετία και τα οποία δεν δικαιολογούνται –σύμφωνα με την ηλεκτρονική διασταύρωση- από τα εισοδήματα που δήλωσαν.
Το "Kαταθεσιολόγιο" ακούστηκε για πρώτη φορά ως πρωτοβουλία του υπουργείου Οικονομικών στις αρχές του 2015 και συνίσταται στην με ηλεκτρονικό τρόπο σύγκριση "πρωτογενών" καταθέσεων με τα εισοδήματα που δήλωσαν οι φορολογούμενοι.
Το βασικό του πρόβλημα για να προχωρήσει ήταν ότι δεν υπήρχε αξιόπιστο και αποτελεσματικό λογισμικό προκειμένου να τρέξουν οι διασταυρώσεις μεταξύ στοιχείων καταθέσεων που έλαβε το υπουργείο Οικονομικών από τις τράπεζες και των φορολογικών δεδομένων.
Στο υπουργείο Οικονομικών, όπως έγραψε πρόσφατα το Capital.gr, πιστεύουν ότι έχουν πλέον στα χέρια τους το σχετικό λογισμικό το οποίο μπορεί να ξεχωρίζει αυτόματα ποιες καταθέσεις είναι "πρωτογενείς", δηλαδή δεν αποτελούν απλή μεταφορά ποσών από έναν λογαριασμό σε άλλον λογαριασμό του ίδιου φορολογούμενου.
Μάλιστα, πρόσφατα έγινε η πρώτη συνολική διασταύρωση που έδειξε ενδιαφέροντα αποτελέσματα.
Πιο συγκεκριμένα, δημιουργήθηκε μια βάση δεδομένων στην οποία περιελήφθησαν οι καταθέσεις περίπου 1.270.000 καταθετών οι οποίοι περιλαμβάνονται σε όλες τις λεγόμενες λίστες φοροδιαφυγής (π.χ. Λαγκάρντ, Μπόργιανς, εμβασμάτων, μεγαλοκαταθετών). Η βάση αυτή με τη χρήση του νέου λογισμικού διασταυρώθηκε με τα δεδομένα των φορολογικών δηλώσεων των ίδιων καταθετών, διορθωμένη ως προς τις "πρωτογενείς" καταθέσεις, όπως αναφέρθηκε.
Η διασταύρωση αυτή έδειξε ότι σημαντικές αποκλίσεις (χωρίς να διευκρινίζεται από αρμόδιες πηγές ποιο ποσό απόκλισης θεωρείται σημαντικό) εμφανίζονται σε περίπου 250.000 καταθέτες. Στο υπουργείο Οικονομικών υποστηρίζουν ότι τα αποτελέσματα σε μεγάλο βαθμό θα είναι αξιόπιστα ως προς τη φοροδιαφυγή διότι πρόκειται κυρίως για ελεύθερους επαγγελματίες από κλάδους με υψηλή φοροδιαφυγή (π.χ. γιατρούς, δικηγόρους, κατασκευαστές ακινήτων) .Ωστόσο, δεν αποκλείουν ότι και αρκετοί από όσους πιάστηκαν στα δίχτυα της διασταύρωσης θα μπορέσουν τελικά να δικαιολογήσουν τις αποκλίσεις χωρίς ωστόσο να αποφύγουν την ταλαιπωρία με απανωτές επισκέψεις στην εφορία και το κόστος με την πρόσληψη δικηγόρων κλπ
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι η λίστα των 250.000 που έδειξε η διασταύρωση δεν είναι οριστική καθώς στο ΥΠΟΙΚ περιμένουν και στοιχεία από την κεφαλαιαγορά για αγορές χρηματοοικονομικών προϊόντων, αμοιβαίων κεφαλαίων και παραγώγων.
Η διασταύρωση αφορά φορολογικές δηλώσεις
και καταθέσεις από το 2002 (έτος εισαγωγής του ευρώ) έως το 2015 και
όσοι πιάστηκαν στη διασταύρωση πρόκειται να λάβουν ειδικό ειδοποιητήριο.
Τα ειδοποιητήρια, σύμφωνα με το σχεδιασμό του ΥΠΟΙΚ, πρόκειται να
σταλούν όταν θεσπιστεί η ρύθμιση για την εθελοντική αποκάλυψη αδήλωτων
κεφαλαίων. Η αποστολή των ειδοποιητηρίων θα λειτουργήσει έτσι ως μέσο
πίεσης προκειμένου να ενταχθούν στη ρύθμιση και να εισρεύσει ζεστό χρήμα
στα κρατικά ταμεία.
Η ρύθμιση βρίσκεται ακόμη σε διαπραγμάτευση μεταξύ του ΥΠΟΙΚ και των θεσμών καθώς οι τελευταίοι δεν επιτρέπουν μια μορφή ρύθμισης που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί "χαριστική" αλλά και άδικη για όσους δήλωναν τα εισοδήματά τους. Έτσι προκρίνουν πολύ υψηλούς συντελεστές φορολόγησης για την ένταξη στη ρύθμιση, οι οποίες σε ορισμένες περιπτώσεις φθάνουν ακόμη και στο 120% του ποσού που απεκρύβη!
