Ήταν μια περίοδος συλλογικού τραύματος για όλους μας. Κανένας μας δεν ήθελε να ασχοληθεί με πολιτική διαμάχη ούτε μπορούσε να βγάλει κάποιο συμπέρασμα για τις ευθύνες που τυχόν υπήρχαν. Κάθε μέρα ακούγαμε μια ακόμη συγκλονιστική ιστορία, κάθε μέρα άνοιγε ξανά και μάτωνε το συλλογικό μας τραύμα με την είδηση ενός νέου θανάτου, ενός ακόμα δράματος.
Μήνες μετά, ήρθε το πόρισμα της Δικαιοσύνης και ξαφνικά όλα όσα μας έλεγε η κυβέρνηση και τα ΜΜΕ που είναι φιλικά προς αυτήν, κατέρρευσαν. Το πόρισμα λέει πως «εάν είχε ενεργοποιηθεί ένας μηχανισμός προειδοποίησης των κατοίκων των περιοχών που απειλούνταν, εκείνοι θα είχαν τον χρόνο να απομακρυνθούν πριν πλησιάσει η φωτιά ακόμη και με ίδια μέσα και έτσι να αποτραπούν οι τραγικές συνέπειες για τη ζωή τους.»
Δηλαδή αν κάποιος είχε τουλάχιστον πει στους κατοίκους πως κινδύνευαν άμεσα, πολλοί θα είχαν προλάβει να διασωθούν. Δυστυχώς, δεν τους είπε κανένας τίποτα.
Η εικόνα που έχουμε από εκείνο το απόγευμα στο Μάτι είναι μιας πραγματικής κόλασης επί γης. Ενώ όμως αυτή η εικόνα αποκαλυπτόταν μέρα με τη μέρα, συγχρόνως στηνόταν μπροστά στα μάτια μας ένα κακοσκηνοθετημένο έργο παραπληροφόρησης, αποποίησης ευθυνών, συνωμοσιολογίας και προπαγάνδας από την κυβέρνηση.
Το βράδυ της τραγωδίας μαζεύτηκαν ο Τσίπρας, ο Αρχηγός της Πυροσβεστικής, ο Πολάκης, ο Τόσκας, ο Σπίρτζης, ο Τζανακόπουλος και άλλοι, κάθησαν μπροστά σε κάμερες και άρχισαν να μιλάνε για την Κρήτη, την Κινέτα, τα αεροπλάνα που έρχονται από Ευρώπη, το δυνατό αέρα και το πόσο πολλά ήταν τα μέτωπα, πόσο «ασύμμετρη η απειλή». Στο τέλος λένε δύο λόγια για το Μάτι: πως γίνεται επιχείρηση διάσωσης ανθρώπων στο Κόκκινο Λιμανάκι.
Ούτε κουβέντα για νεκρούς. Ο Τσίπρας ούτε καν ρωτάει! Ένα μήνα αργότερα επιβεβαιώνεται πως όλοι τους ήξεραν πως υπήρχαν νεκροί. Ήξεραν και δεν έλεγαν κουβέντα. Ήξεραν και το πρώτο τους ένστικτο ήταν να διαμορφώσουν αφήγημα «ασύμμετρης απειλής» για να καλύψουν τις ευθύνες τους.
Μόλις δύο μέρες μετά την τραγωδία, στήνουν συνέντευξη τύπου για να παρουσιάσουν «δορυφορικές εικόνες» που αποδείκνυαν δήθεν σχέδιο εμπρησμού και αποσταθεροποίησης της κυβέρνησης. Κάποια σκοτεινή δύναμη ήταν τελικά πίσω από την τραγωδία, κάποιοι φανταστικοί εχθροί της κυβέρνησης της Αριστεράς συνωμότησαν για να την πλήξουν. Δύο εβδομάδες μετά αποδεικνύεται πως η φωτιά στο Μάτι τελικά άρχισε από έναν ηλικιωμένο που έκαιγε χόρτα.
