Η δίωξη του δημοσογράφου Νίκου Ρούσση και η... "Πολιτική Ορθότητα". Ένα άρθρο κι ένα ρεπορτάζ, που μας αφορά ΟΛΟΥΣ!

 Όποιον πολίτη και να ρωτήσεις όχι μόνον στην Ελλάδα, αλλά και σ΄ολόκληρο τον κόσμο: 
"ΤΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ ΘΕΛΕΤΕ; ΦΙΜΩΜΕΝΗ, ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΞΟΥΣΙΕΣ Ή ΕΛΕΥΘΕΡΗ", θα λάβεις την συντριπτική κατά πλειοψηφία απάντηση πως : 
"ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΛΕΥΘΕΡΗ, ΑΚΟΜΜΑΤΙΣΤΗ ΚΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ".

Κι όμως οι διωκώμενοι δημοσιογράφοι, είναι ελάχιστοι, μπροστά στην πλειοψηφία των διαπλεκόμενων, των υποκεινούμενων και των κατ' εντολήν της κάθε εξουσίας "δημοσιογράφων".

Αυτό, προκύπτει και από το γεγονός, ότι αν και εν γνώσει τους οι πολίτες, ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ΜΜΕ, έντυπων και ηλεκτρονικών είναι διαπλεκόμενα, αν και γνωριζουν πως ασκείται προπαγάνδα και παραπληροφόρηση, εξακολουθούν και αγοράζουν και τον έντυπο τύπο, ενώ οι τηλεοράσεις είναι στις... "δόξες τους". 

Το φαινόμενο, χρήζει ψυχολογικής και ψυχιατρικής έρευνας, αλλά δεν είναι του παρόντος, καθώς παραπέμπει στο... ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΣΤΟΚΧΟΛΜΗΣ.

Στην συγκεκριμένη περίπτωση, είναι ένας γνωστός και έγκριτος δημοσιογράφος, ο  Νίκος Ρούσσης, ο οποίος στην δημοσιογραφική του πορεία, έδωσε δείγματα ανεξάρτητης δημοσιογραφικής πένας.

Και είναι βέβαιο πως θα έχει στο πλευρό του, αν μη τι άλλο, κάποιους εξίσου έγκριτους και ανεξάρτητους δημοσιογράφους.

Τι μείζον ερώτημα είναι τι γίνεται και με τους άλλους δημοσιογράφους ή bloggers...  τους λιγότερο γνωστούς, που θα δεχθούν ή έχουν δεχθεί κατ' επανάληψη την οργή της εξουσιας, που με μυνησεις και αγωγές, τους εκφοβίζει, τους διώκει, τους ισοπεδώνει... τους φιμώνει.

Η δίωξη του Νίκου Ρούσση, δεν αφορά ούτε τον Ρούσση, ούτε τον κάθε Ρούσση, ή τον κάθε Πανούση, ή την κάθε Σουφλή, ή τον κάθε μικρό ανεξάρτητο δημοσιογράφο ή blogger...

Η δίωξη του Νίκου Ρούσση, και του κάθε Ρούσση, μας αφορά όλους ως πολίτες... ως αναγνώστες... ως θεατές των ηλεκτρονικών και έντυπων Μέσων του Τύπου, όπως το έθεσα στην πρώτη παράγραφο του σχολίου μου.

Και καλούμεθα όλοι να απαντήσουμε ως πολίτες, αφού προηγουμένως θέσουμε εμείς οι ίδιοι στον εαυτό μας το εξής ερώτημα:

"Τί πολίτες θέλουμε να είμαστε; ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ Ή ΑΠΟΔΕΚΤΕΣ ΜΙΑΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΗΣ ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΞΟΥΣΙΕΣ;;;

Τα ερωτήματα και τα σχόλια, δικά σας.

Κι όσοι απαντήσετε, πως θέλετε να έχετε ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ, να δώσετε το παρόν με κάθε τρόπο, στην δίκη του Νίκου Ρούσση και του κάθε διωκώμενου ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΚΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ ΚΑΙ BLOGGER.

ΓΙΑΤΙ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΑΠΑΙΤΕΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΕΣ.



Καλλιόπη Σουφλή





                                         ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΡΘΟΤΗΤΑ

Δόθηκε πρόσφατα στη δημοσιότητα ο διάλογος, μέσω τεσσάρων τηλεγραφημάτων που ανταλλάχθηκαν ανάμεσα στον τότε πρόεδρο της Αμερικής, Χάρι Τρούμαν, και στο στρατηγό Μακ Άρθουρ, εξουσιοδοτημένο να συνυπογράψει με τους Ιάπωνες τη συμφωνία συνθηκολόγησης τους. 



Ο Τρούμαν εφιστά την προσοχή του στρατηγού να αποφύγει τις εκφράσεις προσωπικής απέχθειας για τον εχθρό (those yellow bellied bastards) για λόγους ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΟΡΘΟΤΗΤΑΣ. 

Κι όταν ο στρατηγός ζητάει διευκρινίσεις σχετικά με την έννοια του όρου POLITICAL CORRECT, η απάντηση που παίρνει από τον πρόεδρο είναι η εξής: 


« Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΡΘΟΤΗΤΑ, που πρόσφατα υιοθετήθηκε από μια μικρή ομάδα παράλογους αιθεροβάμονες και προωθείται από κάποια μεγάλης εμβέλειας αρρωστημένα μέσα επικοινωνίας, είναι ένα δόγμα σύμφωνα με το οποίο υπάρχει η απόλυτη δυνατότητα να σηκώσεις ένα κομμάτι σκατά χωρίς να λερώσεις τα χέρια σου»!...
 

Η περίπτωση της δίωξης του απολυμένου δημοσιογράφου Nikos Roussis Νίκου Ρούσση -και όχι μόνον, βέβαια- έχει να κάνει, κατά την άποψη μου, ακριβώς με αυτό: με την ανάδυση της χειρότερης μορφής καταστολής -σύμφωνα με τον Μ. Φουκώ- της καταδίκης στη σιωπή, υπό το άλλοθι της εφαρμογής του δόγματος της Πολιτικής Ορθότητας. 

Καταδίκη σε σιωπή, ιδιαίτερα των ανθρώπων, που εκ θέσεως είναι υποχρεωμένοι να σηκώνουν τα σκατά του Καπιταλισμού και της Εξουσίας…αλλά τους ζητούν και να μην λερώσουν τα χέρια τους. 

Και ξέρεις ε, αν δεν το κάνουν αυτοί, εμείς θα πνιγούμε, παρ' εκτός κι αν έχουμε πνιγεί ήδη!

Αντώνης Ανδρουλιδάκης

Διώκεται απολυμένος δημοσιογράφος για σχόλια (!) στο Facebook

 

Εντύπωση, ωστόσο, προκαλεί το γεγονός ότι ο δημοσιογράφος, που έχει το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης και ειδικά στα social media, κατηγορείται για όσα δημοσίευσε στην σελίδα του στο Facebook, μόνον για τους δύο εγκαλούντες και όχι για τη σωρεία επικριτικών αναρτήσεων, για τα πεπραγμένα της παρούσης κυβέρνησης.

 Σαράντα χρόνια δημοσιογράφος, στο μάχιμο ρεπορτάζ, ο Νίκος Ρούσσης, με διακρίσεις σε Ελλάδα και Ευρώπη, απολύθηκε τον Μάρτιο του 2015, από ανταποκριτής του ΑΠΕ-ΜΠΕ στο Στρασβούργο...τηλεφωνικά και χωρίς να του δοθούν εξηγήσεις, για τους λόγους της απόλυσης του.
Λίγους μήνες αργότερα και μ’ αφορμή μία οργίλη ανάρτησή του, στη σελίδα του στο Facebook, διανθισμένη με δόσεις χιούμορ και απαξίωσης, ο Γενικός Διευθυντής του ΑΠΕ, από κοινού με την εκπρόσωπο (!) των εργαζομένων, τον εγκάλεσαν στο Πειθαρχικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ, ισχυριζόμενοι ότι το εν λόγω post είχε θίξει την τιμή και την υπόληψη τους.

Ο συνάδελφος έστειλε την απολογία του (που είχε φιλοξενηθεί και στη Ζούγκλα) και μέχρι σήμερα, το Πειθαρχικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ, δεν έχει συνεδριάσει για την έκδοση απόφασης.

Ένα χρόνο μετά την προσφυγή στο Πειθαρχικό της ΕΣΗΕΑ, ο Νίκος Ρούσσης, που διαμένει μόνιμα στο Στρασβούργο της Γαλλίας από το 2006, κλήθηκε από τις γαλλικές Αρχές να παραλάβει «Κλητήριον Θέσπισμα», της Εισαγγελίας Πρωτοδικών της Αθήνας, με το οποίο καλείται να παρουσιασθεί ενώπιον του Β! Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών κατηγορούμενος ότι:

« τέλεσε με περισσότερες από μία πράξεις, περισσότερα από ένα εγκλήματα, που τιμωρούνται από τον νόμο, με πρόσκαιρες στερητικές της ελευθερίας ποινές»

Εντύπωση, ωστόσο, προκαλεί το γεγονός ότι ο δημοσιογράφος, που έχει το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης και ειδικά στα social media, κατηγορείται για όσα δημοσίευσε στην σελίδα του στο Facebook, μόνον για τους δύο εγκαλούντες και όχι για τη σωρεία επικριτικών αναρτήσεων, για τα πεπραγμένα της παρούσης κυβέρνησης.

Πηγή