Από την πλευρά του το ΥΠΟΙΚ θέλει μια ρύθμιση με "λογικό" συντελεστή που θα δώσει κίνητρο σε όποιον έχει "μαύρο" χρήμα να το δηλώσει και να κάνει μια νέα αρχή στη σχέση του με την εφορία.
Η ρύθμιση βρίσκεται ακόμη σε διαπραγμάτευση μεταξύ του ΥΠΟΙΚ και των θεσμών καθώς οι τελευταίοι δεν επιτρέπουν μια μορφή ρύθμισης που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί "χαριστική" αλλά και άδικη για όσους δήλωναν τα εισοδήματά τους. Έτσι προκρίνουν πολύ υψηλούς συντελεστές φορολόγησης για την ένταξη στη ρύθμιση, οι οποίες σε ορισμένες περιπτώσεις φθάνουν ακόμη και στο 120% του ποσού που απεκρύβη!
Από την πλευρά του το ΥΠΟΙΚ θέλει μια ρύθμιση με "λογικό" συντελεστή που θα δώσει κίνητρο σε όποιον έχει "μαύρο" χρήμα να το δηλώσει και να κάνει μια νέα αρχή στη σχέση του με την εφορία.
Αυστραλία. Η χώρα που
δημιουργήθηκε από κατάδικους και τους φύλακές τους. Οι συγκλονιστικές
περιπέτειες των πρώτων Ελλήνων πειρατών που εξορίστηκαν στην Αυστραλία
28/09/2014
Κατηγορίες: ΙΣΤΟΡΙΑ
Ετικέτες: Αικατερίνη Πλέσσου, Αυστραλία, Γκίκας Βούλγαρης, έλληνες
μετανάστες, ελληνικη κοινότητα αυστραλίας, Εντουανρτ Κόδριγκτον, καπταιν
Φίλιπ Κουκ, Μελβούρνη, σίδνευ, υδραίοι ναυτικοί
Έλληνες μετανάστες αποχαιρετούν την πατρίδα και τους συγγενείς
Το 1788 οι πρώτοι Ευρωπαίοι, που ήταν στην πλειοψηφία τους κατάδικοι της
Αγγλίας, εγκαθίστανται μόνιμα στην Αυστραλία
Ολλανδοί και Πορτογάλοι θαλασσοπόροι ανακάλυψαν αρκετά νωρίς την
Αυστραλία, αλλά δεν τη βρήκαν ιδιαίτερα ελκυστική.
Όμως, τον Απρίλιο του 1770, ο Ουαλός θαλασσοπόρος Κάπταιν Κουκ τη
διεκδίκησε για το αγγλικό στέμμα.
Μετά την αμερικανική επανάσταση του 1776, η Μεγάλη Βρετανία, αφού είχε
χάσει πλέον το δικαίωμα να εξάγει τους καταδίκους της στην Αμερική,
“θυμήθηκε” τη νέα αποικία της, ανακαλύπτοντας πλέον νέο προορισμό για
αυτούς.
Έτσι, τον Μάρτιο του 1787, μπαίνει σε εφαρμογή η πρόταση για αποστολή
καταδίκων στην Αυστραλία και στις 26 Ιανουαρίου του 1788, μετά από ένα
οκτάμηνο ταξίδι, φθάνουν στο Μπότανι Μπέυ, 11 πλοία, με 1.487 άτομα, εκ
των οποίων οι 778 ήταν κατάδικοι (192 γυναίκες) και οι υπόλοιποι ήταν
φρουροί και στρατιώτες με τις οικογένειες τους.
Όταν έφτασαν, αντιμετώπισαν λειψυδρία και τρομερή ξηρασία και έτσι ο
επικεφαλής της αποστολής κάπταιν Άρθουρ Φίλιπ, τους οδήγησε 12
χιλιόμετρα βορειότερα όπου ανακάλυψαν ένα μεγάλο φιλόξενο λιμάνι και
εγκαταστάθηκαν, εκτοπίζοντας σιγά σιγά τους ιθαγενείς στην ενδοχώρα.
Ο πρώτος αυτός οικισμός ονομάστηκε Σίδνευ, από το όνομα του τότε
Υπουργού Στρατιωτικών και Αποικιών της Αγγλίας.
Η μέρα που εποίκησαν για πρώτη φορά Ευρωπαίοι την “νέα” αυτή ήπειρο,
γιορτάζεται μέχρι σήμερα ως «Η Ημέρα της Αυστραλίας».
Η άφιξη του πρώτου στόλου με κατάδικους, στο Μπότανι Μπέι της
Αυστραλίας.
Η άφιξη του πρώτου στόλου με κατάδικους, στο Μπότανι Μπέι της
Αυστραλίας.
Οι στρατιωτικοί δημιούργησαν αγροκτήματα, οικήματα και δρόμους,
χρησιμοποιώντας τους κατάδικους.
Όσοι έδειχναν καλή διαγωγή για ένα διάστημα απελευθερώνονταν με όρους
και τους παραχωρούνταν έκταση γης για καλλιέργεια και ανάπτυξη.
Από το 1788 μέχρι τη λήξη της μεταφοράς καταδίκων το 1868, περίπου
160.000 άνδρες και γυναίκες μεταφέρθηκαν στην Αυστραλία ως
κατάδικοι. Η Αυστραλία αναπτύχθηκε με ταχύτατους ρυθμούς, ειδικά μετά
το 1851 που ανακαλύφθηκε χρυσός, ο πληθυσμός της τριπλασιάστηκε σε 1,7
εκατομμύρια, καθώς κατέφθαναν πλοία με επίδοξους χρυσοθήρες από όλο τον
κόσμο. Το 1901, γίνεται ομοσπονδιακό κράτος και κατά την διάρκεια των
δύο παγκόσμιων πολέμων φθάνουν στο λιμάνι της ορδές μεταναστών από όλο
τον κόσμο. Σήμερα, η Αυστραλία έχει έναν πληθυσμό 22 εκατομμυρίων
ανθρώπων, το 43 τοις εκατό των οποίων είτε έχουν γεννηθεί στο
εξωτερικό είτε έχουν ένα γονέα που γεννήθηκε στο εξωτερικό.
Ο Κάπταιν Άρθουρ Φίλιπ
Ο Κάπταιν Άρθουρ Φίλιπ
Οι πρώτοι Έλληνες στην Αυστραλία στις αρχές του 1800
Κατάδικος ήταν και ο πρώτος Έλληνας που βρέθηκε στην Αυστραλία, το 1802.
Ο Δαμιανός Γκίκας, ήταν Υδραίος καπετάνιος και συνελήφθη άδικα για
πειρατεία από ένα αγγλικό πολεμικό πλοίο και καταδικάστηκε σε εξορία στο
Σίδνεϊ. Δεν γνωρίζουμε περισσότερα στοιχεία για την τύχη του, καθώς δεν
είναι καταγεγραμμένα τα στοιχεία του στα αρχεία της Αυστραλίας ή της
Ελλάδας. Το ίδιο ισχύει και για την περίπτωση του Γιώργου Παππά, που
βρέθηκε σε αυστραλιανό έδαφος το 1814, ως μέλος βρετανικού πληρώματος
εποικισμού. Παντρεύτηκε μια ιθαγενή ( Αβορίγινα), εγκατέλειψε το πλοίο
του και εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Σίδνεϊ. Παλιές αυστραλιανές εφημερίδες
του 1900, αναφέρουν ότι υπήρχαν και άλλοι Έλληνες που φέρονται να
έφτασαν στην 5η ήπειρο μεταξύ του 1803 και του 1820.
Η ιστορία των επτά Ελλήνων ναυτικών που γλύτωσαν στο πάρα πέντε από τη
θανατική καταδίκη και οδηγήθηκαν στην Αυστραλία
Στα αρχεία του αυστραλιανού κράτους, φιγουράρουν τα ονόματα επτά Ελλήνων
ναυτικών που κατέφθασαν στις 27 Αυγούστου του 1829 στις ακτές της
Αυστραλίας ως βαρυποινίτες, που εξορίστηκαν μόνιμα από τις βρετανικές
αρχές γλιτώνοντας έτσι τα χειρότερα, δηλαδή την εκτέλεση. Ήταν το
πλήρωμα της σκούνας “Ηρακλής”, με πλοίαρχο τον Αθηναίο Αντώνη Μανώλη και
έξι νεαρούς ναυτικούς από την Ύδρα: το Δαμιανό Νινή, το Γκίκα Βούλγαρη,
το Γεώργιο Βασιλάκη, τον Κωνσταντίνο Στρόμπολη, το Γεώργιο Λαρίτσο και
το Νικόλαο Παπανδρέα. Είχαν κουρσέψει το βρετανικό εμπορικό μπρίκι “
Άλκηστη” , χωρίς να πειράξουν τους Βρετανούς ναυτικούς, στις 29 Ιουλίου
του 1827 έξω από τη Μάλτα. Η λεία τους δεν ήταν πολύτιμη, επρόκειτο για
είδη πρώτης ανάγκης, θειάφι, σκοινιά, σκεύη και πιπέρι. Δύο μέρες
αργότερα, τους έπιασε το βρετανικό πλοίο “Gannet” που εκτελούσε
περιπολίες στα νότια της Κρήτης, οδηγώντας τους στη Μάλτα για να
δικαστούν.
Ο τάφος του πλοιάρχου Αντώνη Μανώλη, στο Πίκτον της Αυστραλίας
Ο τάφος του πλοιάρχου Αντώνη Μανώλη, στο Πίκτον της Αυστραλίας
Το δικαστήριο, ο ναύαρχος Έντουαρντ Κόνδριγκτον, η θανατική καταδίκη
και η εξορία στην μακρινή Αυστραλία
Τραγική ειρωνεία είναι ότι στο δικαστήριο προέδρευε ο αντιναύαρχος
Έντουαρντ Κόνδριγκτον, γνωστός από τη ναυμαχία του Ναυαρίνου. Αν και
τέσσερις μήνες νωρίτερα είχε σώσει την ελληνική επανάσταση, δεν έκανε το
ίδιο και για τους ναυτικούς.