Και ένα μήνα μετά, αποδεικνύεται πως οι ζωγραφισμένες εστίες φωτιάς πάνω στο χάρτη που παρουσιάστηκαν από τον Ελληνικό Διαστημικό Οργανισμό δεν ήταν τελικά αδιάσειστες αποδείξεις οργανωμένου σχεδίου εμπρησμού όπως ήθελε να μας πείσει ο Νίκος Παππάς. Ήταν κατασκευασμένα κυβερνητικά ψέματα: η ζωγραφισμένη εστία ήταν δύο ολόκληρα χιλιόμετρα μακριά από την πραγματική. Πολλές από τις ζωγραφισμένες εστίες δε είχαν τοποθετηθεί σε σημείο που δεν έχει καν καεί!
Παράλληλα με το αφήγημα του εμπρησμού και ώρες μετά την τραγωδία, φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ αρχίζουν να επιρρίπτουν ευθύνες σε ένα φράχτη που έκλεινε τη δίοδο στη θάλασσα (στην πραγματικότητα έκλεινε τη δίοδο σε έναν γκρεμό). Αφού λοιπόν είχαν βρει τον υπαίτιο για την έναρξη της φωτιάς, βρέθηκε επιτέλους και ο υπεύθυνος για το χάος στο Μάτι: τα αυθαίρετα.
Αμέσως, σύσσωμη η Κυβέρνηση άρχισε να μιλάει για τις «διαχρονικές» πολιτικές ευθύνες (των προηγούμενων) για την «άναρχη δόμηση». Ο Τσίπρας στην επίσκεψή του στο Μάτι έδειχνε τον ορίζοντα και έλεγε πως «δεν υπάρχει δίοδος στη θάλασσα». Ο Καμμένος είπε πως οι κάτοικοι στο Μάτι είχαν κάνει «κατάληψη στην ακτή». Ο Πολάκης πως η «άναρχη δόμηση εγκλώβισε 1000 ανθρώπους». Η Δούρου συνεχίζει να μιλάει για διαχρονικές πολιτικές ευθύνες για την άναρχη δόμηση. Ο Σπίρτζης, ο Φάμελλος, ο Παππάς, ο Σκουρλέτης, όλοι μιλούσαν για τα αυθαίρετα και την άναρχη δόμηση. Οι φιλοκυβερνητικές εφημερίδες διαλαλούσαν πως μπαίνουν επιτέλους μπουλντόζες.
Αν φταίει ο αόρατος εχθρός που έβαλε τις φωτιές και η άναρχη δόμηση για τους νεκρούς, η Κυβέρνηση, η Τοπική Αυτοδιοίκηση και οι Αρχές δεν φταίνε σε τίποτα.
Εργάστηκαν σκληρά μετά την τραγωδία οι κυβερνήτες μας. Απλά το μόνο για το οποίο εργάστηκαν ήταν να βρουν αφήγημα που τους απαλλάσσει από κάθε ευθύνη και να μας πείσουν για αυτό. Αυτή τελικά ήταν μόνη τους προτεραιότητα.
Το πόρισμα της δικαιοσύνης όμως δεν λέει τίποτα απολύτως για αυθαίρετα. Λέει πως κανένας δεν ειδοποίησε τους ανθρώπους πως κινδυνεύουν. Πως αν κάποιος τους είχε προειδοποιήσει, πολλοί θα είχαν προλάβει να διαφύγουν και θα είχαν χωθεί.
Δεν έχει σημασία. Η Δούρου, ακόμα και μετά την κλήση της από τον εισαγγελέα, συνέχισε το ίδιο αφήγημα. Και δηλώνει πως «υπάρχει αντικειμενική πολιτική ευθύνη του συστήματος και του κράτους, και μάλιστα διαχρονικά. Άναρχη δόμηση, ελλιπής αντιμετώπιση των ακραίων καιρικών φαινομένων και της κλιματικής αλλαγής, αργός εκσυγχρονισμός των δομών του κράτους, κωλύματα για την κατεδάφιση των αυθαιρέτων.»
Όσο όμως σχολιάζουμε την ανηθικότητα της εμμονής τους σε ένα παραμύθι που τους ξεπλένει από κάθε ευθύνη, ξεχνάμε το μείζον: πως όταν άνθρωποι σε θέσεις ευθύνης δεν ενδιαφέρονται να μάθουν τι πραγματικά πήγε στραβά, γίνονται επικίνδυνοι. Γιατί δεν έχουν κάνει τίποτα για να φροντίσουν να μην ξανασυμβεί.
inboxnews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου