Εποχές «ΟΠΛΑ»: Συλλήψεις και διώξεις προανήγγειλε ο ΣΥΡΙΖΑ για όσους αντιδρούν σε εκχώρηση Μακεδονίας κ.λ.π. ΒΓΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΜΑΣΚΑ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΩΝ ΣΤΥΓΕΡΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ ΤΗΣ ΟΠΛΑ.

 Η Οργάνωση Προστασίας Λαϊκών Αγωνιστών (Ο.Π.Λ.Α.) ήταν μια ένοπλη κομμουνιστική οργάνωση, με καθήκοντα ασφαλείας, συλλογής πληροφοριών και εκτέλεσης ειδικών αποστολών, που έδρασε στις πόλεις της Ελλάδας από το 1943 μέχρι το 1947, ήτοι στην Κατοχή, μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και κατά τη διάρκεια του εμφυλίου.




Πετούν την μάσκα και αποκαλύπτονται ως γνήσιοι απόγονοι των ΣΤΥΓΕΡΩΝ ΔΙΕΣΤΡΑΜΜΕΝΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ ΤΩΝ ΚΟΥΜΜΟΥΝΙΩΝ ΤΗΣ ΟΠΛΑ.

ΚΑΤΑΡΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΚΑΡΙΟΛΗ ΠΟΥ ΨΗΦΙΣΕ ΤΟΥΣ ΣΤΑΛΙΝΙΣΤΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΑΟΥ.

ΜΙΑ ΤΡΙΧΑ ΕΛΛΗΝΩΝ Ν' ΑΚΟΥΜΠΙΣΕΤΕ, ΟΛΗ Η ΓΗ, ΔΕΝ ΘΑ ΣΑΣ ΦΤΑΣΕΙ ΝΑ ΚΡΥΦΘΕΙΤΕ ΟΥΤΕ ΕΣΕΙΣ, ΟΥΤΕ ΟΛΟ ΣΑΣ ΤΟ ΣΟΪ.


Καλλιόπη Σουφλή

Υ.Γ. Στο τέλος της ανάρτησης, οι φρικαλεότητες των κουμμουνιστών της ΟΠΛΑ.

Συλλήψεις και διώξεις κατά όσων αντιδρούν στην εκχώρηση της Μακεδονίας αλλά και γενικά σε όλες τις μελλοντικές υποχωρήσεις σε εθνικά θέματα προανήγγειλε ο ΣΥΡΙΖΑ θυμίζοντας άλλες εποχές.. όταν δρούσε στην χώρα η κομμουνιστική οργάνωση ΟΠΛΑ.



Στο Πολιτικό Συμβούλιο του ΣΥΡΙΖΑ που συγκάλεσε εκτάκτως ο γραμματέας Παναγιώτης Ρήγας στη σκιά της ανεξαρτητοποίησης Λαζαρίδη και των κυβερνητικών καταγγελιών για σχέδιο αποστασίας,  μετά από λεπτομερή συζήτηση για όλα τα πρόσωπα, η αγωνία για την σταθερότητα της κυβέρνησης φάνηκε να απομακρύνεται καθώς εκτιμήθηκε ότι  παρά την εντονη πίεση για το Μακεδονικό δεν φαίνεται στον ορίζοντα το ενδεχόμενο να υπάρξει νέα ανεξαρτητοποίηση. 


Ωστόσο υπήρξε η εκτίμηση ότι το κυβερνητικό σχήμα θα μπορούσε να αναπληρώσει τις απώλειές του με «μεταγραφή» από τους ανεξάρτητους βουλευτές.

Το σημείο όμως που προκαλεί έντονο προβληματισμό είναι οι αλλεπάλληλες διαμαρτυρίες που ξεφεύγουν από τα όρια της πολιτικής εκδήλωσης ή της διαμαρτυρίας και εξελίσσονται σε απειλές και προπηλακισμούς, κυρίως στη Βόρεια Ελλάδα.


Είναι χαρακτηριστικό ότι πολλά στελέχη προβληματίζονται από την πίεση που καταγράφεται στο τοπικό τους ακροατήριο με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν πολλές επιλογές εκπροσώπησης του κόμματος σε εκδηλώσεις, όπως συνέβη και για τη σημερινή εκδήλωση στις Σέρρες, στην οποία κατέληξε να πάει ο Παναγιώτης Κουρουμπλής και μάλιστα προπηλακίστηκε


Σε μια προσπάθεια ενίσχυσης του ηθικού των βουλευτών  που πιέζονται περισσότερο, αποφασίστηκε να μην περνά τίποτε απαρατήρητο από τις απειλές που διατυπώνονται εναντίον υπουργών και βουλευτών και όλα να αποστέλλονται στη Δικαιοσύνη ή να καταγγέλλονται. 

Την αρχή έκανε χτες ο υπουργός εξωτερικών Ν.Κοτζιάς που μίλησε για εκατοντάδες απειλητικές επιστολές που έχει δεχτεί.


Φυσικά το τι ορίζεται ως απειλή είναι μια άλλη ιστορία. 

Έτσι λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να δημιουργήσει ένα κλίμα φόβου σε όσους αντιδρούν.

Η Οργάνωση Προστασίας Λαϊκών Αγωνιστών (Ο.Π.Λ.Α.) ήταν μια ένοπλη κομμουνιστική οργάνωση, με καθήκοντα ασφαλείας, συλλογής πληροφοριών και εκτέλεσης ειδικών αποστολών, που έδρασε στις πόλεις της Ελλάδας από το 1943 μέχρι το 1947, ήτοι στην Κατοχή, μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και κατά τη διάρκεια του εμφυλίου.


Δεν είναι γνωστό πότε ακριβώς δημιουργήθηκε η ΟΠΛΑ, αλλά η δράση της ξεκίνησε στις αρχές του καλοκαιριού του 1943. 

Την άνοιξη του 1944, όταν το ΕΑΜ συγκρότησε την Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης (ΠΕΕΑ) με αξιώσεις κυβερνητικής εξουσίας, η οργάνωση επίσημα διαλύθηκε και ενσωματώθηκε στην Εθνική Πολιτοφυλακή, που ήταν το ένοπλο σώμα ασφαλείας της ΠΕΕΑ, αλλά η ονομασία «ΟΠΛΑ» συνέχισε να χρησιμοποιείται ευρέως.


Το 1947, κατά τη διάρκεια του εμφυλίου, η ηγεσία του ΚΚΕ δημιούργησε στη θέση της την Λαϊκή Πολιτοφυλακή.

Πηγή


 Κομμουνιστικά εγκλήματα στην Ελλάδα (ΚΚΕ, ΕΑΜ, ΕΛΑΣ, ΔΣΕ, ΟΠΛΑ, ΕΠΟΝ)

 

 

"Χιλιάδες αθώοι ανύποπτοι άνθρωποι σφαγιάσθηκαν δίχως να ξέρουν γιατί, ούτε αυτοί ούτε εκείνοι που εν ψυχρώ τους εκτελούσαν. 

 

Ολόκληρες οικογένειες έχουν ξεκληριστεί με το πρόσχημα της συνεργασίας με τον εχθρό, ενώ στην πραγματικότητα κρύβονταν πίσω απ’ αυτά οικογενειακά ή προσωπικά μίση… 

 

Δρούσε ακόμα στις πόλεις για λογαριασμό του ΕΑΜ και η ΟΠΛΑ. 

 

Πρόκειται για τους φονιάδες που χρησιμοποιούσε το ΚΚΕ στην Κατοχή…"

 

 (Άγις Στίνας, παλαιό στέλεχος και βουλευτής του ΚΚΕ)

 

 

 

Μαύρες σελίδες της ιστορίας της Ελλάδας μέσα από διηγήσεις και φωτογραφίες που σοκαρουν...

«Τους διέταζα να γδυθούν κι ύστερα τους έβαζα να γονατίσουν στο χώμα και να σκύψουν το κεφάλι πάνω σε μεγάλες πέτρες, που είχα αραδιάσει έξω από τα Διυλιστήρια της Ούλεν. 