Ο Κόνδριγκτον, δεν συμπαθούσε τους πειρατές. Είχε στείλει πέντε φορές
έγγραφες διαμαρτυρίες προς την ελληνική επαναστατική ηγεσία ζητώντας την
περιστολή της πειρατείας απειλώντας να πάρει μέτρα.
Έτσι τους καταδίκασε σε θάνατο. Όμως, γλύτωσαν στο παρά πέντε την
εκτέλεση, καθώς το Λονδίνο αποφάσισε ότι θα ήταν πιο χρήσιμοι στο
βρετανικό κράτος αν εξορίζονταν μόνιμα στην Αυστραλία για καταναγκαστικά
έργα.
Η καθημερινότητα τους στην Αυστραλία και η προσπάθεια επαναπατρισμού
τους
Όταν έφτασαν στο Σίδνευ, τέθηκαν στις υπηρεσίες των αποικιακών αρχών και
από ότι φαίνεται γρήγορα αξιοποιήθηκαν οι ιδιαίτερες γνώσεις τους στην
οινοποιία.
Μετά την κήρυξη της ελληνικής ανεξαρτησίας, το 1834, κινητοποιήθηκε η
ελληνική διπλωματία για τον επαναπατρισμό τους μετά και από παρότρυνση
των συγγενών τους.
Την υπόθεση ανέλαβε προσωπικά ο Σπυρίδων Τρικούπης και τελικά οι
Βρετανοί συμφώνησαν να απαλλαγούν πλήρως και να επιστρέψουν στην πατρίδα
τους.
Η Ελλάδα υποχρεώθηκε μόνο να καταβάλει τα έξοδα της μεταφοράς τους,
4.921 δραχμές, που ήταν αρκετά για την εποχή.
Από τους επτά οι πέντε επέλεξαν να επιστρέψουν. Ο πρώην πλοίαρχος του
πληρώματος, Αντώνης Μανώλης αποφάσισε να μείνει μόνιμα στο Σίδνευ και σε
ηλικία 50 ετών (το 1854), έγινε ο πρώτος Αυστραλός υπήκοος, ελληνικής
καταγωγής.
Εργάστηκε εκεί ως κηπουρός και πέθανε σε ηλικία 76 ετών, στις 22
Σεπτεμβρίου του 1880, στο Πίκτον (γεννήθηκε στην Αθήνα το 1804). Την
επιλογή του Αντώνη Μανώλη ακολούθησε και ο Γκίκας Βούλγαρης, μόνο που
είχε καλύτερη τύχη.
Απέκτησε περιουσία, έγινε Αυστραλός υπήκοοος το 1861 και άλλαξε το όνομα
του σε Τζίγκερ.
Παντρεύτηκε μια νεαρή Ιρλανδή και απέκτησε 10 παιδιά και 52 εγγόνια. Οι
απόγονοι του φτάνουν μέχρι τις μέρες μας, έχουν όμως πλέον ενταχθεί στην
ιρλανδική και την καθολική κοινότητα. Την πρώτη αυτή ομάδα των Ελλήνων
μεταναστών (καταδίκων), ακολούθησαν σκασιάρχες ναυτικοί που εγκατέλειψαν
τα πλοία τους για να βρουν καλύτερη τύχη στην αχανή ήπειρο των
8.000.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων.
Η Αικατερίνη Πλέσσου, η πρώτη Ελληνίδα έποικος στην Αυστραλία
Η Αικατερίνη Πλέσσου, η πρώτη Ελληνίδα έποικος στην Αυστραλία
Η περιπετειώδης ζωή στην Ελλάδα, της πρώτης Ελληνίδας μετανάστριας στην
Αυστραλία
Η Αικατερίνη Πλέσσου, γεννήθηκε στο χωριό Πλεσιβίτσα (σημερινό Πλαίσιο)
της Θεσπρωτίας το 1809 ή το 1810. Ο πατέρας της Γιώργος, που ήταν
έμπορος από τις Σέρρες, ταξίδευε συχνά και έτσι η δεκατετράχρονη μητέρα
της Βασιλική, μεγάλωνε μόνη τα δύο νήπια παιδιά της, την Αικατερίνη και
τον Κωστούλα. Η Βασιλική ήταν πανέμορφη και την πολιορκούσαν πολλοί
άνδρες. Την είδε ο γιος του Αλή Πασά, Μουχτάρ, την ερωτεύτηκε και την
πήγε στο χαρέμι του. Απείλησε, μάλιστα, τον σύζυγό της να μην την
ξαναπλησιάσει γιατί θα τον σκότωνε. Η Κατερίνα όσο μεγάλωνε γινόταν όλο
και πιο όμορφη.
Ο γιος του Αλή Πασά άρχισε να γλυκοκοιτάζει και αυτή με αποτέλεσμα η
μάνα της να αρραβωνιάσει εσπευσμένα την δωδεκάχρονη κόρη της με τον
γιατρό του Αλή Πασά που δεν ήταν άλλος από τον Ιωάννη Κωλέττη, μετέπειτα
πρωθυπουργό της Ελλάδος.
Ο αρραβώνας διαλύθηκε όταν πέθανε ο Αλή Πασάς και ο γιος του και η
Κατερίνα βρέθηκαν στο Μεσολόγγι.
Εκεί γνώρισε το λόρδο Βύρωνα και έκαναν στενή παρέα, μάλιστα ήταν από
τους τελευταίους ανθρώπους που τον είδαν εν ζωή. Μετά την έξοδο του
Μεσολογγίου, η νεαρή κοπέλα περιπλανήθηκε αρκετά και βρέθηκε στο νησάκι
της Καλάμου, κοντά στις ακτές της Αιτωλοακαρνανίας. Εκεί, γνώρισε και
παντρεύτηκε το 1827, τον διοικητή της βρετανικής φρουράς του νησιού και
βετεράνο της μάχης του Βατερλό, Τζέημς Χένρυ Κράμερ.
Η μόνιμη εγκατάσταση της Αικατερίνη Πλέσσου στο Νιουκαστλ
Το ζευγάρι ταξίδεψε σε διάφορες περιοχές λόγω του επαγγέλματος του
Βρετανού αξιωματικού, ώσπου η χώρα του τον έστειλε να υπηρετήσει στην
Αυστραλία. Στις 28 Σεπτεμβρίου 1835, η Αικατερίνη Πλέσσου, φθάνει στο
Σίδνευ με ένα πλοίο που μεταφέρει 300 κατάδικους και γίνεται η πρώτη
Ελληνίδα έποικος στο Νιουκάστλ.
Στην Αυστραλία θα γεννηθεί το έκτο παιδί τους. Απέκτησαν συνολικά έντεκα
παιδιά, εκ των οποίων έζησαν πέρα από τα παιδικά τους χρόνια, μόνο τα
έξι. Από αυτούς μόνο ο γιος της Ρόμπερτ απέκτησε απόγονους και έτσι
συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας, η οικογένεια των Κράμερ – Πλέσσου.
Η Κατερίνα Πλέσσου έζησε ήρεμα αλλά σχετικά φτωχικά στην Αυστραλία, αφού
στην κατοχή της η οικογένεια είχε μόνο ένα μικρό αγρόκτημα και τον
στρατιωτικό μισθό του συζύγου. Μετά τον θάνατό του, το 1864, η
Αικατερίνη μετακόμισε στο Σίδνευ όπου ήδη είχε εγκατασταθεί ο γιος
της Χένρυ. Μαζί έμειναν μέχρι τον θάνατό της, στις 8 Αυγούστου
του 1907, σε ηλικία περίπου 98 ετών. Η τελευταία της οικία στο
προάστιο Darlinghurst στο ανατολικό Σύδνευ δεν υπάρχει πια, αφού
κατεδ...
Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/afstralia-i-chora-pou-dimiourgithike-apo-katadikous-ke-tous-filakes-tous-i-sigklonistikes-peripeties-ton-proton-ellinon-piraton-pou-exoristikan-stin-afstralia/
Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/afstralia-i-chora-pou-dimiourgithike-apo-katadikous-ke-tous-filakes-tous-i-sigklonistikes-peripeties-ton-proton-ellinon-piraton-pou-exoristikan-stin-afstralia/
Αυστραλία. Η χώρα που
δημιουργήθηκε από κατάδικους και τους φύλακές τους. Οι συγκλονιστικές
περιπέτειες των πρώτων Ελλήνων πειρατών που εξορίστηκαν στην Αυστραλία
28/09/2014
Κατηγορίες: ΙΣΤΟΡΙΑ
Ετικέτες: Αικατερίνη Πλέσσου, Αυστραλία, Γκίκας Βούλγαρης, έλληνες
μετανάστες, ελληνικη κοινότητα αυστραλίας, Εντουανρτ Κόδριγκτον, καπταιν
Φίλιπ Κουκ, Μελβούρνη, σίδνευ, υδραίοι ναυτικοί
Έλληνες μετανάστες αποχαιρετούν την πατρίδα και τους συγγενείς
Το 1788 οι πρώτοι Ευρωπαίοι, που ήταν στην πλειοψηφία τους κατάδικοι της
Αγγλίας, εγκαθίστανται μόνιμα στην Αυστραλία
Ολλανδοί και Πορτογάλοι θαλασσοπόροι ανακάλυψαν αρκετά νωρίς την
Αυστραλία, αλλά δεν τη βρήκαν ιδιαίτερα ελκυστική.
Όμως, τον Απρίλιο του 1770, ο Ουαλός θαλασσοπόρος Κάπταιν Κουκ τη
διεκδίκησε για το αγγλικό στέμμα.
Μετά την αμερικανική επανάσταση του 1776, η Μεγάλη Βρετανία, αφού είχε
χάσει πλέον το δικαίωμα να εξάγει τους καταδίκους της στην Αμερική,
“θυμήθηκε” τη νέα αποικία της, ανακαλύπτοντας πλέον νέο προορισμό για
αυτούς.