 

Τότε έπαιρνα ένα τσεκούρι και τους έδινα μια τσεκουριά πίσω στο κεφάλι και αν δεν τους...

αποτελείωνα με την πρώτη, τους έδινα και δεύτερη και τρίτη, ώσπου “να τα βροντήξουν”… Άλλα παλικάρια, όπως ο Τζογανάκος και ο Μακαρόνας, τους έδιναν κάμποσες μαχαιριές στην καρδιά και κατόπιν ερχόταν αλλουνού η σειρά. Όταν κουραζόμουν, έπαιρνε άλλος τη θέση μου…».

(Στέφανος Λιόλιος, δήμιος του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ)

«Στην περιφέρεια Κονίτσης εκτελούσαν κατά ομάδες πολίτες, μητέρες, γέροντες, παπάδες, ως δήθεν “πράκτορες του μοναρχοφασισμού”. 

 

Ο κόσμος έτρεμε, ακούγοντας το όνομα “πράκτωρ”. 

 

Αλίμονο σ’ εκείνον που θα είχε την τύχη να του πέσει τέτοιος χαρακτηρισμός. 

 

Και τέτοιους χαρακτηρισμούς ήταν εύκολα να κάμει και ο πιο άξεστος συμμορίτης και διά μόνο τον λόγο, ότι κάποιος του αρνήθηκε να δώσει το ζώο ή ένα κομμάτι ψωμί… 

 

Από μερικά κομματικά μέλη άκουσα, μου ήλθε στα αυτιά μου, μια φοβερή είδησις. 

 

Πως κάτι παιδιά του Παιδομαζώματος από τη Ρουμανία, εστάλησαν να πολεμήσουν στην Ελλάδα!… 

 

Αισθάνθηκα τη μεγαλύτερη ντροπή! 

 

Συλλογιζόμουν το κατάντημά μας! 

 

Την ψευτιά μας! 

 

Την δολιότητα! 

 

Την απάτη! 

 

Την προδοσία! 

 

Την κακουργία και το έγκλημα! 

 

Γελάσαμε τους γονείς πως τα παιδιά θα “ζούσαν ευτυχισμένα, μακρυά από αεροπλάνα και πολέμους”! 

 

Και τώρα, μετά από έναν χρόνο “ανάπαυση” τα στέλναμε στον πόλεμο! 

 

Να πολεμήσουν εναντίον εκείνων που όφειλαν να σέβονται! 

 

Σκέφθηκα, ότι δεν είχαμε ούτε μιας δεκάρας φιλότιμο! 

 

Διότι αν είχαν έστω και μιας δεκάρας φιλότιμο εκείνοι που διέπραξαν τέτοιο ανοσιούργημα, έπρεπε να πέσουν στον Δούναβη να ξεπλύνουν την ντροπή και το αίσχος απ’ το κατάντημά τους! 

 

Αλλά που ντροπή!».

(Γεώργιος Μανούκας, εκ των υπευθύνων του Παιδομαζώματος)

 

«Σκότωναν φτωχές γυναικούλες γιατί έπλεναν ρούχα Ιταλών ή Γερμανών στρατιωτών. Θανάσιμο έγκλημα, επαίσχυντη αντιπατριωτική πράξη. Από πόσο πατριωτικό πάθος θα φλέγονταν αυτός ο λεβέντης για να σκοτώσει μια μάνα που έπλενε ρούχα για ένα κομμάτι ψωμί για τα παιδιά της. Σκότωσαν εργάτες γιατί δούλευαν σε γερμανικές επιχειρήσεις. Στους ομαδικούς τάφους που άνοιξαν στο Περιστέρι, μπροστά στην αντιπροσωπεία των αγγλικών εργατικών συνδικάτων όλα τα πτώματα φορούσαν μπαλωμένα κουρέλια και τα χέρια τους ήταν χέρια εργατών… 

 

Σκότωσαν γυναίκες γιατί από την πείνα ή για να σώσουν τα παιδιά τους δόθηκαν για μια πανιότα ή για μια κονσέρβα σε Ιταλούς ή Γερμανούς στρατιώτες… 

 

Χιλιάδες αθώοι ανύποπτοι άνθρωποι σφαγιάσθηκαν δίχως να ξέρουν γιατί, ούτε αυτοί ούτε εκείνοι που εν ψυχρώ τους εκτελούσαν. Ολόκληρες οικογένειες έχουν ξεκληριστεί με το πρόσχημα της συνεργασίας με τον εχθρό, ενώ στην πραγματικότητα κρύβονταν πίσω απ’ αυτά οικογενειακά ή προσωπικά μίση… Δρούσε ακόμα στις πόλεις για λογαριασμό του ΕΑΜ και η ΟΠΛΑ. 

 

Πρόκειται για τους φονιάδες που χρησιμοποιούσε το ΚΚΕ στην Κατοχή… 

 

Αυτήν την ηρωική πλευρά του “Εθνικού Έπους”, ίσως από μετριοφροσύνη δεν την αναφέρουν στους πανηγυρισμούς της Εθνικής Αντίστασης!».

(Άγις Στίνας, παλαιό στέλεχος και βουλευτής του ΚΚΕ)

 

ΔΕΝ ΞΕΧΑΣΑΜΕ ΠΟΤΕ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΚΟΥΚΟΥΕ...!!!

«Στην Απάνω Μεσσήνη, ρίχναμε πολύ διαφωτιστικό υλικό. 

 

Θέλαμε να σπάσουμε τον πάγο του πληθυσμού και την “ηττοπάθειά” του. 

 

Τον καλούσαμε να πάρει θέση. 

 

Η Οιχαλία είναι ένα μεγάλο κεφαλοχώρι της Απάνω Μεσσήνης. 

 

Κάθε Κυριακή γίνεται εκεί μεγάλο παζάρι, που εξυπηρετεί τον πληθυσμό της Μεσσηνίας—Αρκαδίας. 

 

Ένα Σάββατο βράδυ, μπήκε ένας λόχος μας στο χωριό, κατά τον Οκτώβριο 1948. 

 

Όπου υπήρχε μαγαζί ανοίχτηκε, από τσαγκάρικο, εμπορικό, μέχρι φαναρτζίδικο. 

 

Γιόμισαν οι δρόμοι του χωριού σπασμένες πόρτες, τζάμια, παραθυρόφυλλα. 

 

Ούτε ένας κάτοικος δεν βγήκε στο παράθυρο να διαμαρτυρηθεί. 

 

Χάλαγε ο κόσμος από τους βρόντους της βαριάς και από το τρίξιμο των λοστών. Όσοι χωριάτες, άλλων μακρινών χωριών, είχαν πάει από βραδύς στην Οιχαλία, με τις πραμάτειες των, και είχαν πλαγιάσει στους δρόμους, τσαλαπατήθηκαν και οι ίδιοι και οι πραμάτειες τους. Το πρωί-πρωί, βγήκε δειλά-δειλά ο πληθυσμός. 

 

Οι δρόμοι ήταν γιομάτοι γνέματα, μπογιές βαφής, πρόκες, καλαπόδια, τσαλαπατημένες ντομάτες και μελιτζάνες. 

 

Οι αντάρτες δεν είχαν αφήσει τίποτα στα μαγαζιά. Όσα δεν χρειάζονταν, τα πέταγαν στους δρόμους. 

 

Τ’ άλλα χωριά, που ήρθαν πρωί στο παζάρι για να ψωνίσουν, βρήκαν γιομάτους τους δρόμους με προκηρύξεις μας. Ίσως να διάβαζαν και καμμιά. 

 

Περισσότερο, όμως, μελετούσαν και “θαύμαζαν” τα έργα μας. 

 

Φαίνεται πως τα έργα μας, μιλούσαν κατ’ ευθείαν στην καρδιά και στον νου του λαού…».

ellas2.wordpress.com

Πηγή