Έτσι, τον Μάρτιο του 1787, μπαίνει σε εφαρμογή η πρόταση για αποστολή
καταδίκων στην Αυστραλία και στις 26 Ιανουαρίου του 1788, μετά από ένα
οκτάμηνο ταξίδι, φθάνουν στο Μπότανι Μπέυ, 11 πλοία, με 1.487 άτομα, εκ
των οποίων οι 778 ήταν κατάδικοι (192 γυναίκες) και οι υπόλοιποι ήταν
φρουροί και στρατιώτες με τις οικογένειες τους.
Όταν έφτασαν, αντιμετώπισαν λειψυδρία και τρομερή ξηρασία και έτσι ο
επικεφαλής της αποστολής κάπταιν Άρθουρ Φίλιπ, τους οδήγησε 12
χιλιόμετρα βορειότερα όπου ανακάλυψαν ένα μεγάλο φιλόξενο λιμάνι και
εγκαταστάθηκαν, εκτοπίζοντας σιγά σιγά τους ιθαγενείς στην ενδοχώρα.
Ο πρώτος αυτός οικισμός ονομάστηκε Σίδνευ, από το όνομα του τότε
Υπουργού Στρατιωτικών και Αποικιών της Αγγλίας.
Η μέρα που εποίκησαν για πρώτη φορά Ευρωπαίοι την “νέα” αυτή ήπειρο,
γιορτάζεται μέχρι σήμερα ως «Η Ημέρα της Αυστραλίας».
Η άφιξη του πρώτου στόλου με κατάδικους, στο Μπότανι Μπέι της
Αυστραλίας.
Η άφιξη του πρώτου στόλου με κατάδικους, στο Μπότανι Μπέι της
Αυστραλίας.
Οι στρατιωτικοί δημιούργησαν αγροκτήματα, οικήματα και δρόμους,
χρησιμοποιώντας τους κατάδικους.
Όσοι έδειχναν καλή διαγωγή για ένα διάστημα απελευθερώνονταν με όρους
και τους παραχωρούνταν έκταση γης για καλλιέργεια και ανάπτυξη.
Από το 1788 μέχρι τη λήξη της μεταφοράς καταδίκων το 1868, περίπου
160.000 άνδρες και γυναίκες μεταφέρθηκαν στην Αυστραλία ως
κατάδικοι. Η Αυστραλία αναπτύχθηκε με ταχύτατους ρυθμούς, ειδικά μετά
το 1851 που ανακαλύφθηκε χρυσός, ο πληθυσμός της τριπλασιάστηκε σε 1,7
εκατομμύρια, καθώς κατέφθαναν πλοία με επίδοξους χρυσοθήρες από όλο τον
κόσμο. Το 1901, γίνεται ομοσπονδιακό κράτος και κατά την διάρκεια των
δύο παγκόσμιων πολέμων φθάνουν στο λιμάνι της ορδές μεταναστών από όλο
τον κόσμο. Σήμερα, η Αυστραλία έχει έναν πληθυσμό 22 εκατομμυρίων
ανθρώπων, το 43 τοις εκατό των οποίων είτε έχουν γεννηθεί στο
εξωτερικό είτε έχουν ένα γονέα που γεννήθηκε στο εξωτερικό.
Ο Κάπταιν Άρθουρ Φίλιπ
Ο Κάπταιν Άρθουρ Φίλιπ
Οι πρώτοι Έλληνες στην Αυστραλία στις αρχές του 1800
Κατάδικος ήταν και ο πρώτος Έλληνας που βρέθηκε στην Αυστραλία, το 1802.
Ο Δαμιανός Γκίκας, ήταν Υδραίος καπετάνιος και συνελήφθη άδικα για
πειρατεία από ένα αγγλικό πολεμικό πλοίο και καταδικάστηκε σε εξορία στο
Σίδνεϊ. Δεν γνωρίζουμε περισσότερα στοιχεία για την τύχη του, καθώς δεν
είναι καταγεγραμμένα τα στοιχεία του στα αρχεία της Αυστραλίας ή της
Ελλάδας. Το ίδιο ισχύει και για την περίπτωση του Γιώργου Παππά, που
βρέθηκε σε αυστραλιανό έδαφος το 1814, ως μέλος βρετανικού πληρώματος
εποικισμού. Παντρεύτηκε μια ιθαγενή ( Αβορίγινα), εγκατέλειψε το πλοίο
του και εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Σίδνεϊ. Παλιές αυστραλιανές εφημερίδες
του 1900, αναφέρουν ότι υπήρχαν και άλλοι Έλληνες που φέρονται να
έφτασαν στην 5η ήπειρο μεταξύ του 1803 και του 1820.
Η ιστορία των επτά Ελλήνων ναυτικών που γλύτωσαν στο πάρα πέντε από τη
θανατική καταδίκη και οδηγήθηκαν στην Αυστραλία
Στα αρχεία του αυστραλιανού κράτους, φιγουράρουν τα ονόματα επτά Ελλήνων
ναυτικών που κατέφθασαν στις 27 Αυγούστου του 1829 στις ακτές της
Αυστραλίας ως βαρυποινίτες, που εξορίστηκαν μόνιμα από τις βρετανικές
αρχές γλιτώνοντας έτσι τα χειρότερα, δηλαδή την εκτέλεση. Ήταν το
πλήρωμα της σκούνας “Ηρακλής”, με πλοίαρχο τον Αθηναίο Αντώνη Μανώλη και
έξι νεαρούς ναυτικούς από την Ύδρα: το Δαμιανό Νινή, το Γκίκα Βούλγαρη,
το Γεώργιο Βασιλάκη, τον Κωνσταντίνο Στρόμπολη, το Γεώργιο Λαρίτσο και
το Νικόλαο Παπανδρέα. Είχαν κουρσέψει το βρετανικό εμπορικό μπρίκι “
Άλκηστη” , χωρίς να πειράξουν τους Βρετανούς ναυτικούς, στις 29 Ιουλίου
του 1827 έξω από τη Μάλτα. Η λεία τους δεν ήταν πολύτιμη, επρόκειτο για
είδη πρώτης ανάγκης, θειάφι, σκοινιά, σκεύη και πιπέρι. Δύο μέρες
αργότερα, τους έπιασε το βρετανικό πλοίο “Gannet” που εκτελούσε
περιπολίες στα νότια της Κρήτης, οδηγώντας τους στη Μάλτα για να
δικαστούν.
Ο τάφος του πλοιάρχου Αντώνη Μανώλη, στο Πίκτον της Αυστραλίας
Ο τάφος του πλοιάρχου Αντώνη Μανώλη, στο Πίκτον της Αυστραλίας
Το δικαστήριο, ο ναύαρχος Έντουαρντ Κόνδριγκτον, η θανατική καταδίκη
και η εξορία στην μακρινή Αυστραλία
Τραγική ειρωνεία είναι ότι στο δικαστήριο προέδρευε ο αντιναύαρχος
Έντουαρντ Κόνδριγκτον, γνωστός από τη ναυμαχία του Ναυαρίνου. Αν και
τέσσερις μήνες νωρίτερα είχε σώσει την ελληνική επανάσταση, δεν έκανε το
ίδιο και για τους ναυτικούς.
Ο Κόνδριγκτον, δεν συμπαθούσε τους πειρατές. Είχε στείλει πέντε φορές
έγγραφες διαμαρτυρίες προς την ελληνική επαναστατική ηγεσία ζητώντας την
περιστολή της πειρατείας απειλώντας να πάρει μέτρα.
Έτσι τους καταδίκασε σε θάνατο. Όμως, γλύτωσαν στο παρά πέντε την
εκτέλεση, καθώς το Λονδίνο αποφάσισε ότι θα ήταν πιο χρήσιμοι στο
βρετανικό κράτος αν εξορίζονταν μόνιμα στην Αυστραλία για καταναγκαστικά
έργα.
Η καθημερινότητα τους στην Αυστραλία και η προσπάθεια επαναπατρισμού
τους
Όταν έφτασαν στο Σίδνευ, τέθηκαν στις υπηρεσίες των αποικιακών αρχών και
από ότι φαίνεται γρήγορα αξιοποιήθηκαν οι ιδιαίτερες γνώσεις τους στην
οινοποιία.
Μετά την κήρυξη της ελληνικής ανεξαρτησίας, το 1834, κινητοποιήθηκε η
ελληνική διπλωματία για τον επαναπατρισμό τους μετά και από παρότρυνση
των συγγενών τους.
Την υπόθεση ανέλαβε προσωπικά ο Σπυρίδων Τρικούπης και τελικά οι
Βρετανοί συμφώνησαν να απαλλαγούν πλήρως και να επιστρέψουν στην πατρίδα
τους.
Η Ελλάδα υποχρεώθηκε μόνο να καταβάλει τα έξοδα της μεταφοράς τους,
4.921 δραχμές, που ήταν αρκετά για την εποχή.
Από τους επτά οι πέντε επέλεξαν να επιστρέψουν. Ο πρώην πλοίαρχος του
πληρώματος, Αντώνης Μανώλης αποφάσισε να μείνει μόνιμα στο Σίδνευ και σε
ηλικία 50 ετών (το 1854), έγινε ο πρώτος Αυστραλός υπήκοος, ελληνικής
καταγωγής.
Εργάστηκε εκεί ως κηπουρός και πέθανε σε ηλικία 76 ετών, στις 22
Σεπτεμβρίου του 1880, στο Πίκτον (γεννήθηκε στην Αθήνα το 1804). Την
επιλογή του Αντώνη Μανώλη ακολούθησε και ο Γκίκας Βούλγαρης, μόνο που
είχε καλύτερη τύχη.
Απέκτησε περιουσία, έγινε Αυστραλός υπήκοοος το 1861 και άλλαξε το όνομα
του σε Τζίγκερ.
Παντρεύτηκε μια νεαρή Ιρλανδή και απέκτησε 10 παιδιά και 52 εγγόνια. Οι
απόγονοι του φτάνουν μέχρι τις μέρες μας, έχουν όμως πλέον ενταχθεί στην
ιρλανδική και την καθολική κοινότητα. Την πρώτη αυτή ομάδα των Ελλήνων
μεταναστών (καταδίκων), ακολούθησαν σκασιάρχες ναυτικοί που εγκατέλειψαν
τα πλοία τους για να βρουν καλύτερη τύχη στην αχανή ήπειρο των
8.000.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων.
Η Αικατερίνη Πλέσσου, η πρώτη Ελληνίδα έποικος στην Αυστραλία
Η Αικατερίνη Πλέσσου, η πρώτη Ελληνίδα έποικος στην Αυστραλία
Η περιπετειώδης ζωή στην Ελλάδα, της πρώτης Ελληνίδας μετανάστριας στην
Αυστραλία
Η Αικατερίνη Πλέσσου, γεννήθηκε στο χωριό Πλεσιβίτσα (σημερινό Πλαίσιο)
της Θεσπρωτίας το 1809 ή το 1810. Ο πατέρας της Γιώργος, που ήταν
έμπορος από τις Σέρρες, ταξίδευε συχνά και έτσι η δεκατετράχρονη μητέρα
της Βασιλική, μεγάλωνε μόνη τα δύο νήπια παιδιά της, την Αικατερίνη και
τον Κωστούλα. Η Βασιλική ήταν πανέμορφη και την πολιορκούσαν πολλοί
άνδρες. Την είδε ο γιος του Αλή Πασά, Μουχτάρ, την ερωτεύτηκε και την
πήγε στο χαρέμι του. Απείλησε, μάλιστα, τον σύζυγό της να μην την
ξαναπλησιάσει γιατί θα τον σκότωνε. Η Κατερίνα όσο μεγάλωνε γινόταν όλο
και πιο όμορφη.
Ο γιος του Αλή Πασά άρχισε να γλυκοκοιτάζει και αυτή με αποτέλεσμα η
μάνα της να αρραβωνιάσει εσπευσμένα την δωδεκάχρονη κόρη της με τον
γιατρό του Αλή Πασά που δεν ήταν άλλος από τον Ιωάννη Κωλέττη, μετέπειτα
πρωθυπουργό της Ελλάδος.
Ο αρραβώνας διαλύθηκε όταν πέθανε ο Αλή Πασάς και ο γιος του και η
Κατερίνα βρέθηκαν στο Μεσολόγγι.
Εκεί γνώρισε το λόρδο Βύρωνα και έκαναν στενή παρέα, μάλιστα ήταν από
τους τελευταίους ανθρώπους που τον είδαν εν ζωή. Μετά την έξοδο του
Μεσολογγίου, η νεαρή κοπέλα περιπλανήθηκε αρκετά και βρέθηκε στο νησάκι
της Καλάμου, κοντά στις ακτές της Αιτωλοακαρνανίας. Εκεί, γνώρισε και
παντρεύτηκε το 1827, τον διοικητή της βρετανικής φρουράς του νησιού και
βετεράνο της μάχης του Βατερλό, Τζέημς Χένρυ Κράμερ.
Η μόνιμη εγκατάσταση της Αικατερίνη Πλέσσου στο Νιουκαστλ
Το ζευγάρι ταξίδεψε σε διάφορες περιοχές λόγω του επαγγέλματος του
Βρετανού αξιωματικού, ώσπου η χώρα του τον έστειλε να υπηρετήσει στην
Αυστραλία. Στις 28 Σεπτεμβρίου 1835, η Αικατερίνη Πλέσσου, φθάνει στο
Σίδνευ με ένα πλοίο που μεταφέρει 300 κατάδικους και γίνεται η πρώτη
Ελληνίδα έποικος στο Νιουκάστλ.
Στην Αυστραλία θα γεννηθεί το έκτο παιδί τους. Απέκτησαν συνολικά έντεκα
παιδιά, εκ των οποίων έζησαν πέρα από τα παιδικά τους χρόνια, μόνο τα
έξι. Από αυτούς μόνο ο γιος της Ρόμπερτ απέκτησε απόγονους και έτσι
συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας, η οικογένεια των Κράμερ – Πλέσσου.
Η Κατερίνα Πλέσσου έζησε ήρεμα αλλά σχετικά φτωχικά στην Αυστραλία, αφού
στην κατοχή της η οικογένεια είχε μόνο ένα μικρό αγρόκτημα και τον
στρατιωτικό μισθό του συζύγου. Μετά τον θάνατό του, το 1864, η
Αικατερίνη μετακόμισε στο Σίδνευ όπου ήδη είχε εγκατασταθεί ο γιος
της Χένρυ. Μαζί έμειναν μέχρι τον θάνατό της, στις 8 Αυγούστου
του 1907, σε ηλικία περίπου 98 ετών. Η τελευταία της οικία στο
προάστιο Darlinghurst στο ανατολικό Σύδνευ δεν υπάρχει πια, αφού
κατεδ...
Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/afstralia-i-chora-pou-dimiourgithike-apo-katadikous-ke-tous-filakes-tous-i-sigklonistikes-peripeties-ton-proton-ellinon-piraton-pou-exoristikan-stin-afstralia/
Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/afstralia-i-chora-pou-dimiourgithike-apo-katadikous-ke-tous-filakes-tous-i-sigklonistikes-peripeties-ton-proton-ellinon-piraton-pou-exoristikan-stin-afstralia/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου